Ducati 1198 Superbike 2010 testverslag

Share Tekst en beelden: Louis Weenen
Heeft de economische crisis gezorgd voor de doodsteek van de sportieve motorfiets? Of is deze vraag toch een beetje te "cru" gesteld? Wij denken van wel, want als je bijna een week hebt rondgetoerd met de Superbike 1198 van Ducati ben je ervan overtuigd dat dergelijke droommodellen toch nog relatief gemakkelijk een nieuwe eigenaar vinden.
De opvolger van de inmiddels gedenkwaardige 1098 heeft geen moeite om zich met zijn vloeiende lijnen in de markt te prijzen. Het enige waar sommige Ducati-puristen het moeilijk mee hebben is de riante kuip, die toch heel wat onderdelen aan het oog onttrekt. Gelukkig vind je in het gamma van de Italiaanse constructeur uit Bologna voldoende naakte modellen, die dat soort publiek op zijn wenken bedient. De nieuwe 1198 heeft op het eerste gezicht het design overgenomen van de 1098 en op zich is daar niets verkeerd mee. Dit is een sportief model dat rechtstreeks van het racecircuit werd geplukt. En ja, noblesse oblige, Ducati is regerend wereldkampioen Superbike en het spreekt voor zich dat een replica van het wedstrijdmodel nu ook in de winkel staat.
De 1198 is verkrijgbaar in drie uitvoeringen: het basismodel waarmee we hebben gereden en voorts een R- en een S-uitvoering. Het verschil tussen de drie modellen kan men terugbrengen tot de gebruikte materialen en het daarbij behorende prijskaartje. Maar met de gewone 1198 krijg je al het gevoel waartoe deze sportieve tweewieler in staat is. Deze look-a-like, die dus geïnspireerd werd op de racemotor waarmee Troy Baliss in 2008 wereldkampioen werd, is puik afgewerkt, vertoont mooie rondingen, heeft een knap uitlaatsysteem en kijkt je met een paar veelzeggende koplampen aan. In de zijspiegels ingebouwd bevinden zich de voorste richtingaanwijzers. De spiegels zelf trillen dat het een lieve lust is en zijn meestal niet bruikbaar. De kuip sluit zich mooi omheen de radiator en niemand kan blind blijven voor de knappe spoiler die messcherp doorheen de wind snijdt. Ook de wielen met mooie design spaken laten niemand onberoerd.
Uiterst sportief is uiteraard de watergekoelde in 90 graden geplaatste tweecilinder die goed is voor 170 pk bij 9.650 tpm. Het maximum koppel van 131 Newtonmeter wordt pas bereikt bij 8.000 tpm, een karakteristiek die op het racecircuit naar waarde kan geschat worden, maar die tijdens het gewone wegverkeer eerder hinderlijk overkomt. Ducati graait voor zijn motorisering uiteraard maar al te graag uit zijn trommel vol race-ervaringen. De ontsteking is digitaal en er wordt gebruik gemaakt van een Ducati Traction Control met 8 standen. De voeding wordt dan weer toevertrouwd aan een elektronische injectie met ovalen inlaatkelken. Alles staat in het teken van prestaties en die schudt hij uit de losse pols. Schakelen gebeurt heel vlot, de zes versnellingen volgen zich naadloos op. De 1178 beschikt over drie schijfremmen. De twee voorste hebben zelfs met moeilijke klussen geen problemen, de achterste schijfrem presteert volgens ons te zwak.
We kunnen ons best indenken dat de eigenaars van deze nieuwe Ducati hun motorfiets zelfs niet inschrijven en hem uitsluitend gebruiken op het circuit. Het voordeel is dat je daar ongehinderd met de hoogste snelheden kunt stoeien, anderzijds betaal je dan toch veel geld voor deze hobby. Zeker wanneer je weet dat deze Ducati je ook in het gewone wegverkeer plezier kan verschaffen. Dat is zo wanneer je liefst verlaten bochtige wegen gaat opzoeken of wanneer je wilt uitwaaien op een Duitse autosnelweg zonder wegenwerken en snelheidsbeperkingen. Het grote probleem van deze motorfiets is traag rijden. In een zone 30 of een zone 50 rijd je onder de 3.000 toeren en dan voel je hoe ongelukkig de motor wel is. Eens dat je hem over de 5.000 toeren jaagt, dendert hij als een hogesnelheidstrein naar de 13.000 toeren. Het is dus zaak om deze 1198 op alle ogenblikken te kunnen intomen, beperkingen die hem niet altijd zo goed liggen. Moeilijk wordt het in de stad en de opgedrongen rijhouding is van die aard dat je niet altijd het overzicht op het verkeer behoudt. Hetzelfde verhaal wanneer je op een autosnelweg in een file terechtkomt.
De wettelijke 120 km/u aanhouden is dan weer geen enkel probleem. In dat geval heb je nog vermogen zat om defensief te rijden. Op het gebied van bescherming tegen regen en wind hebben we dan weer geen reden tot klagen. Ook onderscheidt deze sportieve motor zich door een uitstekende wegligging en een voortreffelijke vering. Dit ondervonden we wanneer we de gebouwen van Ducati Antwerpen verlieten en meteen een flinke strook moeilijk te verteren straatstenen op het menu kregen. Wendbaar is deze Superbike als geen ander. Met dank natuurlijk ook aan een leeggewicht van amper 171 kg. Op de openbare weg heeft deze Ducati zo zijn beperkingen, het meest houdt hij van het snelle optrekken, het scheuren door scherpe bochten en het bezorgen van onvergetelijke sensaties aan eigenaars die tuk zijn op wegraces is en alles wat daarmee te maken heeft. Deze motorfiets, die uitsluitend gemaakt is voor een motorrijder en geen passagiers kan meenemen, heeft ons hoe dan ook uitstekend vermaakt, zeker toen we op aangepaste wegen de teugels vierden. Motorrijders met onvoldoende ervaring raden we echter het gebruik van deze Superbike af.
Echt in de wolken zijn we met de voortreffelijke afwerking en ook met het GP-instrumentenbord. Dat is in alle omstandigheden zeer overzichtelijk. Alles is digitaal en er ontbreken geen noodzakelijke functies. Zo krijg je informatie over de snelheid, het toerental, de temperatuur, de tijd, het aantal afgelegde kilometers, enz. Het verbruik van deze Ducati durft wel eens tegen te vallen, zelfs wanneer je de motor helemaal niet martelt, kom je al snel uit op 7 l per 100 km en meer. Tijdens voluit sportief rijden komen daar minstens nog twee extra liter bij. Bovendien is de benzinetank met zijn 15,5 l behoorlijk beperkt, maar dit is natuurlijk een bewuste keuze van een constructeur die overal overtollig gewicht wil weggommen. En dan is er ook nog het prijskaartje voor deze SBK: 17.990 €, dat is misschien een hele smak geld, maar anderzijds weer verantwoord wanneer je bekijkt hoeveel hightech deze 1198 aan boord heeft.