Yamaha YFM 660R Raptor 2005 testverslag

Share Soms beweren –wellicht jaloerse- tongen wel eens dat de testrijders van de motormedia maar met de vingers moeten knippen om het model dat ze willen testen onder de kont geschoven te krijgen. Toegegeven, in de meeste gevallen lukt dat aardig, maar dat één en ander niet altijd van een leien dakje loopt bewijst het feit dat we al geruime tijd een test met de Yamaha Raptor wilden maken en er maar geen te pakken wisten te krijgen. Tot enkele maanden geleden bleef deze test dus een natte droom die –in tegenstelling tot vele andere- uiteindelijk toch bewaarheid werd.

En daar stonden we dan eindelijk, met de diepblauwe, bloedmooie en stoer gelijnde Yamaha YFM 660R Raptor in levenden lijve en startklaar voor ons. De imposant ogende quad keek ons vol lef diep in de ogen en daagde ons stilzwijgend uit om het eens met hem op te nemen. Omdat de eerste klap in een dergelijk geval goud waard is, stapten we kordaat op hem toe, draaiden resoluut de contactsleutel om en drukten vastberaden de startknop in. Diep grommend gaf de vette ééncilinder zich meteen gewonnen en begon braaf zijn werk. Dat je door in de eerste veldslag te zegevieren nog geen oorlog wint, hielden we ons echter meteen maar héél nuchter voor de ogen. Straks zullen we proberen om deze branieschopper te temmen, maar voorlopig legden we hem terug het zwijgen op om hem eerst eens goed –en in stilte- van dichtbij te bekijken.
Het motorblok dat de Raptor aandrijft is een grote, vloeistofgekoelde viertakt ééncilinder. In de cilinderkop huist een enkele nokkenas die vijf kleppen aandrijft. Onder de cilinderkop treffen we een cilinder aan met een boring en slagverhouding van 100 x 84 millimeter waardoor de rekenwonders onder ons meteen weten dat deze quad een cilinderinhoud heeft van 659,4 cc. Het brandstofmengsel dat in twee Mikuni 33 millimeter carburatoren wordt aangemaakt wordt in de cilinderkop verdicht tot een verhouding van 9,2:1 voor het tot verbranding wordt gebracht. Bij 6.500 omwentelingen per minuut gooit de Raptor er 46 pk uit ter hoogte van de krukas en bij 5.500 toeren per minuut heb je het maximum koppel van 51,9 Newtonmeter ter beschikking. Voor een quad zonder meer indrukwekkende waarden als je het ons vraagt…
Het smeersysteem is een dry-sump systeem, wat betekent dat de krukas niet door een oliebad loopt, maar dat er een extern oliereservoir is voorzien waaruit de smering onder druk naar de verschillende punten in het blok wordt gevoerd. Daardoor kan de hoogte van het motorblok beperkt blijven, hetgeen ook bij een quad een belangrijk gegeven is wil je een zo goed mogelijke wegligging bekomen. Het motorblok is verder voorzien van een vijfversnellingsbak, een natte meerplaatse koppeling en een eindtransmissie die bestaat uit een ketting en tandwielen. Er is eveneens een achteruitversnelling aan boord die door het omzetten van een schakelaar in werking wordt gebracht.
Tot zover de motorisatie van de Raptor. Het rijwielgedeelte bestaat grotendeels uit een stalen buizenframe. De voorwielen zijn aan het frame bevestigd via dubbele wishbone draagarmen, terwijl een stevige aluminium achterbrug de starre achteras met het frame verbind. Rondom zijn schijfremmen gemonteerd. Ook is er een parkeerrem aan boord zodat je je Rator ook veilig kunt achterlaten als hij niet op perfect vlakke ondergrond staat. De Raptor staat vooraan op 21x7-10 banden en achteraan op rubbers in de maat 20x10-9; beiden van het radiale type. Droog brengt de Raptor 182 kilogram op de weegschaal. Het gevaarte is 1830 millimeter lang, 1.100 millimeter breed en heeft 265 millimeter grondspeling in onbelaste toestand. Er kan 12 liter brandstof in de tank meegenomen worden en… je kan er indien je over een motor- of autorijbewijs beschikt zonder problemen mee op de openbare weg rijden. Als dat nog niet leuk is weten we het ook niet meer! Jammer genoeg was onze testmachine niet van een nummerplaat voorzien, waardoor we onze test dus noodgedwongen op privaat terrein moesten uitvoeren.
Na dit korte theoretische intermezzo wordt het hoog tijd om de koe bij de hoorns te vatten en de Raptor te tonen waarom hij tijdelijk een onderdak in onze stal had gevonden. Na ons crossplunje te hebben aangetrokken –inclusief volledig harnas… je weet maar nooit- stapten we voor de tweede keer die dag op de Raptor toe en wekten hem tot leven. Eenmaal in het zadel geklommen viel het ons meteen op dat de zit op deze supersportieve quad wel degelijk enorm comfortabel is. Het zadel is ruim en voelt aangenaam aan, het stuurt valt ons gewoon perfect in de handen en verder paste de Raptor ons helemaal als gegoten. Dat laatste is ons lot; het overkomt ons wel meer bij de wat duurdere spullen… Maar dat even helemaal terzijde; gezeten op het 860 millimeter hoge zadel hadden we een heel goed overzicht van de omgeving. Iets wat niet alleen handig is in het terrein, maar ook op de openbare weg goed van pas komt.
De tweede veldslag van de dag kon dus beginnen. Het slagveld dat we uitgekozen hadden bestond uit een droge akker, waarop kortelings daarvoor nog graan had gestaan en die dus nu vol scherpe stoppels stond. Eén foutje maken zou betekenen dat we als een stekelvarken van het veld van eer zouden weglopen –of kruipen- maar daaraan mochten we nu eventjes niet denken. Positief ingesteld schakelden we de bak in zijn één, drukten nog een keer met onze rechterduim tegen het gashendeltje om de motor zijn keel te laten schrapen en lieten daarna de koppeling vieren. Puur op souplesse –maar wel duidelijk héél enthousiast- schoot de Raptor uit de startblokken. Om onszelf en de Raptor wat op te warmen deden we het vervolgens gedurende enkele toertjes "op het gemak". Braaf liep de Raptor aan een sukkeldrafje aan de teugel, maar liet bij het minste spoor van wat meer gas meteen weten dat hij helemaal klaar voor was voor het brutere werk. De bak schakelde heel precies en gemakkelijk op- en af en de koppeling vertoonde hetzelfde gewillige karakter. De achterrem bleek in staat te zijn om terstond de achterwielen te laten blokkeren en de voorremmen beten mooi progressief in de bijbehorende schijven. Het blok was ondertussen warm genoeg… Viva la fiesta!
Wie zich laatdunkend uitlaat over het vermogen van 46 pk dat de Raptor ontwikkelt moeten we teleurstellen én tegelijkertijd waarschuwen: deze quad is in staat om –gelukkig figuurlijk dan- je de armen van het lijf te rukken wanneer je het volle potentieel durft aan te spreken. Opschakelen zonder de koppeling te gebruiken was de Raptor bovendien blijkbaar van in de wieg meegegeven: de bak liet dit zonder gemor klakkeloos toe, hetgeen voor een nog vlottere acceleratie zorgde. Je vraagt je af waar het met die quads binnen enkele jaren zal eindigen… Het ruime veld waarop we de Raptor testten werd door de enorme punch van het toestel verkleind tot een piepklein testveldje waar we hoogstens tot halfgas in vierde versnelling konden geraken. Maar dat was op zich al genoeg om ons een sensatie te bezorgen die we in eerste instantie niet verwacht hadden. Ook al reden we maar pakweg maximum 80 kilometer per uur, het gevoel dat dat ons gaf was gelijk aan plus 200 op een sportmotor. En dat op een bijna geheel vlak terrein; kan je je meteen voorstellen hoe dat moet zijn in een echt woeste omgeving… De Raptor toonde zich onder alle omstandigheden heer en meester van de situatie en hield dus het hoofd koel. De vering had noch problemen met wasbord-situaties, als met ferme putten en verwerkte alle oneffenheden voorbeeldig. Staande op de voetsteunen raasden we probleemloos over het veld en naarmate de tijd verstreek werden we de Raptor steeds beter meester. Dit vooral door de perfect werkende remmen die ons op elk moment in staat stelden om het blauwe gevaarte tot de orde te roepen en de snelheid aan te passen aan de omstandigheden. In de bochten speelde de Raptor een goudeerlijk spel met ons; hij liet zich gemakkelijk sturen zonder dat we daarvoor echt nadrukkelijk het lichaamsgewicht moesten verplaatsen. Te lui mochten we daarbij evenwel niet worden; dan lichtte de Raptor gemakkelijk een wieltje op. Het gewicht van de toch niet zo laag gebouwde éénpitter speelde dan duidelijk een rol. Opletten was dus de boodschap wilden we niet in de bocht aan de rol gaan. Het gas op die momenten precies doseren en je gewicht mooi beheerst verplaatsen naar de binnenkant van de bocht was van levensbelang; deden we dat eventjes niet, dan had je geen enkele garantie over het verdere verloop van je traject… met alle mogelijke gevolgen van dien. Gelukkig namen we tijdens de test te allen tijden een stevige veiligheidsmarge in acht, zoniet hadden we dit artikel misschien wel vanuit het gips mogen schrijven…
Tijdens de testritten waagden we ons gedurende korte tijd ook eens op een vergeten -en dus uitermate rustig- geasfalteerd baantje. De Raptor voelde zich ook daar duidelijk helemaal op zijn gemak en bleek heel stabiel te sturen. De remmen voldeden ook onder die omstandigheden heel goed en de achterpartij aan het schuiven brengen net voor de bocht ging als een fluitje van een cent. Dwars naar de bocht komend mikten we de Raptor probleemloos de bocht in en spoten daarna als de weerlicht de goede richting uit. Je kan je inbeelden dat we ons daarmee schitterend amuseerden…
Kort samengevat kunnen we stellen dat de Yamaha YFM660R Raptor zonder meer een kwaliteitsproduct is dat tot veel meer in staat is dan de gemiddelde vrijetijdsrijder kan verwerken. Nieuwkomers in de quadwereld raden we dan ook aan om de Raptor met het nodige respect te behandelen. Het motorblok is namelijk bijzonder krachtig en soepel en stuwt je echt op gelijk welk moment en onder gelijk welke situatie krachtig vooruit. Ook achteruit rijden is een fluitje van een cent: even de schakelaar bedienen is genoeg om deze geweldenaar achteruit te laten rijden. Een handigheidje wat niet alleen mooie diensten bewijst in het terrein, maar ook op de openbare weg de parkeermanoeuvres gemakkelijker maakt. Het rijwielgedeelte kan niet alleen al die power perfect aan, maar is bovendien ook netjes afgewerkt en fraai en handig vormgegeven. De batterij en de luchtfilter zijn bijvoorbeeld heel gemakkelijk te bereiken via het vlot demonteerbare zadel. Voor een prijs van xxx euro mag dat ook wel. Heb je na de aankoop van de Raptor nog wat centen over, dan kan je hem nog voorzien van een ruim pakket accessoires. Daarvoor moet je niet vreemd gaan want Yamaha heeft dat assortiment toebehoren samen met zijn Raptor ontwikkeld. Inderdaad, veel geld bezitten maakt niet altijd gelukkig, er zijn er die zich beter voelen met serieus materiaal onder de kont… Technische gegevens: Motor: Type: viertakt ééncilinder, enkele bovenliggende nokkenas, vijfklepskop Koeling: vloeistof Boring x slag: 100 x 84 millimeter. Cilinderinhoud: 660 cc. Compressieverhouding: 9.2:1 Voeding: twee 33 mm carburatoren Max. vermogen: 46 pk @ 6.500 o.p.m. Max. koppel: 51,9 Nm @ 5.500 o.p.m. Koppeling: natte meerplaatse koppeling. Versnellingsbak: 5 verhoudingen. Eindoverbrenging: ketting Rijwielgedeelte: Frame: stalen buizenframe Voorvering: onafhankelijke ophanging Achtervering: monoshock achtervering, starre achteras. Remmen voor: twee remschijven Achterrem: enkele remschijf Banden: voor 21x7-10 radial, achter 20x10-9 radial Maten en gewichten: Lengte: 1830 mm mm. Breedte: 1.100 mm. Hoogte: 1.150 mm. Wielbasis: 1.245 mm. Grondspeling: 265 mm. Zithoogte: 860 mm. Tankinhoud: 12 liter. Drooggewicht: 182 Kg. Invoerder: www.yamaha.be