'70 Cycle Track day 2009
26 april 2009; ik rijd door het noorden van Frankrijk. Mijn doel is het circuit van Croix-en-Ternois waar vandaag de circuitdag van 70' Cycle plaatsvindt. Dat ik er hoofdzakelijk motoren uit de jaren '70 aan het werk zal zien, staat vast, maar hoeveel en van welk niveau kan ik alleen maar raden…
Als ik in een plooi van het glooiende landschap het circuit zie liggen blijken de twee rennersparken propvol te staan. Blijkbaar is ook dit evenement uitgegroeid tot het bijna uit zijn voegen barst; klassieke motoren, ze kennen de laatste jaren een explosieve populariteit zowel bij de rijders zelf als bij de toeschouwers. Desondanks moet ik - net als de andere bezoekers - geen frank, euh euro, betalen om in het rennerspark te komen. Kijken kost geen geld op dit evenement en dat alleen al maakt het feit dat er nauwelijks toeschouwers aanwezig zijn opmerkelijk. Is het dan een keer gratis en voor niets heel wat te zien op motorsportgebied; diegenen die altijd steen en been klagen over de hoge inkomprijzen zijn er niet…
Ik laat het allemaal natuurlijk niet aan mijn hart komen. De sfeer die in de paddock hangt, is die van een rennerskwartier uit de jaren '70 en '80 en ik proef dan ook terug de geneugten die ik ook toen zo zeer op prijs stelde. De mooie motoren, zowel klaar voor actie als compleet ontbloot; mannen die druk sleutelen terwijl anderen een praatje maken met elkaar. Dat het onderwerp van die gesprekken meestal over motoren gaat en het vrouwvolk intussen van de stralende zon geniet, laat zich raden. Het meest aantrekkelijke van de paddock op dergelijke evenementen was - en is nog steeds - de enorme verscheidenheid aan motorfietsen die men er vindt. In de plaats van de nu in de racerij gebruikelijk geworden eenheidsworsten staar ik me gek op de meest exotische creaties; alles is anders, geen enkele motorfiets is gelijk, en dat niet alleen betreft constructie maar eveneens wat betreft cilinderinhoud.
Dat het niveau elk jaar erop vooruitgaat, is duidelijk te zien. Puntgave racemotoren en replica-wedstrijdmotoren overheersen het beeld terwijl minder perfect afgewerkte "budgetracers" als een pittige saus het geheel nog aantrekkelijker maken. De kers op de taart wordt gevormd door motoren die initieel niets met de racerij te maken hebben, maar aan het eind van hun loopbaan in de echte retro-racestijl zijn omgebouwd. Met verrassend uiteenlopende resultaten, maar dat is alleen maar positief; 't zijn de mensen die met deze goedkope motoren een nieuwe hobby ontdekken die de motorwereld nodig heeft; zitten sterven in zijn zetel, daar heeft niemand iets aan, toch?
De camera verzamelt al wandelend door de paddock een pak beelden die jullie een beeld kunnen verschaffen wat er allemaal te zien valt. Ondertussen rijden piloten af en aan naar het circuit, want de hele dag door gaan de verschillende groepen de baan op om van de variaties van het relatief korte, doch overzichtelijke circuit te genieten. De omloop van Croix toont ten overvloede nog maar eens hoe een dergelijke budgetvriendelijke infrastructuur uitermate geschikt is voor zowel de amateurpiloten als het publiek. Terwijl je als piloot geniet van het besturen van je motor op het korte, technische circuit kan je als toeschouwer heel mooi de verrichtingen op de baan volgen. Even een ander standpunt zoeken? Geen probleem, in enkele tellen sta je op een andere plaats over het circuit uit te kijken.
Een oude bekende zijn van de organisatoren levert mij een exclusief plaatsje op langs de baan waar ik mijn actiebeelden kan schieten. Terwijl de verschillende groepen voor de lens voorbij defileren, verbaas ik mij over de scherpte waarmee hier gereden wordt. Ondanks het feit dat het hier niet om wedstrijden gaat, wordt er door de meerderheid van de deelnemers flink aan het gas gehangen en zijn de hellingshoeken in de bochten zelfs meer dan respectabel. Af en toe is duidelijk het krassende geluid van staal op asfalt te horen en komt er ook een knietje aan de grond, maar desondanks gaat er tijdens een uurtje beelden schieten maar ééntje - zonder ernstige gevolgen voor zowel piloot als machine - onderuit. Goed materiaal ligt daarvan aan de basis, samen met een degelijke begeleiding en een juiste instelling van de deelnemers. Ja, zoals nog maar eens blijkt; 't moet allemaal zo moeilijk niet zijn, men moet alleen maar willen…
Als de laatste sessie erop zit, rijd ik als eerste terug richting Vlaanderen. In de paddock laat ik een bont gezelschap van mensen en motoren achter dat me nog maar eens bewezen heeft dat motorfietsen een levensstijl met zich meebrengen die met niet veel andere te vergelijken is. Vooral de wereld van de klassieke motoren heeft daarbij een speciale uitstraling; wanneer men een beetje verder kijkt dan zijn neus lang is, ontdekt er een warme sfeer, een omgang die geen attitudes vereist. Inderdaad, als 'gewone' mens voel je je er snel thuis en dat is waarschijnlijk het geheim van het succes dat deze tak van de motorwereld momenteel eigen is.
Wat nu volgt is een groot aantal beelden die een idee geven van wat er allemaal te zien was. Geniet ervan!
