Biker's Cassics 2006

Share Het eerste weekend van juli. Het zomert in België dat het een lieve lust is. Ook in de omgeving van het circuit van Francorchamps haalt het kwik gemakkelijk de 30 graden. Het asfalt op de wegen naar de omloop glimt op sommige plaatsen vervaarlijk en losgerukt grint maakt hier en daar de baan extra verraderlijk. Maar daar stoort niemand zich aan. Dit weekend staat de 2006 editie van de Biker's Classics op het programma en dat willen we voor geen goud van de wereld missen.

En blijkbaar staan we daarin niet alleen; op de parkeerplaatsen heerst er een drukte van jewelste. Lange rijen motoren geven aan dat het motorpubliek dit jaar de weg naar zijn motorverleden gevonden heeft. Wanneer we de motor stallen en naar de ingang van het circuit lopen valt ons op dat er een grote variëteit aan motoren naar hier gereden is. Spiksplinternieuwe exemplaren worden geflankeerd door minstens evenveel klassieke motoren die door hun smetteloos voorkomen bijna even jong lijken als het nieuwe spul. Ja, het duurt een tijdje voor we de ingang bereiken…
Voor de vierde keer op rij worden de Biker's Classics ingericht. Ook op deze editie herleeft de motorsport van vroeger want in de paddock krioelt het letterlijk van de oude racemotoren. In tegenstelling tot wat momenteel gangbaar is kan het publiek hier binnen handbereik bij de piloten en hun motoren komen en dat dit een succesformule is blijkt uit het groot aantal bezoekers dat zich aan het schouwspel komt vergapen.Lopend door de wirwar van bestelwagens, caravans en aanhangwagens ontdekken we de ene racer na de andere. Tweetakten en viertakten staan broederlijk naast elkaar en getuigen dat er ooit een veel ruimere variëteit aan racemotoren bestond dan tegenwoordig het geval is. Hier en daar blijven we in gedachten verzonken staan bij een racemotor die we tot nu toe enkel kenden van afbeeldingen uit beduimelde, oude motorbladen; de magazines die we kochten toen we nog een snotneus waren die ernaar hunkerde om zelf met een motor te mogen rijden…
Onder het voortdurende gezang van twee- en viertakt geluiden die over de baan denderen lopen we door de paddock in de richting van La Source. Op de tribunes zit al heel wat publiek maar nu hebben we nog geen oog voor wat er op de baan gebeurt. Dat bewaren we voor later. Zo komen we op het terrein terecht waar volgens het programmaboekje zich de ruilbeurs moet bevinden. Stalletjes met onderdelen en kant en klare motoren uit diverse tijdperken trekken er onze aandacht. En dan staan we voor twee grote standen van zowaar fabrikanten van nieuwe motoren: zowel Ducati als Triumph hebben er een keur van nieuwe motoren tentoongesteld!
Op de stand van Ducati treffen we er natuurlijk de Ducati SportClassic familie aan. Triumph van zijn kant heeft een aantal speciaal aangeklede Bonnevilles naar Francorchamps gebracht, showt er enkele racers én een motor waarvan we het bestaan nog niet kenden. Het is een tot een Dirt Track racer omgebouwde Bonneville. Navraag leert ons dat dit een motor is die door een Amerikaanse dealer gebouwd is en dus niets te maken heeft met de ontwikkelingsafdeling van de fabriek. Wanneer de mensen van Triumph Benelux er echter aan toevoegen dat deze motor momenteel door de wereld reist om tentoongesteld te worden op diverse motorhappenings kunnen we een glimlach niet onderdrukken… Met de belangrijke Amerikaanse motormarkt in het achterhoofd, de populariteit van de dirt track races aldaar en ook een grote interesse op het Europese vasteland voor dit type motoren zou dit wel eens een prachtige manier kunnen zijn om een proefballonnetje op te laten. Het zou ons niet verbazen als straks, op het motorsalon 2007, er een Dirt Track Bonneville zou staan die voor iedereen te koop is. Perfect passend in de modellenlijn van de Scrambler en de Thruxton en mooi als de nacht… we krijgen al zin om er een proefrit mee te maken!

Met het beeld van de prachtige Dirt Track Bonneville nog vers op ons netvlies zijn we bij de paddock ter hoogte van La Source aangekomen. In en om de pitboxen heerst er een drukte van jewelste en dat is niet verwonderlijk. Hier staat het créme de la créme: de Grand Prix motoren van weleer. Door de drukte lukt het ons nauwelijks om er beelden te maken van de motoren maar het aanbod is indrukwekkend. Veel van de motoren die hier staan werden bereden door de grootste sterren uit de geschiedenis van de Moto Grand Prix. Allemaal verkeren ze in ongerepte staat, als zijn ze net uit een tijdmachine gerold en komen ze rechtstreeks uit een paddock van jaren geleden. Ook heel wat bekende piloten slenteren er rond. Niemand minder dan Giacomo Agustini zit er handtekeningen uit te delen en ook Stéphane Mertens, tot voor kort onze Belgische trots in de wegracerij staat er naast enkele Ducati racers met het publiek te keuvelen. Niet wetend waar eerst kijkend lopen we alle pitboxen door. God… hier staat voor miljoenen euro's aan motoren en loopt een schat aan ervaring rond… en wij, wij lopen er likkebaardend doorheen!
Na de middag zoeken we een plaatsje op de hoofdtribune. Die zit afgeladen vol en iedereen wacht op het hoogtepunt van dit evenement: de parades waarbij we de motoren aan het werk zullen zien. De sidecars bijten de spits eraf. Het merendeel zijn door BMW boxermotoren aangedreven driewielers want dat merk domineerde gedurende een lange periode de sidecar GP's. Daarna volgt er een parade met een mix van alle mogelijke motoren die ooit in de hoogste rangen van de wegracesport furore hebben gemaakt. Sommige motoren worden bestuurd door piloten die geschiedenis hebben geschreven. Agostini brengt een MV in de baan, Jim Redman een Honda en Carlos Lavado –hoe kan het anders- een Yamaha TZ. Jan de Vries is er ook en bestuurt zijn enorm mooie Van Veen Kreidler terwijl Richard Hubin een Suzuki RG aan de start brengt en Mertens een Ducati 888R de sporen geeft
Het gebrul en gesnerp van de niet of nauwelijks gedempte motoren gaat door merg en been; de geluidsgolven doen zelfs het stalen gebinte van de tribune voelbaar vibreren. Parade na parade worden op die manier afgewerkt. Het publiek geniet met volle teugen van het zo goed als unieke schouwspel. Blinkende ogen en kippenvel alom… we zien dat heel veel toeschouwers een deel van hun jeugd herbeleven. Ook wij denken met weemoed terug aan die keer dat we 29 jaar geleden onze eerste Grand Prix op Francorchamps bezochten. Mijn god, wat lijkt dat een eeuwigheid geleden!