Biker's Cassics 2008
6 juli, de laatste dag van het driedaagse evenement dat pas voor de 6de keer plaatsvindt maar niettemin nu al wereldwijde faam geniet. In tegenstelling tot de weersvoorspellingen is het droog op en om het circuit van Francorchamps; meer zelfs, de zon staat stralend aan de hemel.
Elk jaar trekt de Bikers Classics meer toeschouwers. Dit jaar worden blijkbaar records gebroken want de parkeer- en kampeerplaatsen staan barstensvol. Net als pakweg 30 jaar geleden –tijdens de echte GP's van Francorchamps- zijn de tentjes van de toeschouwers bijna niet te tellen. In de verte klinken de scherpe tonen van ongedempte tweetaktracers terwijl een diep gerommel verraadt dat er ook zware viertakten in de baan zijn.
Yamaha heeft zijn medewerking aan dit evenement verleend en daar kan je als bezoeker niet naast kijken. Net voor de tunnel die naar de paddock leidt is er een heus Yamaha dorp opgericht. Yamaha's nieuwste motoren worden er tentoon gesteld en wie wil kan ze testen. Diverse Yamaha clubs zijn eveneens aanwezig en ook de merkenkledij wordt uitgebreid voorgesteld. Een slimme zet van Yamaha Belgium want de gemiddelde leeftijd van de Belgische motorrijder is plusminus 45 jaar; en die willen natuurlijk hun racehelden van weleer terug aan het werk zien tijdens de Bikers Classics.
En de racehelden uit de gouden jaren zijn er, en zelfs in grote getale. Agostini, Steve Baker, Mamola, Kork Ballington, John Surtees, Carlos Lavado, Kel Carruthers, Rodney Gold, Dieter Braun, Freddy Spencer, Christian Sarron, Will Hartog, Jan de Vries en nog heel wat anderen zijn van de partij dit jaar. Schitterden door hun afwezigheid: Didier de Radiguès en Kenny Roberts, maar ja, je kan niet alles hebben in het leven… Toch lijkt het alsof de tijd eventjes teruggedraaid is naar het tijdperk waarin iedere motorrijder nog interesse had in het GP gebeuren. Het feit dat Ferry Brouwer, de man achter het Yamaha Classic Racing Team, zijn medewerking aan dit evenement heeft verleend is daar niet vreemd aan. Met zijn connecties binnen de racewereld wordt plots heel veel mogelijk als hij ergens zijn schouders onder zet…
De sfeer van weleer is overduidelijk aanwezig. Niet alleen de motoren zorgen daarvoor maar ook de bereikbaarheid van de sterren die erop rijden. Net als vroeger gebruikelijk was komen de bezoekers zonder problemen in de paddock waar hun helden rondlopen. Een praatje maken, een handtekening vragen; het kan allemaal… vergelijk dat met de huidige gang van zaken in de racerij en je begrijpt waarom de interesse van het publiek gestaag achteruit gaat. Deze piloten beseffen nog dat ze enkel dankzij het publiek dat naar hen toe komt echte sterren kunnen zijn…
Een wandeling door de paddock levert zoals gebruikelijk heel wat mooie plaatjes op. Het niveau van de motoren en hun variëteit is hoger dan ooit. Bovendien is ook het aanbod van zowel nieuwe als tweedehands onderdelen aanzienlijk, hetgeen ervoor zorgt dat restaurateurs kans zien om probleemloos aan het benodigde materiaal te komen. Aan de kentekenplaten van de wagens te zien zijn er deelnemers vanuit gans Europa naar Francorchamps afgezakt. Het is echter echt zoeken naar de Belgische deelnemers, die slechts met mondjesmaat aanwezig zijn. Rudy van Bortel, Herman Verboven, Bart Crauwels, Roger Kockelman, René Delaby, Richard Hubin en Stephane Mertens prijken gelukkig wel op de deelnemerslijst en houden de Belgische driekleur hoog.
Het is middag als de pitstraat volloopt voor een onvergetelijk spektakel: het Yamaha Classic Racing Team verzamelt er zijn motoren voor een fotoschoot. Deze verzameling motoren –allemaal in puntgave staat- is zo groot dat er een lange rij ontstaat, ook al staan ze dicht tegen elkaar opgesteld. Het aantal beelden dat geschoten wordt is ontelbaar; zowel de persjongens als het publiek drukken zo snel mogelijk na mekaar af.
Even later gaat John Surtees de baan op met de Lotus 18 Climax F1, de wagen waarmee hij in 1960 in de Grand Prix debuteerde. De nu 74 jarige John presteerde het om in 1964, na een succesvolle motorsport carrière (7 wereldtitels!) ook nog eens wereldkampioen te worden in de Formule 1, en mag daarom als enige met een vierwieler de baan op. Daarna is het allemaal tweewielers en driewielers wat de klok slaat op Francorchamps. De tribunes zitten nokvol, in de pitstraat is het razend druk en ook in de paddock ronken de motoren.
Wanneer de motoren in de baan komen voor hun demonstratierondes is de spanning te snijden; zeker als de voormalige GP piloten met hun exclusieve bolides van start gaan. De geur van verbrande tweetakt olie mengt zicht met die van het frietkraam en het gehuil van de multicilinder viertakt motoren is niet van de lucht; net als vroeger, toen zelfs de absolute top de racerij nog bestond uit mensen van vlees en bloed en niet uit personen die alleen maar van dichtbij te zien zijn op televisie of op foto's die met reusachtige telelenzen zijn genomen…
