Ducati 888 SP2, SP3, SP4 & SP5
Je ziet er niet veel van in het straatbeeld en dat is niet verwonderlijk; tenslotte zijn er maar 500 exemplaren van gebouwd. We hebben het over de Ducati 888 SP4, een motor die in het rijtje past van de 888 SP2, SP3 en SP5…
Neen, hierboven maakten we geen schrijffout; de SP1 heeft -officieel- namelijk als straatmotor nooit bestaan. Het feit dat Ducati meteen de SP2 op de markt bracht ligt waarschijnlijk in het feit dat de motoren die voorheen gebouwd werden -om te voldoen aan de homologatie voor deelname aan het WK Superbike- de eerste Sports Production's van de 888 motoren waren.
De Ducati 888 SP2 kwam op de markt in 1990. Opmerkelijk was dat die motor op de zit een sticker droeg met daarop de vermelding 851 terwijl zijn cilinderinhoud wel degelijk 888 cc bedroeg. De motor was voorzien van Öhlins veersystemen, écht zwevende remschijven en een subframe gemaakt uit aluminium. Het opgegeven topvermogen bedroeg 109 pk maar dat is waarschijnlijk een opgave die slaat op een aan de krukas gemeten vermogen. In 1991 kwam Ducati namelijk met de 888 SP3 op de proppen en die had 93 pk aan het achterwiel. Verder had die motor zwarte wielen, een wit nummerbord op de flanken van de zit en een carbon voorspatbord. De uitlaatdempers waren voorzien van hulzen uit hetzelfde exclusieve materiaal als het voorspatbord. De koppeling was tegenover de PS2 versterkt en de binnendiameter van de uitlaatdempers was gevoelig vergroot.
De SP4, de motor die we hier op de beelden voorstellen, verscheen een jaar later -in 1992- ten tonele. De SP4 was meteen herkenbaar aan zijn rode kleur en het nummerbord op de beide flanken van de stroomlijn. De nummer 1 die in de nummerborden staat verwijst naar de wereldtitels die zowel Roche als Polen met de Ducati's behaalden. De tank, de zit en het frame waren slanker uitgevoerd dan voorheen het geval was. Het topvermogen was nog maar eens gestegen en bedroeg 111 pk aan het achterwiel terwijl de motor –net als zijn voorgangers- droog 188 kilogram op de weegschaal bracht.
De SP5 was de laatste 888 in de SP reeks. Die motor werd voorzien van 118 pk bij 10.500 toeren per minuut. Dat werd bereikt door onder andere de inlaatnokkenassen van de '92 Racing te monteren en in- en uitlaatkleppen met respectievelijk 34 en 30 millimeter kleppen. Het nummer 1 bord was terug verhuisd naar de flanken van de zit. De SP5 woog ook iets lichter dan zijn voorganger; hij woog 185 kilogram droog aan de haak. Alle SP modellen van de 888 hadden een boring en slagverhouding van 94 x 64 millimeter, waren voorzien van dubbele bovenliggende nokkenassen, vierklepskoppen en desmodromisch bediende kleppen. De cilinderwanden waren bekleed met een hardchroom slijtlaag en de brandstofinjectie was van Weber-Marelli. De versnellingsbak telde –natuurlijk- zes verhoudingen en er was een droge koppeling aan boord. Deze laatste zorgde voor een onvergetelijke racing sound in samenwerking met het onmiskenbare geluid dat de twin voortbracht. Het rijwielgedeelte bestond uit al even exotische componenten. Gietijzeren remschijven met een diameter van maar liefst 320 millimeter, Brembo vierzuiger remklauwen vooraan, een volledig regelbare upside down voorvork van Öhlins met een diameter van 42 millimeter en een achterschokdemper van hetzelfde merk -die natuurlijk ook op alle vlakken regelbaar was- werkten samen met een licht doch stevig vakwerk buizenframe.
Wie al deze gegevens in de juiste context plaatst -en in het begin van de jaren '90 situeert- komt onvermijdelijk tot de conclusie dat deze de motoren een unieke status bezorgden. Voeg daarbij de beperkte oplage waarin de SP's geproduceerd werden en je weet meteen waarom het nu nog steeds begerenswaardige, exclusieve motoren zijn die gekoesterd worden door hun eigenaars… Besluit je om er eentje te kopen dan moet je zeker op één ding letten: op de bovenste kroonplaat moet er een identificatie plaatje zitten. Elke SP heeft namelijk een uniek nummer; de motor die we hier voorstelden bijvoorbeeld is het 395ste exemplaar dat van de band rolde…