Egli Vincent 1968
Alles is voorbestemd. De Zwitser Frits Egli was echt niet van plan om een wereldbekende framebouwer te worden, maar toch is hij dat geworden. De aanzet werd daarvoor, zonder het te beseffen, gegeven door een collega die met de motor reed.
De man in kwestie mogen we gerust een pechvogel noemen. 't Was namelijk een motorrijder die een Vincent Black Shadow in zijn bezit had maar er door gezondheidsredenen niet meer kon mee rijden. De jonge Frits, die zeer geïnteresseerd was in niet alleen motorrijden maar ook in motorraces, kreeg van de man de Vincent cadeau. De reden daarvoor was dat Frits die motor mateloos bewonderde en ervoor zou zorgen als was het zijn kind.
Frits Egli ging met de Vincent racen en nam deel aan de toen populaire bergklimraces. De krachtbron had power zat om vooraan te rijden, maar het rijwielgedeelte van de Vincent stond dat jammer genoeg niet toe. Frits was echter niet voor één gat te vangen en bouwde zijn eigen frame en hing daar de sterke viertakt twin in.
Het succes bleef niet lang op zich wachten. Frits perfectioneerde zijn karakteristieke ontwerp steeds verder, wat in 1968 resulteerde in de nationale titel. Wat daarna volgde, is geschiedenis. Frits bouwde (en bouwt nog steeds!) rijwielgedeeltes voor zowel race- als straatmotoren en het waren niet de minste piloten die voor zijn vakmanschap kozen. Heel wat successen werden er met Egli-producten behaald. Jacques Cornu stelde in 1981 onder andere het ronderecord op de Nürburgring scherper aan boord van een Egli. Bouwde Frits letterlijk ontelbare rijwielgedeeltes voor een hele reeks krachtbronnen (van mono- tot zescilinders!), de Vincent Egli zal steeds op de puristen een aparte aantrekkingskracht blijven uitoefenen. Op de Bikers Classics te Francorchamps liepen we er één van de zeldzame exemplaren van tegen het lijf. De camera klikte en ons hart tikte, want zo'n motor zie je als gewone sterveling nu eenmaal maar weinig van dichtbij in een mensenleven.
Vincent Motorcycles was een Britse motorfietsfabrikant die opereerde tussen de jaren 1928 en 1955. De eigenaar en oprichter van het bedrijf had in 1928 zijn eigen motorfiets gebouwd en had daarvoor enkele patenten geregistreerd. De cantilever achtervering, die later grote populariteit verwierf, was één van zijn uitvindingen. En dat alles wierp vruchten af. In 1948 was de Black Shadow de snelste productiefiets ter wereld.
De Black Shadow was een motor die in 1948 het levenslicht zag. De krachtbron was een luchtgekoelde 998cc tweecilinder met een cilinderhoek van 50 graden die in de rijrichting was gemonteerd. De motor maakte gebruik van kopkleppen en stoterstangen. De krachtbron had een droog carter, twee type 29 Amal-carburateurs en een vier verhoudingen tellende versnellingsbak, welke middels een triplex ketting werd aangedreven.
Origineel presteerde de motor 45 pk, maar in de racing-uitvoering (Lightning genoemd) perste het blok er niet minder dan 55 pk uit. De Black Shadow was daarmee in staat om de 200 kilometer per uur grens aan diggelen te rijden én genoot de reputatie om niet alleen snel maar ook zeer betrouwbaar te zijn.
Frits Egli voegde daar zijn bekende ruggengraatframe uit hoogwaardig staal aan toe. De constructie maakt gebruik van een dikke centrale buis waarin het balhoofd is gevat. Dunnere buizen dragen het motorblok en de achterbrugophanging. Een slank gehouden bodywork, gespaakte wielen, een traditionele voorvork en stereovering maken het rijwielgedeelte compleet. Opmerkelijk detail: de Vincent Black Shadow, waarvan Frits het blok gebruikte, had monovering maar Frits koos desondanks aanvankelijk voor een stereo-achtervering voor zijn ontwerp.
In 1955, één week voor Kerstmis, rolde de laatste Vincent van de band. Iets wat kenners nu terecht betreuren, want de beschikbare motorblokken en andere onderdelen zijn er heel zeldzaam door geworden. En dat is jammer, want Frits Egli bouwt nog steeds frames maar kan dus niet zomaar een reeks replica's van zijn historische motorfiets op poten zetten. De motor die we hier voorstellen is dus een heel exclusief exemplaar. En we weten allemaal - jammer genoeg! - waar het woord exclusief in financiële termen uitgedrukt voor staat…