Caféracer & oldtimer Heist-op-den-Berg 2003
De liefhebbers van zowel caféracers als oldtimer motoren kwamen onlangs weer eens uitgebreid aan hun trekken. Het door vzw Stam georganiseerde treffen trok niet alleen heel wat deelnemers aan, maar ook een mooi aantal bezoekers die de oudjes de eer kwamen betuigen die ze verdienen.Het treffen was aan haar derde editie toe. Deze keer was de plaats van het gebeuren gesitueerd in de industriezone van Heist-op-den-Berg en wel in en om fabrieksgebouwen die ter beschikking waren gesteld door de firma De Neef. Een mooie locatie want een ruime parkeergelegenheid en enkele ruime gebouwen heeft niet elke organisatie van een motorevenement ter beschikking om er een feestje te bouwen.
's Morgens vroeg scheen de zon in al haal glorie, maar toen de klok iets na negenen aanwees en de eerste caféracer het terrein kwam oprijden, zag de hemel er heel wat minder bemoedigend uit. Kort daarna vielen de eerste regendruppels en daalde het moreel van de organisatoren eventjes even snel als de snelheid waarmee de nattigheid uit de lucht viel. Karel Van Bosstraeten en Paul Leysen -de organisatoren van het treffen- en hun medewerkers vreesden even het ergste, maar dat was zonder de geaardheid van de caféracer- en oldtimer-liefhebbers gerekend. Vanaf 11 uur begonnen de deelnemers beetje bij beetje binnen te sijpelen en iets na de middag stonden er ongeveer 80 ingeschreven motoren op de parkeerplaats mooi te wezen. Op de bezoekersparking stonden naast de "gewone" motoren nog enkele opmerkelijke creaties waarvan de eigenaars zich blijkbaar niet wilden registreren. De sfeer op het terrein was heel gezellig. De rock & roll muziek en de drankjes en de hapjes gingen er heel goed in bij de bezoekers en de gesprekken waren doorspekt met technische details, veegsporen van zowel verse als gebruikte olie, steek- en ringsleutels en lang gezochte en schaarse onderdelen. Nuttige adressen werden zowel in het diepste geheim gepreveld als hardop prijsgegeven… en ondertussen deed onze camera zijn werk, zoals gewoonlijk. Werkelijk mooie motoren vonden we op dit treffen terug. De vele caféracers, in originele staat verkerende klassiekers en oldtimers eisen de aandacht van de aanwezigen op. Omstreeks halfvier vertrokken de deelnemers in twee groepen voor een korte rondrit in de omgeving. De donkere klappen van de grote motorblokken vulden de omgeving en het klank- en lichtspel dat de deelnemers aan de mensen langs de baan weggaven was hartverwarmend. Voor velen reed er een stukje van hun jeugd aan hen voorbij en dat is natuurlijk nooit weg. De weergoden oordeelden blijkbaar op dat moment dat ze genoeg met de emoties van de motorrijders hadden gespeeld want gedurende de rondrit bleef het droog.
Een uurtje later ging de prijsuitreiking een beetje vervroegd van start. De wolken begonnen namelijk op dat moment weer wat lekkagesporen te vertonen en enkele deelnemers maakten aanstalten om een poging te wagen om het toch nog droog te houden tot thuis. Bij de Caféracers kaapte Jan De Vresse met zijn prachtige Rickman CR 900 met Kawasaki motorblok de eerste prijs weg. Dit volledig met onze goedkeuring, want ook wij hadden hem bij de organisatoren getipt als een héél verdienstelijke deelnemer. Tweede werd Stefan Streep met zijn Norton 750 Commando. De caféracer die vanuit de verste uithoek kwamdeelnemen was Joop Plomp, op een Norton 850 CR Commando. In het oldtimer-klassement prijkte Jacky Pieters met zijn Indian 1200 met sidecar fier op de hoogste trede van het schavotje. Linda Van Bouwel werd met haar puntgave BMW R 27 eervol tweede. De van het verst komende oldtimer was een Honda GL 1000 met Jan Schelpe aan het stuur. De twijfelachtige eer van de pechvogel van de dag viel Hans Devos te beurt: zijn BMW R 50 R leed onder carburatieproblemen, maar toch was hij tot in Heist-op-den-Berg gesukkeld. Omstreeks 18 uur waren de meeste deelnemers terug op weg naar huis, maar de harde kern was nog steeds ter plaatse. De muziek speelde nog steeds deuntjes uit de tijd van toen, de aanwezigen deden hun best om de vaten leeg te krijgen en de boel ondertussen vakkundig op te ruimen. Hoe dat allemaal afliep hebben we niet uit eerste hand: ook wij waren op dat tijdstip druk bezig om ons door de regenbuien een weg naar huis te banen. Ondanks dat rotweer vonden we dat het mooi was geweest en dat we de vierde editie voor geen goud ter wereld zullen willen missen.
