Martin Kawasaki 1000 Café Racer
In de jaren '70 volstond het om één naam te noemen om de sportieve motorrijders terstond aan het dromen te brengen; bij het horen van de naam "Martin" hield iedereen enkele tellen de adem in, je moest er zelfs de voornaam Georges, laat staan een of andere motormerknaam, niet aan toe voegen.
Dat meneer Martin een Franse burger was, hebben zelfs velen niet geweten, laat staan dat de man daarvoor al bekendheid verwierf door het fabriceren van polyester motoronderdelen, waarmee je je motor kon ombouwen naar een meer sportief ogend geheel. Het waren zijn frames die Martin wereldwijd bekend maakten, en niet ten onrechte. Wat die lieten zien, daar hadden nog maar weinigen van gedroomd, laat staan gemaakt of bereden. Na de eerste kaders gemaakt te hebben met een opbouw uit één centrale dikke buis kwam Martin al snel op de proppen met een zo mogelijk nog mooiere configuratie. De framebuizen lagen om de motor heen en het motorblok fungeerde daarenboven meer dan ooit als een dragend geheel. Geen enkele motorfabrikant had ooit een dergelijke frameopbouw gebruikt bij zijn standaard modellen, wat ronduit uitzonderlijk was want de motor stuurde er niet alleen heel goed mee maar was ook licht én mooi…
De Martin Kawasaki die we jullie hier tonen heeft echter sinds die tijd een ware metamorfose ondergaan. Het frame en de luchtgekoelde Kawasaki-vierpitter zijn dan wel bewaard gebleven, het ietwat bombastisch aandoend polyesterwerk dat destijds gebruikt werd is op deze gave caféracer achterwege gebleven. In plaats daarvan is er een aluminium brandstoftank en een dito zitje gemonteerd. Het originele front dat destijds was uitgerust met een schijfrem heeft ook de duimen moeten leggen en wel tegen eentje dat zowel voorzien is van gespaakte wielen als van een trommelrem. Een passend wiel werd ook achteraan voorzien. Gold dat alles in de jaren '70 als passé en helemaal niet high tech genoeg voor een Martin, anno 2010 past dat alles bij de opbouw van deze motor als gegoten.
Dat de opbouw minimalistisch oogt, is niet verwonderlijk. De motoren in die tijd hadden op de keper beschouwd letterlijk niet veel om het lijf als het om elektrische installaties en dergelijke ging. En toch doen de ranke lijnen van het geheel puur en zuiver aan en passen volledig in het plaatje dat uit gepolijst aluminium en zwart gelakte onderdelen bestaat. Enkele eigentijdse details, zoals het spatbord en de plaathouder achteraan, verraden dan wel dat deze motor in het laatste decennium is opgebouwd, de rest van het geheel is zo mooi en tijdloos dat het zowel een heel moderne als een ronduit klassieke uitstraling heeft. Met de huidige hang naar retro stelt zich de vraag: hoe lang moeten we nog wachten tot iets gelijkaardigs in massaproductie wordt genomen?
Wil je deze motor in levende lijve zien? Geen probleem, hij staat in het Forgotten Times Museum te Zandvliet. Het adres en de openingsuren: Forgotten Times Museum Zoutestraat 19 2040 Zandvliet Open van dinsdag tot vrijdag van 14 tot 18 uur. Op zaterdag van 10 tot 17 uur en op zondag van 12 tot 16 uur.
