Honda SWT400 2009 duurtest (1)

Tekst en foto's: Erik Tanghe
Beste lezer, ik weet ondertussen wel dat je op een maxiscooter al je verplaatsingen kan uitvoeren en dat dus zo'n ding perfect je tweede wagen of zelfs je enige wagen kan vervangen. De voorbije drie maanden legde ik zomaar eventjes 12.000 km af op m'n Yamaha X-Max 250 maat en ik heb met spijt in het hart afstand moeten doen van m'n dappere witte Cadillac... Door weer en wind bollen, wel en wee delen.. het schept een band en hoe meer ik met een maxiscooter rij, hoe minder ik nog zin heb ooit nog in een wagen te stappen...

... en dus gaan we onze drie maand 'enkel met de scooter' testcase nog een beetje uitbreiden... en ditmaal gaan we de nadruk een beetje meer leggen op de vraag of je met zo'n maxiscooter ook wel ritten naar het buitenland e.d. kan ondernemen. Ondertussen komt de herfst er met rasse schreden aan en kunnen we dus nog beter kijken of al dat vrijheidsgevoel dat je op de scooter hebt, niet in het water valt als je elke dag eerst je handen moet ontdooien alvorens je je neus kan snuiten... in zoverre die neus ondertussen nog niet bevroren is... In de zomer is het immers altijd leuk om op twee wielen te rijden en al wordt er niemand graag nat, als het niet te koud is, is het allemaal niet zo erg... Dat gaat nu veranderen. De nachten zijn al killer en de regen wordt kouder. Het is misschien daarom al meteen een meevaller dat onze nieuwe Cadillac is uitgerust met verwarmde handvaten, kwestie van voorbereid te zijn. Onze nieuwe Cadillac van dienst is immers de spiksplinternieuwe Honda SWT 400, zeg maar Silverwing 400... En één van de accessoires die we erbij hebben gekregen, zijn dus die verwarmde handvaten. Een topkoffer hebben we er ook bij gekregen en dat breidt de bagagemogelijkheden meteen een pak uit. De Honda SWT 400 is natuurlijk een heel andere scooter dan de X-Max al is ie ook wit in ons geval...Ik vraag me af of dit geen voorteken is... want het zou wel eens kunnen dat ik binnenkort ga trouwen... en nu we het toch over vrouwen hebben.. want daar doe je dat meestal mee.. als de Yamaha X-Max een vrouw was, dan was het zo'n onschuldig maar heel dapper grietje met vlechten... De Silverwing 400.. hoho... dat is zo'n Spaanse donker getinte, met van die heel lange benen... Groot, lang en gesteld op luxe.. Het is de Silverwing op het lijf geschreven...

Maar laten we de SWT 400 even vanaf het begin aan jullie voorstellen. Honda heeft altijd al een leidende rol gespeeld in de ontwikkeling van de maxiscooter. Het was immers Big Red dat in 1985 de CH 250 Spacy/Elite introduceerde als eerste zeg maar maxiscooter. Het was vooral heel raar gevormd met een dikke vierkante snuit die ver over het voorwiel uitkwam. Het was een vreemde verschijning maar het was wel een eerste stap naar een nieuw soort vervoermiddel dat vandaag de dag alleen maar meer en meer plaats inneemt in de wereld van de tweewieler. In 2001 kwam hetzelfde Honda met de destijds dikste maxiscooter van het moment op de proppen, zijnde de Silverwing 600...Vier jaar later kwam er een 400 cc versie maar het is pas nu vorig jaar de 400 cc volledig werd vernieuwd dat die ook in ons land verkrijgbaar is. De Honda Silverwing 400 is een uitzondering in maxiscooterland omdat hij als enige 400 cc een tweecilinder motorblok gebruikt. De Yamaha Majesty 400 gebruikt bijvoorbeeld een ééncilinder terwijl de T-Max 500 van Yamaha dan weer een tweecilinder gebruikt, wegens een sportiever karakter. De Honda SWT 400 doet dat dus ook en gezien z'n behoorlijk zware gewicht van 246 kg mag die extra punch ook wel... Dat gewicht komt er niet zomaar, want de Honda SWT is zowat de best afgewerkte scooter in zijn klasse. Als iemand dit vlaggenschip voor de eerste keer ziet, is de eerste reactie geheid van 'Amai, wat is die lang en groot... Wat een scooter! En inderdaad, de SWT 400 is een indrukwekkend schip... of zeg maar een luxejacht... Dit is zo'n beetje een Gold Wing onder de scooters en je hebt er behoorlijk bekijks mee... Eerder werden we met de X Max 250 ook al mooi overal doorgelaten maar daar kwam zo altijd dat gevoel bij van "we zullen dat sukkelaartje op zijn kouwkleumig tweewielertje maar voorlaten... " Bij de Silverwing is dat helemaal anders. De mensen gapen zich een ongeluk en laten je vooral door om beter te kunnen kijken... Was de X-Max al schitterend in het wit, de SWT 400 is dat helemaal... Als je hiermee je bruid achterop zou nemen… 't zou niet eens misstaan... Nog een teken?

Het grote voordeel van de ruime lengte van het koetswerk van de SWT is dat je de benen naar voren kan uitstrekken. Dat maakt lange ritten heel wat minder vermoeiend en je kan ook eventueel met je benen wat meesturen door druk uit te oefenen met de voet van de richting waar je heen wil. Dat maakten we destijds voor het eerst mee op de Yamaha T-Max 500 en nu hebben we dat perfect controleerbare ook weer op de SWT. Ook al door die lengte zit je verder van je windscherm af en heb je dus nauwelijks last van windgeruis. Rijden met een open jethelm is dus geen probleem en dat zelfs op de autostrade tegen 160 km/u wat meteen de maximum snelheid van deze witte Cadillac is. Een van de sterkste punten van de Silverwing 400 is zonder twijfel z'n afwerking en comfort. Het dashboard is een genot om naar te kijken met een heel handige verbruikmeter die je voortdurend vertelt hoeveel benzine je per 100 km aan het verbruiken bent. Nu we onze eerste 4.000 km hebben gereden, kunnen we je alvast vertellen dat je met de SWT zo'n 22 tot 24 km ver rijdt met 1 litertje kostbare benzine. Dat geeft dus een verbruik van 4,1 tot 4,5 L/100 km. Wie echt sportief rijdt of die 160 km/u wil aanhouden, slurpt wel een gulzige 5,5 L door het tweecilinder motorblok. 246 rijklare kilo's voortstuwen vraagt energie.

Het dashboard is erg compleet maar eenvoudig in z'n opzet met links snelheidsmeter en rechts een toerteller, al heeft dat laatste niet zoveel zin op een scooter. Nog zo'n bewijsje van de gekende Honda degelijkheid is de tas die we terugvinden in de optionele topkoffer. In z'n volledig uitgerokken toestand past die tas perfect in de koffer zodat inpakken echt een makkie wordt. De bergruimte onder het zadel getuigt ook weer van degelijkheid. Er zit zelfs een lampje onder het zadel, wat best wel handig is omdat een deel van de bergruimte verder loopt onder het laatste deel van het kontje, voorbij de duozit... Meteen een waarschuwing wat betreft het lampje... Dit is geen frigo met stroomvoorziening, dus resulteert een slecht gesloten zadel en een nachtje stilstaan gegarandeerd in een platte batterij. Ik heb nadien het lampje meteen maar handmatig uitgezet. De uitmuntende afwerking van de SWT heeft trouwens ook een schaduwzijde; 'k heb zo'n half uur lopen zoeken naar de batterij die heel knap zit weggewerkt in de kofferruimte.

Als het een beetje meezit, kan je één integraalhelm en één jethelm onder het zadel van de SWT kwijt, al hangt dat een beetje van model tot model af… van de helm bedoel ik. Maak ook niet de fout om teveel te gaan persen om alles dicht te krijgen, want je loopt het risico het zadel niet meer open te krijgen met dank aan het uiterst soepele veerelement dat het zadel zachtjes laat open gaan. De bagagemogelijkheden eindigen met twee opbergvakjes vooraan waarvan er eentje afsluitbaar is en het andere niet. Goed voor enkele kleine spullen zoals een portefeuille... of een trouwring of zo... 4.000 km op onze nieuwe witte Cadillac en we zijn hem al goed gewoon of wat dacht U. Hij stond nog maar goed en wel voor de deur of hij mocht meteen zijn eerste vuurproef ondergaan. Ik had me net een nieuw 24" computerscherm aangeschaft en dat moest natuurlijk afgehaald worden. Geen probleem met een simpele bagagespin en de topkoffer als steun... Die topkoffer is trouwens op de Silverwing een absolute aan te raden accessoire, want al heb je heel wat ruimte onder het zadel, voor echt winkelwerk is de ruimte wat aan de krappe kant... Met de topkoffer van 40 l ben je perfect gesteld. De SWT 400 is natuurlijk in vergelijking met de X Max 250 veel meer op comfort gericht. Daar waar bij de X-Max de beenharde voorvering je bij elke bult uit het zadel dreigde te katapulteren, verteert de comfortabele en vertrouwenswekkende vering van de SWT echt alles moeiteloos... Enkel bochten op slecht wegdek vindt hij niet gezellig, maar wij ook niet, dus dat komt goed uit. Op goed wegdek heeft de Honda nauwelijks last van deiningen en ondanks z'n respectabele wielbasis van 1.600 mm stuurt de SWT direct en heel precies. De X-Max viel zowat de bocht in, was bijna te gretig, de Honda is perfect uitgebalanceerd en na een korte gewenningsperiode leg je hem precies waar je wilt.

De remmen zijn ook al even goed uitgebalanceerd, want met links rem je gecombineerd (achter en voor) en met rechts exclusief vooraan. Vooral die linker remhendel wordt veelvuldig gebruikt en het vertrouwen is er ook naar. Ondanks de lekker-lui-achterover-zithouding van de SWT blaas je met veel vertrouwen door de files heen of door een eerste najaarsstorm.. Die laatste leerde me meteen dat je op de Honda heel goed beschermd zit tegen weer en wind. We gaan volgende week trouwens de optionele beenbescherming halen zodat je zelfs geen regenpak meer hoeft aan te trekken als er een hoosbui aan komt drijven. Dat zie ik dus volledig zitten, ook al omdat ik diezelfde volgende week met de Silverwing naar Zwitserland ga bollen... Weten we meteen of echt lange afstanden afleggen ook nog gezellig kan zijn. 12.000 km rijden met de Yamaha X-Max 250 was een beetje een avontuur... met de SWT 400 ervoeren we de eerste 4.000 alvast als heel vanzelfsprekend. De 6.500 euro geprijsde Silverwing 400 voelt dan ook eigenlijk veel meer aan als een echte motorfiets met het gebruiksgemak van een scooter. Ik heb het al dikwijls gezegd, maar als ik met de SWT 400 doorheen de files vlieg, vraag ik me telkens weer af waarom er niet meer van deze dingen rondrijden. Ik passeer nogal dikwijls de ring van Brussel en daar zit bij het minste geringste alles potvast.. en toch kom ik daar pakweg maar 5 of maximum tien tweewielers tegen… in de regen is dat meestal maar een derde... Ik zie er wel honderden, misschien zelfs duizenden auto's stilstaan... Ik zie ze dan denken... Héhé... ik zit toch lekker droog... Die sukkelaar op z'n scooter wordt helemaal nat en zo gevaarlijk... Maar ik ga geen hartproblemen hebben van de stress van het wachten… de stress van het vastzitten en niet vooruit kunnen... De stress van weeral te laat te komen... Mijn God, wat heb ik medelijden met de echte sukkelaars... Mijn God, wat ben ik happy op m'n Honda... Mijn God, ik weet niet of ik moet trouwen... Maar wat ik wel weet; als ik hartproblemen krijg, zal het niet aan de Honda liggen...