Honda SWT400 2009 duurtest (3)
Tekst en foto's: Erik TangheBeste lezers, ik ben trots op jullie! Vandaag kom ik immers te horen dat een vriend van een vriend na het veelvuldig lezen van Motornet z'n FJR 1300 heeft verkocht en... een Honda SWT 400 heeft gekocht! Kijk, daar word ik nu een beetje emotioneel van. Iemand die dat dikke FJR ego aan de kant durft te zetten om de praktische, plezante en onbekommerde toer op te gaan. Misschien maakt hij nu iets minder indruk op café maar ook minder kans op verkoudheden, natte onderbroeken, bevroren handen, vuile voeten en agressieve automobilisten. Met de scooter rijden is verstandig maar ook ontzettend praktisch en geweldig gezellig... en dat zelfs bij slecht weer... Dat slechte weer hebben we de laatste dagen al veelvuldig kunnen uittesten en er is me het één en het ander duidelijk geworden. Er wordt wel eens gezegd dat koude niet zo erg is omdat je jezelf erop kan aankleden en dat regen veel erger is... awel... op de Honda Silverwing heb ik liever regen dan koude want al kan je tegen de koude je behoorlijk beschermen, het is en blijft koud op een tweewieler. Geef mij maar wat warmer en een goeie zeikdag want gek genoeg valt dat me veel minder hard op de SWT... Regenpak aan en hupsakee!
Het kan zelfs nog makkelijker want ze hebben me de Honda scooter blanket meegegeven. Dat is ruwweg gezegd een waterdicht deken die je over je benen heen legt zodat die bij regen droog blijven. Als je dan bovenaan een goeie motorjas draagt, blijf je perfect droog. Het scooterdeken is behoorlijk groot en moeilijk weg te bergen, maar dat hoeft ook niet. Als je je bestemming bereikt hebt, klik je het motordeken gewoon los van je lichaam en je bevestigt het omheen het zadel, zodat ook dat droog blijft bij een regenbui terwijl je scooter buiten op je staat te wachten. Iemand met slechte bedoelingen kan het deken ook niet meenemen omdat je de bevestigingslus die normaal rond je lichaam zit over het zadel heen schuift dat je nadien dichtklapt. Geen natte poep dus wanneer je opnieuw op de scooter stapt en je hebt het lekker warm aan je benen. De scooter blanket is meteen een alternatief om bij koud weer niet altijd een windstopper lange onderbroek onder je kleding te moeten dragen, want dat mag dan wel ok zijn zolang je aan het rijden bent, eens afgestapt in de eerste beste winkel galerij zweet je als een paard met enkel de weinig uitnodigende optie om je in je onderbroek te zetten om de windstopper uit te trekken. Het scooterdeken is aan de binnenkant lekker gevoerd en het houdt logischerwijze de wind en de regen perfect van je benen weg. Indien nodig kan je zelfs een extra deel uitklappen en voor je bovenlichaam hangen om je ook daar droog en warm te houden.
Nu is dat deken enkel goed voor gebruik in de stad en omwegen, want eens je sneller gaat rijden dan pakweg 90 km/u begint de onderkant ervan te flapperen dat het een lieve lust is. Zelfs de zware gewichten die het naar beneden moeten houden, zijn dan niet meer bestand tegen de rijwind... Autostrade met de scooterblanket kan je dus wel vergeten. Maar voor wie in kostuum in de stad rond bolt, is het wel een geweldige oplossing. Je bovenlichaam wordt tijdens het rijden niet eens zo nat en enkel wanneer je stilstaat, valt het water op je benen of lekt het van je jas naar beneden. Voor de prijs moet je het in ieder geval niet laten, want het Honda Scooterdeken (die ook past op andere scooters van andere merken) kost 88, 83 euro, btw inclusief. Enkel je ego zal weer opspelen want wie hier in België met zo'n scooterdeken ergens aankomt, krijgt meteen een rusthuisimago aangemeten... Toegegeven, het staat niet bepaald hip en stoer nog minder, maar het is wel lekker warm en het laat je nog meer toe om in gewone kledij ergens heen te rijden. Met de helm onder het zadel ziet niemand nog dat je je op twee wielen hebt verplaatst en je hebt geen natte plakken op je kont alsof je incontinent bent geweest... Tot zover de bejaardentehuis-look... Ik zei het al... ego en instellingen.. daar draait het om... en nu het echt koud begint te worden, kunnen ze dat ego ook al steken waar de zon nooit schijnt.
Het bewijs dat het leven op de SWT 400 in weer en wind niet eens zo slecht is, is wel de spin die al sinds het begin van onze test in de voorkant van de scooter huist. Elke morgen vind ik aan de linker stuurhelft een nieuw spinnenweb en zelfs de trip naar Zwitserland heeft onze gastheer niet afgeschrikt... De windbescherming moet dus daadwerkelijk wel goed zijn want het beestje zit veilig en wel... achter de verluchting van de kopkuip! Ondertussen staat de teller van onze Honda voorbij de 10.000 km en wordt het tijd voor een eerste onderhoud. We hebben al wel gemerkt dat tijdens die eerste 10.000 km de SWT geen druppel olie heeft verbruikt. Enkel het benzineverbruik lijkt lichtjes te stijgen, al hebben we dat verbruik altijd een beetje raar en onvoorspelbaar gevonden. Misschien komt er iets aan het licht wanneer de scooter de garage ingaat. Soms rij ik ruim 250 km alvorens te moeten tanken (ik haalde zelfs eenmaal een absoluut record van 3,7 l / 100 km), een andere keer moet ik na 200 km (6 l/100 km) al aan de kant zonder dat de rijstijl zo heel veel verschillend is. Het is duidelijk dat wie wat sneller wil rijden op de Honda daarvoor ook moet betalen en vooral topsnelheid telt heel zwaar. De benzinestations 'just love' mensen die harder dan 120 km/u rijden. Na onze Zwitserlandreis wordt onze scooter vooral ingezet voor het gewone woon- werk verkeer, al houdt ook dat veel autostrade in... saai zoals op elke motorfiets is het leven op de SWT op een snelweg toch al wat gezelliger omwille van de geweldige windbescherming. En al is de Honda met z'n lengte van 2,2 m een heel lang ding, hij blijft erg smal en het is een ideale filevreter. Keer op keer rijden me gewone motorfietsen in de weg. Die grote lengte van de SWT heeft ook andere voordelen. Zo kan je echt heel veel meenemen op deze scooter. De ruimte tussen zadel en voorkant is immers behoorlijk groot zodat je allerlei zaken die je normalerwijze niet kan meenemen op een tweewieler op de SWT wel kan vervoeren.
Zo moest ik onlangs petroleum gaan halen voor het kleine vuurtje dat ik in de badkamer gebruik. Een jerrycan van 25 l tussen de benen en zonder problemen haspelde ik de 25 km af die me scheidde van de dichtstbijzijnde petroleumboer. De arme man keek wel een beetje vreemd, maar alle vervoer met een scooter doen, is vooral een kwestie van instelling, eerder dan echt veel aanpassingen. Ik ben er van overtuigd dat onze goede ex-FJR vriend alleen maar voordelen ondervindt met z'n SWT. Zelfs zijn jaarlijkse vakantietrip zal hij er niet voor moeten laten en op het vlak van bagage gaat hij er alleen maar op vooruit. Ik wil wel eens iemand een 25 l jerrycan op z'n motorfiets zien binden... mag ik even lachen... Een groot deel van ons bagagecomfort hebben we natuurlijk ook te danken aan de optionele topkoffer van 40 liter met ingebouwde passagiersteun. 40 liter extra is natuurlijk niet niks en ook de passagier komt heel wat comfortabeler uit dan zonder... Ze vallen gewoon in slaap verdorie! Die topkoffer betaal je met montage 390,86 euro, wat natuurlijk niet meteen goedkoop is, al zou ik me nooit een Silverwing aanschaffen zonder. Voor wie boodschappen met de Scooter wil doen, is deze koffer een absolute must. Een ander item waar ik de laatste weken behoorlijk aan verknocht ben geraakt, is de handvatverwarming. Ik heb nog nooit zo stevig met m'n handjes in het stuur geknepen als de laatste dagen om toch maar zo veel mogelijk hitte in m'n pollekes te krijgen. Wie dikke winterhandschoenen haat omwille van het gebrek aan fingerspitzengevoel is dit een heel goed alternatief voor de prijs van om en bij de 300 euro, montage inbegrepen. Trek daar de kostprijs van een stel dikke winterhandschoenen af en het is niet eens zo duur...
Omdat ik het niet zo heb met koude, ruil ik de laatste weken mijn open AGV Blade helm in voor een systeemhelm; meer bepaald de Lazer Paname GL Flow, kwestie van niet teveel lopende neuzen te hebben. Je mag dan wel goed beschermd zitten achter het windscherm van de Honda... je blijft buiten in de wind zitten en met de rest van je lichaam goed ingepakt, durft je neus nogal es protesteren, al snuit ik liever mijn neus in een jethelm dan in een integraalhelm... of moet ik er een tekening bij maken? Leuke bijkomstigheid van de Paname is dat hij ondermeer is uitgerust met een geïntegreerde, opklapbare zonnebril; de zon mag zo laag gaan staan als ze wil, in een wip klap ik mijn zonnevizier omlaag en heb er geen last meer van. Scooters hebben de naam zijwindgevoelig te zijn omdat ze niet open zijn... Bij de SWT valt daar in ieder geval niet veel van te merken. Je voelt de zijwind wel, maar dat is met een motorfiets niet anders. Nochtans heb ik de laatste weken al behoorlijk wat wind te verwerken gehad maar nooit of te nooit heb ik moeite gehad om de Silverwing op de baan te houden. Als je Silverwing zwabbert, is het een veel beter idee om even de bandenspanning na te kijken.
Een juiste bandenspanning is belangrijk bij elke motorfiets en dat is bij de SWT niet anders. Een foutje in het aflezen van de bandendrukmeter maakte dat ik een hele tijd rondreed met een lagere bandenspanning achteraan waardoor de voorkant wel leek te zweven. De Honda stuurde gewoon te vlot en bij traag rijden ging hij alle kanten op. Terug wat lucht erbij achteraan en de maxiscooter voelt weer aan als een rots in de branding. Tenslotte nog dit... Voor wie al met een SWT mocht rondrijden of er pas mee begonnen is... Het zadel durft wel eens te blokkeren als er iets onder zit dat er maar net in kan, zoals sommige integraalhelmen. Probeer zeker niks te forceren of begin niet trekken als een halve zool met kans tot het forceren van het slot. Gewoon een korte tik op het zadel en het slot springt open... Het leven kan simpel zijn... Laat je ego achterwege en koop een scooter... Rijden met een scooter; 't is altijd een beetje psycho-analyse...