Honda SWT400 2009 duurtest (5)
Tekst en foto's: Erik TangheTerwijl sneeuw overal het land heeft ingenomen, pekel en zout alle chroom probeert weg te vreten en vriestemperaturen bijna iedereen van de motorfiets houdt, kunnen wij hier alvast terugblikken op zes maanden maxiscooter als enige vervoermiddel. Onze test om uit te proberen of een maxiscooter als enige vervoermiddel de auto kan vervangen, is er eentje geweest om U tegen te zeggen. Maar liefst 12.000 km op de Yamaha X Max 250 en nog eens 12.000 op de Honda SWT 400 ofte Silverwing. Met 25.000 km op 6 maanden kunnen we dus wel zeggen dat we een beetje weten waarover we het hebben...
Na een half jaar en 25.000 km ben ik nog meer scooterfan geworden dan daarvoor... maar dat neemt niet weg dat ik met het weer van de laatste dagen ook heel blij ben dat ik de maxiscooter heb mogen omruilen voor de melkkoe van de staat, de wagen... We mogen dan wel enthousiast en gedreven zijn... Een strenge winter met sneeuw is niet ideaal voor de tweewieler, al heeft een scooter bijvoorbeeld veel minder last van strooizout dan bijvoorbeeld een custom met 835 koelribben op het blok en 35 meter pijpen met chroom. Met de wagen zit ik al te vloeken op al het opgespatte vuil van de half bevroren wegen, met een helm is dat nog veel lastiger en ijzel is helemaal risky business... maar het weer van de voorbije dagen is natuurlijk uitzonderlijk en vermits de aarde toch volop aan het opwarmen is, gaan we daar niet teveel rekening mee houden... En als het dan al eens extreemt zoals de laatste twee weken is effe treinen ook niet erg...
We hebben het er in de verslagen over onze Maxi-scooter al dikwijls over gehad. Al je vervoer met de scooter doen, is vooral een kwestie van instelling. Natuurlijk kan je met de wagen meer spullen meenemen en natuurlijk zit je warmer op vier wielen maar het aantal keer dat je die voordelen echt nodig hebt, kan je op één hand tellen. Ik had nog maar net m'n SWT 400 terug afgezet bij de Honda-invoerder in Zellik of ik zat meteen vast in een monsterfile op de Ring van Brussel. Ik was bijna met de auto beginnen tussen de files door te rijden, want na een half jaar files penetreren, zou je vergeten dat dat met een auto niet kan... De meeste mensen kiezen voor luxe en warmte bij de keuze tussen een scooter en een wagen of laten de angst voor het onbekende primeren. Wel, als ik moet kiezen tussen me wat dikker aankleden en fluitend in centrum Brussel arriveren of je lekker warm te zitten afvragen waarom je de laatste tijd zoveel hartkloppingen hebt, dan weet ik het wel. Ik heb me gedurende 6 maanden voorturend afgevraagd waarom ik bijna altijd alleen de files aan m'n laars lapte. Of die dag toen ik 15 minuten voor sluitingstijd nog langs de Ethiopische ambassade moest voor een visum en ik geen pasfoto bij me had. Snel naar de dichtstbijzijnde fotograaf en toch nog op tijd aankomen. Waarop de onthutste Ethiopiër me vol bewondering aankeek, vroeg of ik kon vliegen of met wat voor Porsche ik reed... Even later merkte hij m'n helm op en knikte vol respect.. "Ooo, you are motorracer..." Die zwarte man had het meteen begrepen... In Brussel heb je geen Ferrari, Porsche of Masarati nodig... net zoals je daar in de jungle van Afrika niks mee kan aanvangen. Steden zoals Brussel of Antwerpen lijken op die jungle in Afrika en het wordt tijd dat we ons aangepast leren voortbewegen. Mensen moeten zich opnieuw leren aanpassen aan de omgeving en die omgeving zit dichtgeslibd en potvast door de hang naar luxe en het afmeten van de zelfwaarde aan de prijs van het vervoermiddel. Het gebrek aan zelfwaarde moet bij heel wat mensen heel diep zitten, want wie bereid is om daarvoor elke dag in de file te staan nagelbijten, is beter af bij de psycholoog. Je zou er waarschijnlijk ook goedkoper mee gesteld zijn... al weet ik dat niet zeker...
Wat ik wel zeker weet, is dat een maxiscooter verrekt weinig onderhoud verlangt. Daar waar je met de meeste wagens heel regelmatig minstens een oliewissel nodig hebt, presteert de Silverwing het om slechts om de 12.000 km nieuw smeermiddel te vragen!! Op hetzelfde moment wordt ook de oliefilter en bougies vervangen. De aandrijfriem wordt om de 24.000 km vervangen of om de 24maanden als je minder zou rijden. Wie de maxiscooter dus enkel voor de stad gebruikt, heeft bijna een onderhoudsvrij vervoermiddel. Enkel de bandendruk dien je regelmatig te controleren, ook al omdat dat bij een tweewieler nu eenmaal veel belangrijker is dan bij een wagen. Een slechte bandendruk resulteert immers meteen in een verstoord stuurgedrag. Tijdens onze test hebben we het veelvuldig over het verbruik gehad en we vertelden je dat wie niet sneller dan 120 km/u rijdt, ook beloond wordt met een verbruik van 4 à 5 liter. Wie echter sneller gaat rijden, ziet dat verbruik meteen toenemen tot 6 liter. We hadden het eerder al over aanpassingen voor wie alle vervoer met een scooter doet. Zo moest ik onlangs naar de luchthaven van Charleroi voor een tripje van twee dagen. Ik moest naar het koude Polen, dus deed ik mijn warme kleding hier al aan voor de rit op de scooter om het bagageprobleem aan te pakken. De grootste verrassing kreeg ik echter bij mijn terugkeer toen ik de parking wilde betalen. Het ticket dat ik had gekregen bij mijn aankomst ging in de betaalautomaat, waarbij ik steeds de boodschap kreeg dat dat ticket niet geldig was. Ikke dus naar de parkeerwachter die me vertelde dat dat wel meer gebeurt met tweewielers omdat het voertuig door de elektronische ogen niet altijd wordt gedetecteerd. Een eerste elektronisch oog registreert je langs opzij en geeft je een ticket (in Zaventem gebeurt dat via een detectie van het gewicht en dat werkt dus ook niet bij een motorfiets) en een tweede sensor registreert het voertuig als het binnenrijdt. Een motorfiets wordt echter dikwijls niet gezien, waardoor het systeem het ticket als ongeldig beschouwt ."Rij volgende keer maar naast de slagbomen naar buiten", raadde de man me aan." We komen echt niet achter je aan gelopen... "
Nu is langs die slagbomen rijden op de nieuwe luchthaven van Charleroi niet zo simpel, maar het brengt natuurlijk wel op. Ik vind de parkings van zowel Zaventem als Charleroi schandalig duur, dus met de scooter erheen is een mooie besparing... weeral… want eerder gingen we ook al met de tweewieler naar Engeland en ook dat scheelde een flinke slok op de borrel. Over Engeland gesproken... daar rijden ook flink wat scooters rond en vermits het klimaat daar nog een beetje strakker is, zijn scooterdekens zoals wij er ook eentje mochten proberen er even gewoon als de scooter zelf. Aanpassen aan het milieu heet dat en voor wie in de winter of in de regen tout court in de stad rijdt, is zo'n deken een geweldig gerief (enkel onthouding bij autostradegebruik). Na 6 maanden maxiscooter stelt zich natuurlijk ook de vraag welke cilinderinhoud het interessantste is. Onze eerste witte Cadillac, de Yamaha X Max 250, telde immers maar 250 cc, terwijl de Honda SWT er 400 telde. Laten we beginnen met het prijsverschil. Voor de X Max betaal je 4.300 euro, terwijl dat voor de Silverwing 400 6.500 euro is. Voor die 2.000 euro extra krijg je er bij de Silverwing vooral veel comfort als extra bij. De Silverwing is veel langer, biedt dus ook veel meer plaats om je benen uit te strekken en heeft een veel comfortabelere vering. Anderzijds is het verschil in motorvermogen gevoelsmatig niet zo heel groot door het hoge pakweg 70 kg zwaardere gewicht van de Silverwing. Ook het verbruik van de Yamaha is met iets meer dan 3 l/100 km ontzettend laag. Anderzijds zie ik me met een X-Max niet met twee mensen op reis gaan zoals ik met de Silverwing 400 wel deed naar Zwitserland.
Wie een maxiscooter in huis wil halen om een tweede wagen te vervangen en zijn voornaamste verplaatsingen in en rond de stad doet, heeft een fantastische makker aan de X-Max en heeft een Silverwing niet echt nodig. Wie langere trips wil maken en z'n maxiscooter ook wil gebruiken in de weekends en voor vakanties, raden we zonder twijfel de Honda aan. Als we louter het financiële kaartje bekijken, komt de X-Max 250 er zonder twijfel als beste uit... Als we comfort en inzetbaarheid erbij nemen, dan kan je met de Silverwing natuurlijk veel meer kanten uit... Op reis gaan met de X-Max 250 kan wel (we deden verschillende keren 400 km en meer op een dag), maar zo'n afstanden zijn echt wel een pak leuker op de Honda...wat ook niet anders kan met 70 kg aan comfort erbij.
Maar wat je ook kiest, het is duidelijk dat een scooter in huis halen niet echt een dure zaak is. Je betaalt een pak minder verzekering en wegenbelasting (voor minder dan 250cc zelfs helemaal geen wegentaks!) en zelfs voor wie geen rijervaring heeft, is een dikke scooter zoals deze enkel een kwestie van opstappen en wegwezen. Zelfs een kind kan de was doen... O ja, om te besluiten nog even dit… Ik ben ondertussen getrouwd... Mijn twee witte scooters waren dus inderdaad een voorteken... net zoals het trouwkleed dat ik met de Yamaha X-Max de eerste week diende weg te brengen... Leven met de scooter is dus echt wel wonderlijk...
