BMW S1000RR Racer 2009
De S 1000 RR; 't ziet eruit dat we pas voor het eerst de kans zullen krijgen om met deze motor te rijden als de herfst al lang in 't land is. Desondanks "slingeren" er nogal wat van die exclusieve motoren rond in de wandelgangen; bij de importeur heeft zowat iedereen van de motorafdeling er al op eentje kunnen rijden en op het circuit van Assen spotten we er ook al één die daar gebruikt wordt als dienstfiets. De meest exclusieve uitvoering kunnen we aan het werk zien in het WK Superbike én onlangs nog tijdens de X-Days op de omloop van Zolder. Herr Werner Daemen was er namelijk met twee testmodellen aanwezig en wij hadden er met hem een afspraak.
Om een interessant artikel te maken moet je soms maanden op voorhand één en ander weten te plannen. Dat we de S 1000 RR van Werner van dichtbij gingen zien van zodra dat mogelijk was spraken we met onze nationale trots reeds op het motorsalon van Brussel af. Kan je nagaan hoe lang we zwaar we op onze tong hebben moeten bijten om dat feit geheim te houden voor onze collega's van de motorpers. Het gevolg van ons geduld en onze zwijgzaamheid was wel dat we ongestoord in de pitbox van Werner's team mochten rondneuzen, vragen stellen, foto's maken én zelfs een onboard filmcamera monteren op één van de twee echte SBK racers. Beelden maken van dichtbij van echte fabrieksracers; 't mag hoogst uitzonderlijk maar ze allemaal publiceren is zo goed als nooit mogelijk. Om toestemming te krijgen voor een ongelimiteerde fotoshoot worden er namelijk eerst afspraken gemaakt tussen de journalist, de fabrikant en het team. In het geval van de S 1000 RR mochten we geen beelden publiceren van de motor zonder zijn stroomlijn. Waarom weten wellicht maar enkele mensen op deze wereld - iets spectaculairs is er naar ons inziens niet op niet te zien - maar afspraken zijn afspraken dus zullen jullie het moeten doen met de niet minder interessante detail opnames die we wel in dit artikel stopten.
Dat de motoren van Werner daadwerkelijk rijdende testbanken zijn blijkt uit enkele details die we waarschijnlijk niet op de straatversies te zien zullen krijgen. Om een voorbeeld te geven: de afstand waarover het achterwiel in de achterbrug kan verplaats worden is - in vergelijking tot wat bij standaardmotoren gebruikelijk is - opvallend lang. De vorm van de stroomlijnruit is ook al iets aparts; in detail bekeken is het duidelijk dat er openingen voorzien zijn om de onderdruk achter de ruit te verminderen. Met de snelheden die de S 1000 RR neerzet wellicht geen overbodige luxe…
De tandwieldrager van het achterwiel is duidelijk een heel lichte constructie, ondanks de krachten die op die plaats dienen overgebracht te worden. De montage- en demontagetijd van het achterwiel vaart er wel bij terwijl snel van overbrengingsverhouding wisselen eveneens mogelijk is. Van dichtbij ontdek je ook dat de veersystemen van de motor geheel van Bitubo afkomstig zijn. Werner maakt gebruik van deze veersystemen in zijn races voor het Duitse kampioenschap en werkt samen met Bitubo aan de ontwikkeling van veersystemen. Op dezelfde manier werkt het team samen met al zijn sponsors uit de motorwereld; 't is niet zo dat er enkel stickers worden geplakt en centen worden gegeven, een wederzijdse samenwerking op gebied van uitwisseling van gegevens is de basis van elk contract. Wat Werners bijdrage is aan de ontwikkeling van Playboy is ons niet meteen duidelijk ;-D , het feit dat Van Zon nog steeds van de partij is wijst op het feit dat Werner erin slaagt om op erg lange termijn met sponsors samen te werken, iets wat vrijwel uniek is in de huidige racewereld…
Een interview met een piloot die volop aan het werk is duurt natuurlijk maar even. Werner nam wel de tijd om op de vragen die ons al lang bezighielden te antwoorden. Zo verklaarde hij dat het rijden op de BMW S 1000 RR een hemelsbreed verschil is met het rijden op een Japanse Superbike. De motor ziet er op het eerste gezicht dan wel wat constructie betreft grotendeels vergelijkbaar uit, in de praktijk is dat dus niet zo. Dieper ingaan op deze materie wilde Werner momenteel niet maar wat hij wel kwijt wilde is dat de manier van samenwerken tussen de fabriek en het raceteam ook grondig verschilt. De hoeveelheid tijd die er beschikbaar is om een programma af te werken is beduidend groter; men neemt ruim de tijd om alles tot in de puntjes uit te proberen om naderhand de testgegevens te vergelijken met eerder ingewonnen data. Toch is het testprogramma al in een ver gevorderd stadium. De racekit (????!!!!) die voor de S 1000 RR ontwikkeld is, is nu – aan het begin van de zomer- al compleet productierijp…
Dat er niet steeds enorme structuren nodig zijn om verregaand testwerk te verrichten bleek eens te meer in Zolder. Werner reed er ogenschijnlijk zijn normale trainingsrondjes voor de race van de X-Days maar testte ondertussen wel heel wat verschillende componenten uit. Enkele daarvan - en beslist niet de minst belangrijke! - kreeg het team vers van de BMW raceafdeling afkomstig ter plaatse in de handen gestopt om uit te proberen. Desondanks zette Herr Daemen steeds snelle tijden neer en dat zonder de hulp van een tractie controle systeem; dat stond namelijk uitgeschakeld om optimaal de gedragingen van de motor tijdens de testen te kunnen aanvoelen. Testrijder zijn van één van de belangrijkste motorfabrikanten ter wereld; velen voelen zich geroepen, weinigen zijn ervoor uitverkoren…
