Derbi Honda 50cc racer
Nu de tweetakten zo goed als geheel uit de racerij dreigen te verdwijnen, zal het niet lang meer duren vooraleer het grote publiek nog maar nauwelijks iets van die kleurrijke racers afweet. Desondanks zijn er nog enthousiastelingen bezig met het racen van tweetakten. Het mooie is dat je die machientjes niet bij de dealer kunt kopen. Het zijn stuk voor stuk pareltjes van huisvlijt, net als in "de goede oude tijd" toen heel wat snelle racers gemaakt werden in schuurtjes zo groot dat je er nauwelijks een auto in kwijt kon…
Een van die mannen die nog met hart en ziel zelf aan zijn racer bouwt, is Tim Hermans. We lopen de man tegen het lijf bij Bike Parts, waar hij werkzaam is. Van het een komt het ander en zo komt het dat we korte tijd daarna op de besneeuwde parking van de zaak beelden staan te schieten van zijn ranke racer.
De racer, waarvan Tim ruiterlijk toegeeft dat hij hem heeft gekocht in min of meer de staat waarin hij zich bevindt, is wat betreft rijwielgedeelte gebaseerd op een Honda RS125 productieracer van '98. Van huis uit waren dat al bloedmooie racemotoren, maar deze heeft prachtige Marvic magnesium gietwielen en er is vooraan een grote Braking remschijf gemonteerd. Die doet zijn werk in samenspraak met een Brembo-rempomp en een dito vierzuigerremklauw. Voor de bediening van de achterrem heeft Bart zelf een rempomp met duimbediening gemaakt. 't Is nu eenmaal heel moeilijk om opgevouwen op zo'n compacte racer de voetrem met het nodige gevoel te doseren, zeker niet als je normaal gebouwd bent.
Het motorblok van deze 50cc racer was oorspronkelijk voorbestemd om in een Derbi Senda dienst te doen. De krachtbron werd echter van zijn kickstarterinrichting ontdaan en moest eveneens zijn water- en oliepomp inleveren. De krukas, de cilinder, de cilinderkop en de zuiger moesten plaats maken voor Malossi-producten en er werd een 28 millimeter Dell Orto carburateur gemonteerd. Er kwam ook een programmeerbare ontsteking op het blok te zitten, dat uitgerust werd met een aangepaste primaire overbrenging. De koppeling is nu een vijfplaats exemplaar van Metrakit om de bedrijfszekerheid van het geheel te verbeteren. In de tank gaat Elf 124 racebrandstof die in een verhouding van 1 op 20 vermengd word met tweetakt raceolie van hetzelfde merk.
Voor de koeling van de krachtbron staat de standaard radiator van de Honda RS125 in. De koelvloeistof wordt rondgepompt door een elektrische pomp die afkomstig is van een Volkswagen Transporter. Op de relatief korte banen waarop geracet wordt, is zelfs deze uit de kluiten gewassen koelinstallatie maar nauwelijks voldoende om de motor op bedrijfstemperatuur te houden.
Met het afstellen van tweetakt racers valt of staat het feit of de motor snel is en heel blijft. Tim zijn racer is op de proefbank afgesteld - zowel wat betreft carburatie als ontsteking - waardoor meteen ook de sterkte van de krachtbron geweten is. De Derbi geeft bij 14.500 toeren plusminus 16 pk aan het achterwiel af, hetgeen beslist geen kinderachtig vermogen is voor een eigenbouw racer gebaseerd op materiaal dat gewoon over de toonbank te koop is.
Op het circuit bepaalt Tim de afstelling van de carburator met de hulp van een weerstation en een laptop. Aan de hand van onder andere de luchtdruk, de vochtigheidsgraad en de omgevingstemperatuur berekent hij met de computer de correcte sproeiermaat. De tijd dat een tweetakt racerpiloot de afstelling van zijn bolide aflas aan het kleur van zijn bougies is met andere woorden al lang voorbij ;-D
Racen met 50cc proto-racemotoren. Het kan in België nog. Het voorbije jaar nam Tim deel aan een zestiental races. De concurrentie bestond uit een tiental collega-piloten op zo goed als evenwaardige machines. En dat het er hard aan toe gaat tijdens de races en dat er ook een enorm gezellige sfeer hangt in het rennerskwartier, wil Tim als afsluiter nog graag aan ons kwijt. Hij raamt zijn kosten voor een seizoen racen - buiten valpartijen en grote, onvoorziene breuken - op 2.500 euro. Een niet zo hoog bedrag vandaag de dag in de racerij, zoveel is wel zeker…
