Suzuki GSR750 2011 Testverslag
Suzuki heeft met zijn Bandit modellen lang het voortouw genomen in de naked bike sector. Gaandeweg kwamen er echter kapers op de kust met lichtere, krachtiger modellen. Vreemd genoeg reageerde Suzuki daarop maar lauw. De GSR600, die in 2006 werd geïntroduceerd, kon ook niet meteen een vuist maken tegen het geweld dat intussen in de naked bike middenklasse was uitgebroken. Met de GSR750 dreigt daarin echter verandering te komen.
De GSR750 is Suzuki's antwoord op de succesvolle Z750 van Kawasaki en de vorig jaar gelanceerde Yamaha FZ8. Twee motoren die het beste van verschillende werelden in zich trachten te verenigen. Bij Suzuki wist men dus meteen waar het paard gebonden stond; de GSR750 moest een hoogstaande motor worden wilde men kans maken om tot dat interessante marktsegment door te dringen.
Bekijken we de adelbrieven van de GSR750 dan zijn die niet van de minste. De krachtbron is een vloeistofgekoelde viercilinder in lijn met een dubbele bovenliggende nokkenas en vier kleppen per cilinder. De motor heeft een boring en slag verhouding van 72 bij 46 millimeter en daarmee is meteen alles gezegd. Deze waarden zijn namelijk identiek aan die van de GSX-R750 krachtbron hetgeen terecht laat vermoeden dat er heel wat GSX-R techniek in het GSR750 motorblok is ondergebracht. Een referentie want elke ingewijde weet maar al te goed dat de GSX-R750 – onder andere op gebied van motorische prestaties - een dijk van een motor is.
Gevoed door een elektronisch management en brandstofinspuiting weet de GSR750 dan ook stevige prestaties neer te zetten. De vierpitter staat bij Suzuki te boek voor een topvermogen van 106 pk bij 10.000 toeren per minuut en heeft een maximum koppel van 80 Newtonmeter wanneer de krukas 9.000 toeren maakt. Gekoppeld aan een zesbak en een rijklaar gewicht van 210 kilogram moet dat – zacht uitgedrukt - voor niet te versmaden prestaties zorgen. De motor zit gevat in een rijwielgedeelte dat het beste laat vermoeden. Een aluminium balkenframe van de laatste generatie, een upside down voorvork en een monoshock met linksysteem maken samen met een set 17 duims wielen de hoofdbrok uit. Daar zijn vooraan twee 320 millimeter remschijven aan toegevoegd en achteraan maakt een 240 millimeter remschijf de dienst uit.
Met een zadelhoogte van 815 millimeter en een smal gehouden zadelpartij daar waar die de tank raakt moet je geen Lange Wapper zijn om met je beide voeten gemakkelijk aan de grond te kunnen. Het stuur valt ook al als vanzelf in de hand en staat dan ook geriefelijk dicht bij de bestuurder opgesteld. De voetsteunen zorgen voor een sportieve, doch niet onaangename beenhoek. De som van al deze eigenschappen is een motor die meteen veel vertrouwen geeft aan zijn bestuurder en dat niet in de laatste plaats omdat die van bij het begin het gevoel krijgt de touwtjes volledig in handen te hebben. De GSR750 laat zich inderdaad van bij de eerste meters gemakkelijk maneuvreren. De wielbasis van 1.450 millimeter is daar de oorzaak van samen met een goede centralisatie van de massa. Voor je het weet ben je dan ook aan het lezen en schrijven geslagen met deze motor en dat terwijl je daar nauwelijks moeite voor doet. De GSR750 heeft een compleet neutraal stuurgedrag en volgt dus onder alle omstandigheden haarscherp de stuurimpulsen van zijn berijder op. Dat dankzij een goed uitgekiend rijwielgedeelte en goed werkende veersystemen. Enkel op minder goede wegdekken laat de dan iets te hard staande ingaande demping zich voelen door een overvloed aan feedback op de rijder los te laten. Iets wat op de duur een beetje enerverend kan gaan werken en de vermoeidheid in de hand werkt. Jammer is dat die instelling niet eenvoudig ongedaan kan worden gemaakt. De voorvork is namelijk niet van regelmogelijkheden voorzien en de achterschokdemper kan enkel wat betreft veervoorspanning en uitgaande demping bijgesteld worden. Op gebied van stabiliteit heeft de piloot van de GSR750 daarentegen geen klagen. Zowel snelle lange als korte trage bochten worden door deze naked met enthousiasme genomen en netjes afgewerkt. Komt het op remprestaties aan dan doet de GSR750 het ook op dat gebied goed. De beide remmen zijn goed te doseren en geven een degelijke remkracht af. De dosering mocht misschien een streepje beter zijn maar al bij al zal de doorsnee motorrijder daarover niet klagen. En met een setje stalen remleidingen gemonteerd is ook dat klein euvel zo overwonnen. Jammer toch dat ook Suzuki nog altijd die bekende rubberen remleidingen monteert terwijl het betere materiaal zo voor het grijpen ligt. Mooi is dan weer dat de GSR750 vanaf volgend jaar optioneel met ABS kan uitgerust worden wat in moeilijke rijomstandigheden een slok op een borrel scheelt wat betreft veiligheid. Bekijken we de prestaties van de GSR750 op motorisch vlak dan blijft er niets te wensen over. De motor is heel vergevingsgezind en heeft een powerband die begint op vrijloop en eindigt aan de rode zone bij 11.000 toeren. Wie daarmee nog in de problemen komt wat betreft het kiezen van de juiste versnelling kan maar beter met een fiets gaan rijden.
Bovendien is de vermogensafgifte van de vierpitter mooi progressief en zonder gaten; hoe meer toeren, hoe meer power en dat terwijl de motor nooit aanstalten maakt om zich in het gas te verslikken. Kort gezegd: deze krachtbron kan zich met de beste in zijn klasse meten. Van een rechtstreekse afstammeling van de GSX-R750 hadden we eerlijk gezegd ook niets anders verwacht. Over kleuren en smaken valt niet te twisten, dus volstaan we hier met te melden dat de vormgeving van de GSR750 zowel nieuw als hoekig is. Ergonomisch is alles goed verantwoord met uitzondering van het duozitje of wat als dusdanig moet doorgaan. Het plaatsje voor de bijrijder is dan ook niet alleen flinterdun gepolsterd en minuscuul wat betreft oppervlakte maar is ook een etage hoger dan de zit voor de bestuurder gepositioneerd. En dat heb je als duo geweten. Als een pakje achterop gebonden meerijden; neen, mocht het men ons vragen we bedankten ervoor.
Op gebied van afwerking is er op het eerste gezicht geen klagen. Wie wat kritischer toekijkt vind echter al snel enkele slordigheidjes die gemakkelijk vermeden konden worden door de ontwerpafdeling. Zo zie je als je tussen het koplampbehuizing en het dashboard door kijkt een minder strak plaatje dan je zou wensen. Ook de bouten waarmee de motor met zijn cilinderkop aan het frame is bevestigd mochten van een andere optische kwaliteit zijn. Niets onoverkomelijks, maar wel jammer voor de algemene indruk die de motor op dat vlak nalaat. Bekijken we het aanbod van officiële accessoires dan blijkt dat goed maar niet overwelidigend te zijn. Een windscherm, een onderkuip, een Arrow uitlaatdemper, een richtingaanwijzerset en enkele protectoren vormen de hoofdbrok. Jammer dat de valblokken in dit rijtje ontbreken, want ook deze motor herstellen zal een aardig centje kosten als die ooit zelfs nog maar stilstaand tegen de vlakte gaat. En dan nu de conclusie. Wel, we kunnen niet anders dan ons afvragen waarom Suzuki zo lang gewacht heeft om deze motor aan zijn modellenlijn toe te voegen. Op enkele details na is deze GSR750 namelijk zo goed als onverbeterbaar gebleken. En dat is, kritisch als we zijn, niet meer of minder dan een compliment naar de R&D afdeling van Suzuki toe. Wat de prijs betreft zijn we iets minder enthousiast. De reputatie die Suzuki heeft op gebied van scherpe prijzen heeft men met deze GSR750 namelijk niet echt waar weten te maken. De motor moet 8.770 euro kosten en dat is (zeker in vergelijking met de Kawasaki Z750) geen peulenschil. Maar ook als het daarop aankomt moeten we appels met appels vergelijken. Binnenkort dus een vergelijkingstest tussen deze twee protagonisten!
