Honda CBR1000RR 2006 testverslag
Als er één motor is die aan de wieg heeft gestaan van het tijdperk van de moderne superbikes dan is het de Honda Fireblade wel. Toen die motor in 1992 als CBR900RR debuteerde, combineerde hij een voor die tijd ongelofelijk laag drooggewicht met een flinke brok motorvermogen. Bovendien waren de stuurkwaliteiten zodanig dat menige motorfabrikant zich verplicht voelde om ijlings terug naar de tekentafel te hollen teneinde weerwerk te ontwikkelen aan Honda's "Vurige Zwaard". Een nieuwe maatstaf in de motorwereld was geboren…De Fireblade mag dan ondertussen zijn unieke status ietwat verloren hebben dankzij de stevige concurrentie die er in de loop der jaren kwam in het superbike segment; het blijft een motor waarvan de naam alleen al nog steeds respect afdwingt. De motor wordt geassocieerd met supersportieve prestaties en een compromisloos karakter. Maar is dat wel zo? We voelden de 2006 versie eventjes voor jullie aan de tand… De CBR1000RR oogt gedistingeerd sportief als we hem onder ogen krijgen. Zijn spitse snuit, zijn gebald voorkomen; het lijkt wel of deze motor een atleet is die klaar staat om uit de startblokken te springen voor een sprint van jewelste. Toch straalt de Fireblade iets minder dat compromisloze uit dat zijn concurrenten als bijvoorbeeld de Yamaha R1, de Suzuki GSX-R 1000 en de Kawasaki ZX-10R eigen is. Het verschil is vergelijkbaar met dat tussen een Porsche en pakweg een Lamborghini. Waarom de Fireblade zo overkomt op zijn toeschouwers is niet meteen te duiden; misschien is het zijn rood-zwarte afwerking wel die niet meteen het beest in hem naar voren brengt, maar evengoed kan het liggen aan de intussen vlijmscherp geworden styling van zijn concurrenten.
Als we in het zadel gaan zitten komen we niettemin op een indrukwekkende en vlekkeloos afgewerkte motor te zitten; daar laat de Blade geen twijfel over bestaan. De motor voelt heel compact aan doch biedt ruim voldoende plaats aan zijn bestuurder. De stuurhelften staan op een beschaafde plaats opgesteld en voor de voetsteunen geldt hetzelfde waardoor er een opmerkelijk natuurlijk aandoende zithouding ontstaat. Echt veel gewicht komt er op de polsen niet te rusten. Om met deze motor te rijden moet je dus geen slangenmens te zijn, zelfs de brandstoftank is comfortabel kort gehouden waardoor je gemakkelijk bij het stuur kunt zonder daarvoor plat op de tank te moeten liggen. Niettemin maakt het zitten op de Fireblade bij de gemiddelde motorrijder meteen het gevoel los dat er met hem beslist sportieve tijden in het verschiet liggen, ook al komt de zithouding –voor een superbike- heel comfortabel over. Gerustgesteld door de ergonomisch perfect uitgedokterde zithouding is het maar een kleine stap meer om de motor aan de praat te brengen en ermee weg te rijden. Dat gebeurt allemaal zo verdomd gemakkelijk dat je er even zou kunnen aan gaan twijfelen dat je in een ander leven niet net zo'n Fireblade op stal hebt gehad. Je voelt je meteen thuis op deze motor en je krijgt het gevoel dat je er meteen kunt mee lezen en schrijven. De Blade rijdt –ondanks zijn indrukwekkende naam- verdomd gemakkelijk en dat vanaf de eerste meters. De goede zithouding maakt het rijden ermee bij alle snelheden tot een fluitje van een cent en het soepele, krachtige motorblok versterkt nog die indruk. Voor een ervaren motorrijder is dit een zegen, maar wie nog niet zoveel kilometers achter de kiezen heeft met dit soort motoren blijft maar beter op zijn hoede. Een beetje overmoedig door deze eerste indrukken laat een onervaren motorrijder zich maar wat gemakkelijk verleiden tot het rijden van voor hem –en andere weggebruikers- heel gevaarlijke snelheden…
Dat laatste is zelfs voor een oudgediende van tel want ook al rijdt de CBR1000RR net zo soepel en gemakkelijk als het een voorbeeldige huisvader betaamt; diep in zijn hart is het –zoals elke man- wel degelijk een geweldenaar. Voor je het weet laat je de 998 cc grote viercilinder strak aan het koord trekken en ook al gebeurt dat allemaal heel voorspelbaar en progressief, afhankelijk van de uitvoering heeft deze motor wel degelijk 106 of 172 pk in huis om vaart mee te maken. Koppel die eigenschap aan een perfect schakelende zesbak en een soepel te bedienen koppeling en je weet wat er je te wachten staat. Die koppeling kan je trouwens bij het opschakelen gemakkelijk vergeten want de bak laat zich, ook zonder de linkerhand aan het werk te zetten, gemakkelijk opschakelen. De Blade de vrije teugel gevend bereik je voor je het weet enorme snelheden en dat terwijl je nog steeds al fluitend aan het gas hangt. Een echte eindsprint tijdens de laatste toeren voor je de naald van de toerenteller in het rood knalt heeft deze motor niet, waardoor de sensatie van ongemeen hard te gaan een beetje afgevlakt wordt. Een vloek en een zegen want enerzijds werkt deze eigenschap niet verslavend terwijl je toch wat minder bewust bent van de snelheid waarmee je over de baan gaat.
Mede daardoor is de CBR1000RR in vergelijking met andere superbikes een beetje een "valse trage", al moet dat natuurlijk met een stevige korrel zout genomen worden. De oorzaak daarvan is ontegensprekelijk ook te zoeken in het enorm gesofistikeerde rijwielgedeelte dat door de jaren heen steeds maar verder werd geperfectioneerd. Vlijmscherp sturend maar ook heel vertrouwenswekkend laat de Fireblade zich moeiteloos door de bochten dirigeren. Stabiel als een huis maar toch bijna even wendbaar als pakweg de meest toonaangevende 600cc supersports; dit is duidelijk een motor die tot stand kwam door een jarenlang proces van doorgedreven optimalisatie. Je één voelen met deze motor gebeurt ook al automatisch en steeds heb je het gevoel –terecht of niet terecht- heer en meester te zijn aan boord. Zelfs al ligt het wegdek er een beetje verhakkeld bij; het goed berekende frame en de goede basisafstelling van zowel de voorvork als de achterschokdemper zorgen voor een erg vergevingsgezind geheel en een onverhoopt comfort. Voeg daarbij de goede werking van de elektronisch bestuurde stuurdemper –waarvan je de invloed op het rijgedrag niet kunt inschatten, zo goed werkt dit systeem- en je weet dat je slechts door je eigen stommiteiten in problemen kunt komen wat de wegligging van deze motor betreft.
Maak je toch nog een beoordelingsfout dan kan je die gemakkelijk rechtzetten. In de eerste plaats laat het rijwielgedeelte gemakkelijk stuurcorrecties toe; remmend op de voorrem de bocht insturen is perfect mogelijk. De voorrem is bovendien zowel krachtig als progressief en laat zich gemakkelijk bedienen terwijl de achterrem al evenzeer zijn best doet om je van dienst te zijn. Overdreven duikneigingen heeft de dikke upside down voorvork niet, zelfs niet onder beenhard remmen, waardoor de motor ook onder deze omstandigheden perfect controleerbaar blijft. Inderdaad, je moet geen Nicky Hayden zijn om met deze superbike hard te kunnen remmen. Enige ervaring met sterke remmen en een hoog vermogen is natuurlijk wel aan te raden wil je de Fireblade eer aan doen tijdens het rijden; laatbloeiers of nieuwkomers met een stevig budget laten zich beter een gevoelig minder sterke motor aanraden… Je zou het nooit geloven als je de verhalen over de Fireblade aanhoort en je deze motor geparkeerd ziet staan maar het is wel degelijk waar: deze CBR1000RR is ontegensprekelijk een heel veelzijdige motorfiets. Begiftigd met een prachtig koppelverloop en daardoor een voorspelbare vermogensafgifte kan deze motor voor heel wat taken ingezet worden. Akkoord, het is de reputatie van deze motor nauwelijks waardig, maar je kan met deze Blade zelfs een fikse toerrit maken zonder er gebroken af te komen. De verzorgde rijhouding, de relatief goede windbescherming, het soepele motorkarakter en de grote hanteerbaarheid staan dat zeker niet in de weg. Een echte toerlobbes zal deze motor echter (gelukkig maar) nooit worden, maar als het moet heeft hij ook op dat vlak dus goede kaarten in huis.
De laatste evolutie van de Fireblade hebben we ervaren als een heel fijne stuurmotor die het compromisloze karakter van zijn oervader in de loop der jaren met glans van zich af heeft weten te schudden. Toegegeven, het is niet meer de krachtigste, ietwat nerveuze spring-in-'t veld van weleer, maar net als goede wijn heeft hij een volwassen afdronk die niet te versmaden is. Verslavend is hij echter wel en wel om de volgende reden: het bijna vanzelfsprekend gracieuze ballet waarin elke rit met deze motor uitmondt is echt wel van dien aard dat je hetzelfde liedje keer op keer terug wilt horen. Hellingshoeken die je maar nauwelijks voor mogelijk houdt, acceleraties die nog net op mensenmaat zijn en remacties daarbij je niet met je kin boven het balhoofd komt te hangen; en dat terwijl de zaak gevoelsmatig voor 100% beheersbaar blijft. Welke sportieve, ervaren motorrijder weet deze eigenschappen niet te waarderen? Zeker als je weet dat je fysiek niet steeds weer op de proef gesteld wordt. Mentaal dien je echter heel goed bij de pinken te blijven want vergis je niet: deze motor is wel degelijk door en door bloedsnel. Niet voor niets heeft Stéphane Mertens er dit jaar nog de Bikers Cup mee gewonnen en dat tegen een startveld waar je U mocht tegen zeggen… Dat de CBR1000RR voor 2007 op technisch vlak onveranderd bleef hoeft niemand te betreuren. Zelfs de megalomanen onder ons niet. Honda heeft blijkbaar als eerste fabrikant in dit superbike segment afgezien van deelname aan de race naar het hoogste topvermogen en dat ten voordele van een opmerkelijk gemakkelijk te berijden motorfiets. Een zienswijze die we alleen maar kunnen toejuichen want wat moet je met die bergen pk's als de meeste motorrijders toch maar huiveren alleen al bij het vermelden ervan. Echt, met een drooggewicht van 176 kilogram en een vermogen van 172 pk is de Blade nog altijd meer dan snel genoeg om het gros van de motorrijders groen te laten worden achter hun vizier. Akkoord, aan de toog wordt er wellicht met andere –op papier indrukwekkender- cijfers geschermd maar eens de bewijzen op tafel moeten komen –op de baan en op de omloop dus- is deze versie van de Fireblade een harde noot om kraken voor letterlijk elke superbike. Tenminste als de piloot die in zijn zadel zit het lef en de kunde heeft om al zijn mogelijkheden –al liggen die op het eerste gezicht zomaar voor het oprapen- optimaal te benutten. Jammer genoeg (ook voor ons) geldt ook hier dat velen zich geroepen voelen maar er maar weinig zijn uitverkoren…
Technische gegevens: Motor: Type: Viercilinder, dubbele bovenliggende nokkenas, vier kleppen per cilinder Koeling: Vloeistof Boring x slag: 75 x 56,5 millimeter. Cilinderinhoud: 998 cc. Compressieverhouding: 12,2:1 Voeding: elektronisch gestuurde brandstofinspuiting. Max. vermogen: 106 of 172 Pk @ 11.250 o.p.m. Max. koppel: 114,5 Nm @ 10.000 o.p.m. Koppeling: natte meerplaatse koppeling. Versnellingsbak: 6 verhoudingen. Eindoverbrenging: tandwielen en ketting Rijwielgedeelte: Frame: aluminium balkenframe Voorvering: 43 mm upside down, volledig instelbaar Achtervering: monoschock veerelement, volledig regelbaar Remmen voor: dubbele remschijf 320 mm met radiale vierzuiger remklauwen Achterrem: enkele 220 mm met enkelzuiger remklauw Banden: voor 120/70 ZR 17, achter 190/50 ZR 17 Maten en gewichten: Lengte: 2.025 mm. Breedte: 735 mm. Hoogte: 1.120 mm. Wielbasis: 1.400 mm. Grondspeling: 130 mm. Zithoogte: 831 mm. Tankinhoud: 18 liter. Drooggewicht: 176 Kg. Prijs: 13.790 euro. Invoerder: www.honda.be