KTM RC8 2008 testverslag
Als er één motor is waarop we al een hele tijd zaten te wachten om te testen dan is het de KTM RC8 wel. Gebaseerd op een prototype dat in Tokyo in 2003 werd geshowd werd die in 2005 officieel aangekondigd en sindsdien zaten we echt wel op hete kolen om de eerste Superbike van KTM aan de tand te kunnen voelen. Als voorsmaakje zagen we de RC8 zowel in oranje als in witte uitvoering op het Motorsalon van Brussel staan maar dat maakte ons ongeduld alleen maar groter…
De RC8 is volgens het typische KTM recept gemaakt. Een chroommolybdeen lichtgewicht buizenframe draagt een vloeistofgekoelde V-twin krachtbron. Er is een aluminium achterbrug toegepast, de beide veersystemen komen van White Power en voor de remmen heeft Brembo mogen tekenen terwijl er rondom stalen remleidingen zijn gebruikt. Marchesini leverde de wielen voor de RC8 en zet daarmee de kers op de taart. Die taart ziet er trouwens heel aanlokkelijk uit. De vormgeving van de RC8 is ronduit schitterend en op zijn minst origineel te noemen. Het lijkt wel alsof Gerald Kiska, de Belgische designer die de look van de RC8 ontwierp, een blik in de toekomst werd gegund op het moment dat hij de lijnen van de RC8 uitzette. Vlijmscherp oogt de RC8 en trekt dan ook overal waar hij zich vertoont de aandacht terwijl de commentaren steeds onverdeeld positief zijn. Dat het design van de RC8 nog jarenlang fris en actueel zal blijven staat dan ook boven elke twijfel verheven.
't Is niet omdat een motor mooi oogt dat hij ook aangenaam is in de omgang; integendeel zelfs, meestal gaan de meest schitterende ontwerpen gebukt onder details die het leven aan boord minder aangenaam maken. De RC8 is echter dé uitzondering op deze regel. Hoewel hoekig vormgegeven past deze motor als een handschoen voor wie zich aan boord begeeft. De zithouding is zelfs opmerkelijk ergonomisch; de stuurhelften staan wat hoger dan gebruikelijk is op een hedendaagse Superbike en om de voetsteunen te bereiken moet je echt niet over rubberen knie- en heupgewrichten beschikken. Voeg daarbij dat zowel het stuur als de voetsteunen in hoogte kunnen worden versteld, dat de voetsteunen ook in de lengterichting regelbaar zijn én dat de lengte van de schakelweg kan aangepast worden en je beseft dat KTM héél veel aandacht aan de zithouding heeft besteed. Het hoekig ogend plastiekwerk voelt verder verrassend comfortabel aan tussen de billen en de polstering van het zadel ontlokt geen klachten van de onderrug. De bewegingsvrijheid waarover de piloot beschikt wordt nergens beperkt en het zicht op de tellerpartij is ruim en onbelemmerd. Mooi is ook dat tijdens de testritten bleek dat het stroomlijnruitje heel efficiënt werkt. Er worden opmerkelijk weinig wervelingen rond de helm gedetecteerd en ook de borst en de schouders worden meer dan verwacht afgeschermd van de rijwind. We voorspellen dan ook dat de accessoire markt niet meteen een zinnig alternatief voor dit ruitje op de markt zal brengen.
Die tellerpartij is al even futuristisch uitgevoerd als de rest van de motor. Welke gegevens er kunnen aan ontlokt worden zal een studie van het handboek moeten duidelijk maken maar je ziet in één oogopslag dat dat niet weinig is. Via een "mode" knop op het dashboard kan je voor heel veel aanwijzingen kiezen. De logo's van Word, Excell en Photoshop verwacht je elk moment te zien verschijnen; 't lijkt wel of KTM een echte computer in deze motor heeft verwerkt. Toch went het aflezen van de gegevens snel. De snelheidsmeter is in één oogopslag te vinden en van de toerenteller die in balkvorm bovenaan het scherm staat kan hetzelfde gezegd worden. Trek je de motor heel ver door dan gaat er een duidelijk zichtbare rode waarschuwingslamp branden op het moment dat het hoog tijd wordt dat je de bak een standje hoger zet.
De RC8 weegt klaar om te rijden maar zonder benzine 188 kilogram. Droog –zonder oliën en koelvloeistof- moet het gewicht van de RC8 dus een eind onder de 180 kilogram liggen waardoor hij zich op dat vlak kan meten met de gevestigde waarden. Ga je in het zadel zitten dan krijg je echter de indruk op een veel lichtere motor te zitten. Het zwaartepunt is dan ook opmerkelijk laag en centraal aangebracht. Daarbij zijn kosten noch moeite gespaard; het ontwikkelen van bijvoorbeeld het onderliggende uitlaatsysteem kan beslist geen sinecure zijn geweest. Bovendien voelt de RC8 heel compact aan waardoor je de indruk krijgt op een motor te zitten met een aanzienlijk kleinere cilinderinhoud. Start je de motor dan weet je wel beter; de grote twin geeft meteen een heel potent gevoel aan de bestuurder, zelfs al heeft die nog geen meter met de RC8 gereden.
De koppeling hanteren gaat onopvallend -en dus heel goed- maar de bak bij een koude motor in zijn één zetten gaat steevast met een luide klik gepaard. Eens de motor warm is gaat dat vlotter maar toch nooit geluidloos. De motor gaat gemakkelijk van zijn plaats en vraagt geen extra aandacht van de bestuurder bij dit manoeuvre. Verder opschakelen gaat heel gemakkelijk en geluidloos, zowel met als zonder de koppeling erbij te nemen. De schakelwegen doen in eerste instantie ietsje lang aan maar dat went snel. Wil je die trouwens korter dan is dat in een wip te regelen door de stelmogelijkheden van het schakelsysteem. Wie omgekeerd wil schakelen -de eerste omhoog en al de rest naar beneden zoals op een echte racer- kan daarvoor een speciaal setje bestellen bij zijn dealer. KTM heeft namelijk ook aan dat detail gedacht…
Het motorblok, dat 155 pk sterk is en een maximum koppel heeft van 120 Newtonmeter hangt opmerkelijk goed aan het gas. Ondanks het feit dat we net van een andere Superbike kwamen moesten we daar toch even aan wennen; kan je nagaan hoe alert deze twin op het gas reageert. Eenmaal je gewend bent aan deze karakteristiek is de bereidwilligheid van het blok echter een onverdeelde zegen en dat niet in het minst omdat de vermogenskarakteristiek van de motor heel voorspelbaar en dus aangenaam op de piloot overkomt: bij elk toerental boven de 2.500 krukasomwentelingen heb je instant power onder de hand. De krachten nemen lineair toe naarmate het toerental stijgt, dus ja weet altijd welke krachtsontplooiing je mag verwachten.
De krachtbron, die dubbele bovenliggende nokkenassen heeft, vierkleps cilinderkoppen en een Keihin motormanagement, is speciaal voor de RC8 ontworpen. Het is niet alleen erg compact maar weegt ook heel weinig; 65 kilogram is voor een vloeistofgekoelde 1.148cc metende twin die voorzien is van een zesbak echt niet veel. Bovendien is de vermogensafgifte zo bestudeerd dat je bij straatgebruik automatisch het toerental bijna altijd beperkt tot het middengebied. De power die zich daar bevindt is ruim voldoende om als de gesmeerde bliksem vooruit te schieten. Wil je de tweecilinder toch volledig "uitmelken" dan laat die dat moeiteloos toe. Vol overgave loopt de motor door naar zijn rode zone die aangekondigd wordt door een knipperend rood licht op het dashboard. Met name de circuitrijders zullen dat graag horen want daar alleen kan het volle pond vermogen van de RC8 aangewend worden; al voelt deze motor –voor ervaren rotten- niet meteen supersonisch snel aan, hij is dat wel degelijk. Daarbij komt dat je het vermogen dat vrijkomt écht kunt aanwenden en daar komt het uiteindelijk op aan; aan een surplus van vermogen heb je niets als je het toch niet kunt of durft te gebruiken… Met een heel alert op het gas reagerende motor op betonbanen rijden terwijl de vering heel sportief staat afgesteld; 't is niet meteen de meest comfortabele manier van rijden. Je krijgt het gevoel dat de motor een eigen leven leidt en dat is natuurlijk helemaal niet de bedoeling. Gelukkig is het gehele veersysteem van de RC8 niet alleen volledig aanpasbaar maar levert KTM ook gratis en voor niets de details voor de verschillende settings af. Onder het zadel bevindt zich namelijk een sticker met daarop de aanbevolen afstellingen. Wij veranderden de settings naar de "comfort" gegevens en verkregen daardoor een motor die ook op minder goede wegdekken een zeer goede samenwerking tussen de piloot, het rijwielgedeelte en de krachtsontplooiing liet zien.
De RC8 stuurt héél precies en neutraal. Denken waarheen je hem wilt sturen is al genoeg om deze motor haarscherp in de juiste banen te leiden. Je voelt je als piloot één met deze motor waardoor zowel extra sportief stuurwerk als gewoon wat rondlummelen feilloos en aangenaam verloopt. Dat maakt dat deze "slechts" 155 pk sterke motor een harde noot om kraken is in handen van een ervaren piloot; en dat zowel op de openbare weg als op de omloop. Wie Werner Daemen aan het werk heeft gezien -op een compleet standaard RC8- bij het geven van zijn cursussen zal het potentieel van deze motor nooit in twijfel trekken. Iets waar zowel Werner als wij heel goed over te spreken zijn is het systeem dat KTM heeft uitgedokterd waardoor het achterwiel bij snel afschakelen niet gaat blokkeren. In plaats van een traditionele slipper koppeling te gebruiken heeft men een slimmigheidje in de mapping van het motormanagement ingebouwd. Op het moment dat je het gas dichtdraait om af te schakelen spuit men iets meer brandstof in waardoor de motor minder hard afremt. In feite is dat een gesofistikeerde uitvoering van hetgeen veel racers bereiken door de vrijloop van hun motor te verhogen tot circa 2.500 toeren per minuut, waardoor de krachtbron zelfs met volledig gesloten gas nooit abrupt afremt op het achterwiel. Ja, KTM heeft heel wat ervaring opgedaan in de GP's en dat is deze Superbike dan ook aan te zien.
Des te verrassender is het feit dat de achterrem van onze testmotor slechts een minieme vertraging wist te realiseren. Mogelijks was die achterrem nog niet volledig ingereden en ligt daar de oorzaak van dit euvel maar eerlijk gezegd verwachten we ook van een degelijk ingereden achterrem niet veel op deze RC8. Van een Brembo configuratie hadden we meer verwacht… Gelukkig is de voorrem van de RC8 een heel ander verhaal. De radiale rempomp, de twee 320 millimeter remschijven en de radiale vierzuiger remklauwen -allemaal afkomstig van Brembo- presteren opmerkelijk. Er is slechts heel weinig bedieningskracht nodig om deze remmen te laten toehappen. Eenmaal je dat door hebt zijn ze ook heel mooi te doseren en denk je niet meer aan die ondermaatse achterrem. De geometrie van het rijwielgedeelte, de gewichtsverdeling en de White Power voorvork zijn bovendien zo ontworpen dat de motor slechts miniem door de knieën gaat als je die krachtige voorrem hard aan het werk zet. Veranderingen in het stuurgedrag onder het remmen zijn dan ook nauwelijks voelbaar wat veel vertrouwen geeft. De voorrem gecontroleerd aanspreken onder hellingshoek gaat ook probleemloos; de motor richt zich niet op en blijft mooi de aangegeven lijn volgen. Handig als je sneller de bocht induikt dan wenselijk is…
Lezen en schrijven met de RC8 is iets wat je al snel doet. De tijd die nodig is om vertrouwd te worden met deze motor is extreem kort, hetgeen aangeeft dat het ontwerp van het geheel met heel veel zorg is uitgevoerd. Met onze ervaringen in het achterhoofd durven we dan ook stellen dat KTM door deze RC8 uit te brengen een huzarenstuk tot een goed einde heeft gebracht. Niet elke motorfabrikant slaagt er immers in een voor hem voorheen vreemd marktsegment ineens zo enorm succesvol te betreden. Deze gloednieuwe Superbike uit Oostenrijk kan namelijk zonder meer meteen de vergelijking aan met de reeds lang bestaande vaste waarden in de motormarkt; meer zelfs: hij is een te duchten concurrent die in vergelijkingstesten ongetwijfeld hoge ogen zal gooien.
Komt het op accessoires aan dan heeft KTM een reputatie te verliezen. Om deze "Ready to race" Superbike volledig raceklaar te maken kan je alle benodigde onderdelen bij de dealer bestellen. Glasvezel of koolstofvezel bodywork, een compleet Akrapovic uitlaatsysteem, schakelsetjes; tot een tankdop zonder sleutel toe, er is letterlijk aan alles gedacht. En dat niet alleen voor gebruik op de omloop, er bestaat onder andere ook een kant en klare bagageoplossing en een alarmsysteem voor deze motor. Wie trouwens een duo wil vervoeren op de RC8 moet niet in die accessoirelijst gaan zoeken; de voetsteunen en het duozadel worden standaard bij de motor geleverd. De White Power stuurdemper staat standaard gemonteerd; dus ook daar heb je geen geld meer aan te besteden. Geld; 't is het slijk der aarde dus ook in dit testverslag komt dit onderwerp aan bod. De KTM RC8 kost anno 2008 in België 16.450 euro. Toegegeven, 't is geen habbekrats, zeker niet als je de prijzen van de Japanse Superbikes er naast legt. Neem je er de prijzen van de Italianen bij dan liggen de kaarten voor de RC8 echter meteen heel anders. Daar tegenover staat dat deze motor een exclusieve verschijning is en dat wellicht ook zal blijven. Ondanks al zijn gaven zal deze RC8 namelijk niet in de aantallen verkocht worden die –bijvoorbeeld- de Japanse Superbikes laten noteren. Dit pareltje mag wat ons betreft ook gerust wat meer kosten dan de doorsnee Superbike; met zo'n uiterlijk lijkt ons dat niet meer dan veroorloofd!
