Kawasaki 1400GTR 2007 rijindruk
Tekst: Louis WeenenOttrot (Strasbourg/Frankrijk) - Net voor de start van de Ronde van Frankrijk maken we kennis met de 1400GTR van Kawasaki. Twee dagen lang rijden we met deze toermotor in de Elzas en de Vogezen en ook in het Zwarte woud. We zijn echt onder de indruk van de opvolger van de GTR 1000 en voorspellen hem een fantastische toekomst.
De stamvader, de GTR 1000 werd uitgebracht in 1986 en de productie stopte in 2004. Het werd langer hoe duidelijker dat Kawasaki nood had aan een opvolger voor zijn toermodel en met de komst van de 1400GTR is het zover. Het geduld van velen wordt eindelijk beloond. De nieuwe heeft nog weinig gemeen met de voorganger. Kawasaki zelf gelooft in deze GTR, die al in 2006 te kijk stond op de IFMA motorbeurs in Keulen. Maar nu kan hij ook echt gekocht worden, eind juli staat hij bij de verdelers. Bovendien kan hij door de consument zelf getest worden. Kawa is dus meer dan zeker van zijn stuk; in de Ronde van Frankrijk rijden 30 gloednieuwe 1400GTR's om het verloop van dit wielermonument te volgen. Het resultaat is er dan ook naar; de vele voorbestellingen wijzen op het vertrouwen van de consument.
Filosofie
Is dit vertrouwen terecht? Na zowat 560 km testrijden vinden we van wel. Veel van het goeds dat ons werd voorgehouden tijdens de persconferentie stemt overeen met de werkelijkheid. In de eerste plaats heeft Kawa een toermotor ontwikkeld met een eigen filosofie. Het merk keek hierbij vooral naar eigen ideeën en niet naar die van de concurrentie. Het resultaat is een knap ontworpen, eigentijdse, sportieve en tegelijk comfortabele toermachine. In de eerste plaats is het een lange afstandrijder, maar je kunt hem evenzo goed inzetten voor het woon-werkverkeer. Ondanks het drooggewicht van 279 kg valt een enorme wendbaarheid op. Alle belangrijke elementen werden zo dicht mogelijk bij het zwaartepunt gemonteerd, vandaar! Vooral voor het rijden tegen lage snelheden, in de stad bijvoorbeeld, is dit beslist een meevaller waar sommige concurrenten een poepje mogen aan ruiken. Wanneer het erop aankomt om hem te parkeren of andere manoeuvres uit voeren valt het gewicht wel wat tegen, net zoals bij de meeste rasechte toermotoren. Zijn draaicirkel is ook behoorlijk groot wat de hanteerbaarheid bij deze manoeuvres ook natuurlijk niet echt ten goede komt.
Motorhart
De 1400GTR heeft de viercilinder van de ZZR 1400 overgenomen. Natuurlijk werd er behoorlijk gesleuteld aan het concept. Dankzij een variabele timing van de kleppen wordt nu de nadruk gelegd op een koppel dat over heel het toerenbereik voorradig is. De viercilinder beschikt over een vermogen van 155 pk (114 kW) en een koppel van 136 newtonmeter dat zijn volle kracht al bereikt bij 6.200 toeren per minuut. Tijdens het rijden ondervonden we dat de GTR pas echt wakker schiet vanaf de 4.000 toeren. Dan ontploft de viercilinder als het ware. Leuk om weten voor de sportieve motard. Maar als je graag vanuit de lage toeren geleidelijk je vermogen opbouwt, dan kan dat. Vooral in de krappe bochten is dat leuk. Een eigenschap die de toerrijder zeker naar waarde zal schatten. Bovendien werden de onderdelen van de versnellingsbak zodanig bewerkt, dat het schakelen zeer aangenaam gebeurt. De cardanas, een echte troef op een toermotor, veroorzaakt zeker geen last want de aanwezigheid ervan wordt nauwelijks waargenomen vanuit het zadel. De motor vindt een onderkomen in een monocoque frame, dat bijdraagt tot het comfort. Ook de vering zorgt daarvoor. Vooraan is er een regelbare upside down vork, achteraan klaart een regelbaar uni-track veersysteem de klus. De vering werkt meer dan correct en veroorzaakt zeker geen nadelige neveneffecten.
Rijden
Deze toermotor onderscheidt zich door een knap design, dat natuurlijk ook rekening houdt met de wetten van de aërodynamica. De kuip en het elektrisch regelbaar windscherm werden dan ook eindeloos in de windtunnel getest. De bescherming tegen regen en wind is puik, maar toch neigen we naar het in optie verkrijgbaar groter windscherm. Nu moet gezegd worden dat de weergoden ons alles behalve gunstig gezind waren. De regen viel met bakken neer en op de cols zoals de Grand Ballon en de Ballon d'Alsace (bekend van de Tour) zorgden wind en mist voor bijkomende moeilijkheden. Desondanks bleef onze motor comfortabel. Maar door de verminderde zichtbaarheid was het hoe dan ook moeilijk rijden.
Deze GTR zit vooral comfortabel en dat is ook het geval voor de passagier. Na een lange rit stap je fit van deze 1400 af. Bovendien is hij echt uitgerust en berekend op het lange reizen. Standaard beschik je over twee zijkoffers (in optie kan je nog een topcase aanschaffen) en dankzij tassen die perfect in de koffer passen moet je ze niet altijd afnemen wanneer je in een hotel verblijft. Die tassen zijn alleen in optie verkrijgbaar. Standaard leverbaar en levensnoodzakelijk is het ABS remsysteem. Dat zorgt voor uitstekende remprestaties, met dank ook aan de drie grote schijfremmen rondom, die vooraan gegrepen worden door vierzuiger remklauwen. De 1400GTR is ook de eerste motorfiets die er standaard voor zorgt dat je bandenspanning voortdurend in de gaten gehouden wordt. Via het instrumentenbord weet je wanneer je lek rijdt of wanneer het tijd is om de spanning terug op peil te brengen. In de bochten treedt de wendbaarheid van de Kawa nog maar eens naar voor en zelfs een slecht wegdek kan de vering geenszins deren. De verlichting oogt niet alleen mooi, maar is tevens erg doeltreffend. Dit is een motor die de concurrentie pijn zal doen, alleen al omdat hij zijn tijd ver vooruit is. De 4-2-1 uitlaat doet het zelfs beter dan de euro 3 norm en de injectiemotor met digitale ontsteking draait zacht en soepel. Zeker in de zesde (overdrive) versnelling zal hij andere weggebruikers zeker niet opschrikken.
Verbruik
De Kawa is knap afgewerkt. Het instrumentenbord omvat een analoge toerenteller en snelheidsmeter, voor het overige is alles digitaal. Een computer houdt je perfect van alles op de hoogte: gemiddeld benzineverbruik, huidig verbruik, bandenspanning, actieradius, enz… Wel vinden we dat deze 1400GTR behoorlijk verbruikt: bijna 8 liter is niet niks. Bovendien valt de benzinetank met 22 liter wat klein uit. Een bereik van ongeveer 250 km is te weinig voor een toermachine al dienen we er rekening mee te houden dat deze cijfers gesprokkeld werden tijdens testritten die niet direct representatief zijn voor het dagelijkse leven. Slecht nieuws is er verder alleen maar voor de dieven. Zonder de transponder die je in je zak moet houden kan de contactsleutel niet gebruikt worden. Bij aankoop van de motor krijg je er twee transponders bij. Als je die verliest, kan je hooguit 4 keer bij de fabriek een nieuwe transponder aanvragen. Tenslotte zijn we aangenaam verrast over de prijs van deze toerhit: 15.890 €. Zoiets heet redelijkheid!
