Kawasaki Z750 2011 duurtest (deel 2)
Een motor mag nog optische en rijtechnisch zo goed in de smaak vallen, de dag van vandaag is het kostenplaatje van het onderhoud en het brandstofverbruik even belangrijk. Zeker die mensen welke van plan zijn veel kilometers te maken met hun motor kunnen maar beter voor de aanschaf van hun nieuwe motor wat dieper op de te verwachten gebruikskosten ingaan.
Benzineverbruik Tijdens het inrijden bedroeg het gemiddelde verbruik van de Z750 6 liter op 100 kilometer. De eerlijkheid gebiedt ons te melden dat we tijdens die periode de Z750 niet minder dan twee vergelijkingstesten voorschotelden hetgeen natuurlijk een negatieve invloed had op de brandstofconsumptie. Testrijden vraagt altijd meer brandstof, en zeker als het om een vergelijkingstest gaat wordt er meer benzine verstookt. Het onomstotelijk bewijs daarvan leverde de Z750 ons vlak daarna. Tijdens de commuter test – uitgevoerd om het verbruik voor woon-werk te simuleren – verbruikte de Z750 aanzienlijk minder. Het afgelegde traject bestond voor 75 procent uit autostradekilometers en de rest van de afstand werd op secundaire wegen en in stadsverkeer afgelegd. Daarbij werd gepoogd om de wettelijke snelheidsbeperkingen geen geweld aan te doen…
En of dat verschil maakt aan de pomp! Onder deze omstandigheden toonde de Z750 zich echt geen grote drinker. Vertrokken met een volle tank gingen we pas na 319 kilometer naar de pomp en daar kregen we nauwelijks 16 liter in de tank. Voor woon/werk verkeer neemt de Z750 dus genoegen met een bescheiden 5 liter op 100 kilometer. Met andere woorden: voorzien van een brandstoftank die 18,5 liter kan bevatten heeft de Z750 een theoretische actieradius van 370 kilometer. En dat is voor een naked bike met 78 Newtonmeter koppel en 106 pk aan de krukas echt wel een opmerkelijke waarde… Onderhoud 't Is altijd zo. Wat initieel moeilijk blijkt is eens men er goed over nadenkt meestal op de keper beschouwd helemaal niet zo problematisch. En dat geldt zeker als men probeert in te schatten wat de onderhoudskosten van een motor zullen zijn. Elke motor komt namelijk af fabrikant met een onderhoudsschema. Daarin staat haarfijn uitgelegd wanneer wat vervangen dient te worden en welke controlewerkzaamheden noodzakelijk zijn. Aan de hand van dat onderhoudsschema kan een ietwat technisch onderlegde motorrijder al een klein beetje inschatten wat de te verwachten onderhoudskosten zullen zijn. Helemaal wordt het plaatje klaar en duidelijk als je als potentiële koper de dealer vraagt welke prijs hij rekent voor de verschillende types onderhoudsbeurten. Een goede dealer zal daarop een zinnig antwoord kunnen geven, met uitzondering voor wat de slijtage van je banden en kettingset betreft. Deze slijten meer of minder naargelang je rijstijl en de omstandigheden waarin de motor gebruikt wordt.
Onderhoudschema Bekijken we het onderhoudsschema van de Kawasaki Z750 dan blijkt al snel dat deze motor heel weinig onderhoud vergt. De meest tijdrovende en dus duurste ingreep – het controleren en stellen van de klepspeling – dient bijvoorbeeld slechts om de 42.000 kilometer te gebeuren. De onderhoud intervallen liggen na de beurt op 1.000 kilometer 6.000 kilometer uit elkaar. Men maakt een onderscheid wat betreft de uit te voeren werken tussen de servicebeurten, men zal in de wandelgangen dan ook spreken van een kleine en een grote onderhoudsbeurt. Die wisselen mekaar af. Daarnaast zijn bepaalde controle en service werkzaamheden tijdsgebonden. Wie weinig rijdt is daardoor toch van een degelijk onderhouden motor verzekerd; ook stilstaand gaat de toestand van een motor namelijk op bepaalde punten achteruit. Het spreekwoord "Rust roest" geldt echt niet alleen voor mensen! De eerste onderhoudsbeurt, welke op kilometerstand 1.000 dient uitgevoerd te worden, is voornamelijk bedoeld om de kleine veranderingen aan de motor, ten gevolge van het inrijden, te corrigeren. Zo vervangt men de olie en het oliefilter van de motor en verwijderd op die manier de vervuiling die door het inrijden in het motorblok is ontstaan. De stand van de vlinderklep in de uitlaat, de gasregelklep en het stationaire toerental worden gecontroleerd en indien nodig bijgesteld. De koppelingskabel wordt gecontroleerd alsook de wielen, de banden en de aandrijving van het achterwiel. Ook de stuurinrichting wordt nagezien evenals de staat en de werking van het remsysteem. In het overlopen van de gehele motor wordt onder andere aandacht besteed aan de brandstofleidingen en het koelsysteem. De "kleine beurt", welke op kilometerstand 6.000 dient uitgevoerd te worden en daarna op 18.000 kilometer, 30.000 kilometer en zo verder dient plaats te vinden is niet meer dan een korte controlebeurt. De stand van de vlinderklep in de uitlaat wordt gecontroleerd, de wielen en banden worden nagezien en ook de eindoverbrenging wordt gecontroleerd, gesmeerd en afgesteld. Het complete remsysteem wordt aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. Op kilometerstand 18.000 zal men ook het luchtfilterelement reinigen. Het vervangen van dat element zal pas op kilometerstand 36.000 gebeuren. Maar voor het zover is vindt op kilometerstand 12.000 de eerste grote onderhoudsbeurt plaats. Die zal daarna met een interval van 12.000 kilometer worden herhaald. Bij de "grote beurten" wordt de motorolie en het oliefilter vervangen. De regelkleppen van de uitlaat en het inlaatsysteem worden gecontroleerd en bijgesteld en de synchronisatie van het inlaatsysteem wordt nagezien. De leidingen van het koelsysteem en de brandstofvoorziening worden nagezien evenals de staat van het luchtaanzuigsysteem.
Ook de koppeling en de eindoverbrenging ontsnapt niet aan de aandacht. Daarnaast controleert men de staat van het remsysteem, de banden, de wiellagers, de voorvork en de achterschokbreker, de stuurinrichting en worden de smeerpunten van het rijwielgedeelte bijgevuld. Ook het elektrische systeem wordt op zijn goede werking nagezien en de ontstekingskaarsen worden vervangen. Zoals aangegeven wordt de klepspeling slechts na 42.000 kilometer nagezien en indien nodig bijgesteld. De remleidingen worden op 48.000 kilometer of na vier jaar vervangen; hetzelfde geldt voor de brandstofleidingen. Concluderend kunnen we stellen dat de Z750 geen dure vogel zal zijn wat betreft onderhoud. Natuurlijk hangt één en ander sterk af van de gehanteerde rijstijl én van de mate waarin de eigenaar zijn motor verzorgt. Regelmatig de ketting reinigen en smeren, met de correcte bandenspanning rijden, de motor op de juiste manier kuisen, welke toebehoren zet je erop… 't maakt allemaal een reuze verschil eenmaal de eindrekening is gemaakt! Tankpad Zo hoeft maar één keer iemand met ongepaste kledij op je motor plaats te nemen om het lakwerk van je tank onherroepelijk te beschadigen. Tenzij je voorzienig bent geweest en een tankpad hebt geplaatst natuurlijk. En dat hebben we op de Z750 dan ook gedaan. We kozen voor een exemplaar uit de officiële accessoirelijst van Kawasaki welke voor 30,75 euro bij de dealer te koop is. Met de bijgeleverde montage instructies binnen handbereik was het aanbrengen ervan een fluitje van een cent. Enige persoonlijke inbreng bleek zelfs mogelijk; de aparte stukken waaruit het tankpad bestaat kan je naar eigen inzicht op de tank aanbrengen. Volg je – net als wij deden - zonder meer de geadviseerde posities dan bekom je een sierlijke, afdoende bescherming voor de tank. De panelen van de tankpad zijn trouwens overwegend transparant uitgevoerd waardoor het geheel zich netjes in het beeld van de tank integreert. Eenmaal in het zadel voel je er helemaal niets van omdat de boorden van de panelen mooi zijn afgerond. Een aanrader dus!
