Kawasaki Z750R 2011 testverslag
Never change a winning team; 't is een gezegde dat een waarheid is als een koe. Toch heeft Kawasaki het aangedurfd om van zijn uiterst succesvolle Z750 een tweede versie te bouwen. Om aan te geven dat Team Green niet zomaar gegronde denkwijzen naast zich heeft neergelegd alvast dit: de "gewone" Z750 blijft in het aanbod opgenomen, hij kreeg er alleen maar een sportiever geïnspireerd broertje bij.De redenen daarvoor zijn in eerste instantie misschien niet erg duidelijk, maar met wat denkwerk en kennis van zaken is de beslissing van Kawasaki om een "opgewaardeerde" versie naast de standaard Z750 te brengen zeker te rechtvaardigen. De komst van de Yamaha FZ8 en de Suzuki GSR750 zal Kawasaki niet ontgaan zijn, en dat deze marktaandeel van de Z750 willen afsnoepen zal iedereen duidelijk zijn. Met een op een aantal vlakken verbeterde R-versie hoopt Kawasaki wellicht de concurrentie terug een slag voor te zijn. Daarnaast is het een feit dat de Z1000 vorig jaar zowat geheel vernieuwd werd en nu dus optisch niet kan verward worden met een Z750R, die uiterlijk nogal wat gelijkenissen vertoont met de Z1000 die voorheen het topmodel was van de Kawasaki naked bike-lijn. De Z750R is in feite een Z750 waaraan - van de fabriek uit - een reeks zinnige aanpassingen zijn doorgevoerd. Zo heeft de stalen achtervork plaats moeten maken voor een fraai lichtmetalen exemplaar, dat wat betreft constructie gebaseerd is op die welke voorheen op de Z1000 de dienst uitmaakte. Op die achtervork is middels een Bottom Link-systeem een nieuwe schokdemper gemonteerd. Die is voorzien van een gasgevuld reservoir en regelbaar zowel op veervoorspanning als uitgaande demping.
Van de instellingen van zowel de achterschokdemper als de nieuwe upside down-voorvork - ook regelbaar op veervoorspanning en uitgaande demping - zegt Kawasaki dat ze de Z750R een sportief stuurgedrag bezorgen. Afgaande op onze ervaringen met de Z750 leek het ons dan ook niet meer dan normaal dat de R-versie betere remmen kreeg. Niet dat die van de Z750 niet voldeden, maar de radiale vierzuigerremklauwen die de "oude" Z1000 aan boord had, presteerden nu eenmaal stukken beter eenmaal het gas erop stond.
Tot zover - op enkele optische details na - de punten waarop de R-versie van de "gewone" Z750 verschilt. Hoe die in de praktijk presteert probeerden we maar al te graag uitgebreid voor jullie uit. 't Is niet nodig om het onder stoelen of banken te steken; de Z750 heeft sinds zijn komst in 2007 altijd al tot onze favoriete motorfietsen behoord. Niet alleen presteerde de motor voorbeeldig, hij leek ons ook de betere keuze als het op prijs/kwaliteitsverhouding aankwam. Ter herinnering: de Z750 kostte toen amper 7.190 euro en bood - net als nu nog - voor zijn prijs ongehoord veel rijplezier. Iets waar veel motorrijders ons blijkbaar in bijtreden, want de Z750 oogst vanaf zijn komst het ene succesverhaal na het andere, ook als het op gebied van verkoopscijfers op aan komt. 't Is dan ook geen wonder dat we halsreikend hadden uitgekeken naar het moment waarop we een testexemplaar te pakken zouden krijgen. 't Was in de laatste week van februari dat we uiteindelijk ons been sloegen over een matzwart exemplaar van de Z750R. Optisch verschilt de R op de al aangegeven veranderingen na nauwelijks of niet van de standaard Z750 en dat is maar goed ook. Die motor ziet er nog steeds patent en modern uit en straalt een sportiviteit af waar beslist niet naast kan gekeken worden.
Ergonomisch is de Z750R wat de bestuurder betreft zo goed als onverbeterbaar. De sportieve lijnen staan met andere woorden een goede, actieve zithouding niet in de weg, integendeel zelfs. Ook de duo heeft geen klagen, de voetsteunen staan op een verantwoorde plaats. Over de polstering van de duozit kregen we wel terechte klachten. 't Wordt misschien eens tijd dat we met één van die Japanse bollebozen achterop eens een ritje maken op hun eigen creatie. Misschien dat dan de boodschap dat dit beter kan duidelijker blijft hangen als het volgende model ontwikkeld wordt? En terwijl we toch aan het klagen zijn: boven het achterwiel mag men wat ons betreft een achterspatbord monteren. Zelfs met maar een beetje vuil op de baan ziet de achterkant van de motor er meteen veel minder mooi uit...
Maar dat terzijde. Is de Z750 van huis uit al sinds jaar en dag begiftigd met een eerlijk, sportief en neutraal stuurgedrag, de R-versie doet daar nog een schepje bovenop. De motor geeft dankzij zijn opgewaardeerde veersystemen namelijk een nog betere feedback aan zijn piloot en laat dan ook gemakkelijk een nog sportiever rijgedrag toe. De afstellingen van de veersystemen zijn echt schitterend gekozen, ze zorgen niet alleen voor een loepzuiver sportief stuurgedrag en heel wat feedback, maar zijn ook net soepel genoeg afgesteld om op onze vaderlandse wegen geen mal figuur te slaan. Dat men bij Kawasaki rekening houdt met de wensen van de Europese motorrijders is daarmee nog maar eens afdoende bewezen.
Op gebied van remmen heeft de Z750R ook een streepje voor op zijn oudere broer. En dat dat streepje in de praktijk veeleer een dikke lijn is, voel je van zodra je de voorrem aan het werk zet. De radiaal gemonteerde vierzuigerremklauwen zijn middels de radiale rempomp niet alleen haarscherp te bedienen, ze geven ook een zeer goede feedback van hoe hard je in de praktijk in de ankers hangt. En dat dat loeihard kan lijdt geen twijfel. De standaard van ABS voorziene Z750R weegt dan wel kant en klaar om te rijden 227 kg, de voorrem heeft niet de minste moeite om het geheel binnen de kortste keren tot staan te brengen. Voeg daarbij een eveneens goed te doseren en potente achterrem en je hoeft je geen zorgen te maken dat deze viercilinder niet zou luisteren als tot snel vertragen wordt aangemaand. En dan dat bekende motorblok. De viercilinder is voor een driekwartliter ongemeen soepel en vergevingsgezind terwijl hij toch enthousiast de mouwen oprolt als dat nog maar gesuggereerd wordt. Geen mens die er zal aan twijfelen dat de beloofde 106 pk bij 10.500 toeren ook werkelijk afgeleverd worden. Mooi is daarbij dat het koppelverloop enorm gebruiksvriendelijk is en het maximum koppel van 78 Newtonmeter reeds bij 8.300 toeren per minuut wordt gehaald. In de praktijk schakel je ook ruim voor dat toerental bereikt is al op naar een hogere verhouding; enkel wanneer je alles uit de kast wilt halen, laat je de motor verder in toeren klimmen. Voor wie nog twijfelt: de Z750 heeft ook in zijn R-versie genoeg power in huis om zelfs de meest veeleisende motorrijders terwille te zijn.
Rijst de vraag of de Z750R de Z750 naar de kroon zal steken. Naar ons inziens niet, want beide motoren spreken waarschijnlijk toch een ander publiek aan. De verdeelsleutel die de twee groepen splitst zal de prijs zijn, want kost de Z750 xx euro, voor de R-versie moet xx euro op tafel komen. Met andere woorden, we zien de kopers van de standaard Z750 vooral in die groep die waar voor zijn centen kiest. De R-aanhangers zullen vooral gevonden worden onder die motorrijders die voor een scherpe prijs ook op gebied van stuurgedrag een erg sterk presterende naked bike willen. Rest alleen nog de vraag in welke categorie je jezelf ziet; over de kwaliteiten van de Z750R zijn wij er alvast uit…
Meer info over de Z750? Lees het uitgebreide testverslag. http://www.motorlife.be/Artikels/Testverslagen/Kawasakiz7502007.html