Sachs Madass 125 duurtest (3)
Aan alle liedjes komt een eind, hoe mooi ze soms ook zijn. De MadAss 125 is terug naar zijn rechtmatige eigenaar en wij kunnen de conclusie schrijven van dit duurtest projectje dat ons toch wel meerdere, zelfs opmerkelijke inzichten heeft opgeleverd. Alleen al dat je met een minimalistisch uiterlijk de dag van vandaag echt wel scoort in onze samenleving is daar een goed voorbeeld van; het aantal bewonderaars van het uiterlijk van de Sachs MadAss, we zouden ze geen eten willen geven!
Ondanks zijn oude faam – Sachs bestaat als motormerk bijna 105 jaar!- kent het grote publiek dit merk totaal niet. Omdat de doorsnee mens ervan uitgaat dat door de band enkel bekende merken kwaliteitsproducten afleveren dicht men de MadAss dus niet meteen een hoge betrouwbaarheid toe. Ten onrechte bewees ons testprogramma ons; de MadAss 125 heeft alles hetgeen we hem voorschotelden zonder kleerscheuren doorstaan en liet ons nooit in de steek. Enkel een aanlopende achterrem is er te melden maar dat bleek een volstrekt alleenstaand geval te zijn dat in een wip werd verholpen. Een beetje vet en vuil op een plaats waar je dat liever niet hebt; 't kan de beste overkomen…
Opvallend was ook de absolute onverschilligheid van de MadAss 125 voor water; zelfs al kwam het onder hoge druk op hem af gedurende langere tijd. Tijdens de test van de regenpakken en de handschoenen doorstond de Sachs samen met zijn bestuurder een ware zondvloed maar desondanks startte en liep hij vlak daarna alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Alle functies - lichten, claxon et cetera- werkten bovendien even goed als voorheen; voorbeeldig dus… Het rijwielgedeelte oogt dan wel rudimentair, het is in staat tot grootse dingen. Het oerdegelijke frame gaf onder geen enkele omstandigheid ook nog maar een krimp. De stevig en over bemeten ogende framestructuur was de stijfheid zelve en droeg in grote mate bij aan het gevoel van veiligheid die je aan boord van de MadAss ervaart. De voorvork was dan weer een voorbeeld van de combinatie van stevigheid en soepelheid. De dikke vorkbenen, gevat in ronduit volwassen kroonplaten, lieten zich door niets of niemand van de wijs brengen en lieten een haarscherp stuurgedrag noteren, zowel in de bochten als onder harde remmanoeuvres. Tonderen was er nooit bij en de afstelling van de vering en de dempingwaarden klopte ook al als een bus. Misschien een beetje sportief afgesteld maar meer dan dat kan je het veergedrag van de voorvork niet aanwrijven.
De achtervering gaf even veel reden tot tevredenheid. Hoe hard we ook over de betonbanen of kasseien boenderden, de vork hield het met verve en de achterschokbreker deed zijn werk zoals van hem verwacht kon worden. Enkel het bijstellen van de veervoorspanning liep niet meteen van een leien dakje, er moest een ietwat ongebruikelijke methodiek aan te pas komen om die afstelling te veranderen, maar meer hoor je ons daar echt niet over zeggen. De remmen hebben aangetoond krachtig te zijn en dat ook te blijven onder alle omstandigheden. Mooi afgewerkt met roestvrijstalen remleidingen bleven ze ook mooi te doseren; om de achterrem of de voorrem te laten blokkeren moest je echt wel als een bruut te werk gaan. Het gevaar op een wegslippende wielen was dus zeker niet permanent aanwezig, enkel op kletsnatte banen met een slecht wegdek (kasseien) was het een beetje uitkijken maar dat moet je met elk voertuig dat niet over ABS beschikt.
Samengevat kunnen we zeggen dat het rijwielgedeelte van de MadAss op ons een stevige indruk heeft nagelaten. De wegligging, de vering en de remmen staan op een erg hoog niveau en maken dat zelfs absolute beginnelingen zich heel veilig voelen op deze Sachs. Zijn wendbaarheid is zo goed dat ze wellicht legendarisch zal worden en we hebben zo'n donkerbruin vermoeden dat binnen afzienbare tijd deze MadAss een gegeerd stijlicoon zal worden; kijk maar eens wat een Honda Dax momenteel kost op de tweedehandsmarkt en je weet meteen waar we op doelen… De krachtbron van de MadAss 125 is een verhaal op zich waard. Absoluut 100% oliedicht bleef het de gehele testperiode, zelfs een volgas rit over ettelijke kilometers kon het zweet niet op de buitenzijde van de ééncilinder tevoorschijn toveren. Opvallen was dat de krachtbron duidelijk ingereden diende te worden. Naarmate de kilometers aantikten begon het motorblok onmiskenbaar steeds soepeler te lopen en beter op het gas te reageren; iets wat de dag van vandaag niet echt gebruikelijk meer is in motorfietskringen. De topsnelheid veranderde er echter niet door, de MadAss liep vanaf zijn eerste meters een streepje meer dan 90 kilometer per uur en daar is in de loop van de test geen kilometer snelheid bijgekomen. Niettemin voor een 8 pk sterk motortje met een vierbak in huis geen slechte prestatie. Betreft die versnellingsbak kunnen we melden dat die altijd en overal trefzeker en correct heeft geschakeld en dus nergens een steekje heeft laten vallen. Hetzelfde mag gezegd worden van de koppeling want ook die legde een foutloos parcours af. Zelfs de koppelingskabel diende niet bijgesteld te worden…
Het enige punt waarop de MadAss initieel minder goed scoorde was zijn startgedrag. De motor sloeg wel gemakkelijk aan maar had –indien hij koud stond- daarna een opwarmtijd nodig van enkele minuutjes vooraleer hij onvoorwaardelijk aan de slag wilde gaan. Dat gedrag beterde naargelang de inrijperiode vorderde maar helemaal zorgeloos starten en wegwezen in koude toestand was er nooit echt bij. Had de motor nog een greintje lichaamstemperatuur in zich - had het dus die dag al gelopen - dan was het wel starten en wegwezen. De strenge Euro3 emissienorm waaraan de MadAss 125 voldoet is daar naar alle waarschijnlijkheid de oorzaak van, maar met een iets grotere hoofdsproeier in de carburator kan het koudstart gedrag waarschijnlijk enorm verbeterd worden. En dan de conclusie. De MadAss 125 verdient naar ons inziens beter in de markt te liggen dan momenteel het geval is. Afgaande op de reacties van de kandidaat kopers is zijn uiterlijk daar niet de struikelblok voor; het is veeleer het verhaal van "onbekend is onbemind" die deze frivole jongeling de das omdoet in de verkoopcijfers. Aan zijn verbruikcijfers zal het echt niet liggen; met een gemiddelde dorst van 2,4 liter benzine op 100 kilometer bij normaal gebruik toont deze motor dat ook een carburator gevoede krachtbron zowel proper als zuinig kan zijn. Wat de prijs betreft -1.990 euro- ligt de MadAss 125 op dezelfde hoogte als de menig andere naakte ééncilinder 125cc motorfiets. Hij kruidt echter onmiskenbaar de esthetisch anders ietwat saaie 125cc klasse met zijn pittig uiterlijk en daarvoor alleen al verdient hij een kus van de juffrouw en een bank vooruit…
