Suzuki SV650 2004 testverslag
Met de goede ervaring in het achterhoofd die we eerder dit jaar met de Suzuki SV1000S hadden opgedaan, waren we heel benieuwd hoe de SV650, het kleine broertje van de 1000 wel zou rijden. Genietend van een stralend nazomerzonnetje gingen we de SV650 ophalen bij de importeur voor een weekje testwerk dat ons nog lang zal bijblijven.
De naakte versie van de SV650 stond er braafjes voor ons klaar en daar hadden we niets op tegen. Naakt heeft ons altijd al aangetrokken en niet alleen in motoren… maar genoeg gemeesmuild nu, we hebben een testverslag te maken en met zeveren alleen komt een mens niet vooruit; ook al zijn er beroepsomschrijvingen in omloop die dat tegenspreken.
Het motorblok is een oude bekende want het zat natuurlijk ook al in de eerste SV650. Het is een vloeistofgekoelde tweecilinder met twee bovenliggende nokkenassen en vier kleppen per cilinder. Via een boring en slagverhouding van 81 x 62.6 mm komt de in de lengte geplaatste twin aan een cilinderinhoud van 645cc. De voeding gebeurt door een elektronisch geregelde brandstofinjectie en de versnellingsbak heeft 6 verhoudingen. Dat geheel weet maximaal 72 pk op de been te brengen bij 9.000 toeren per minuut en produceert een maximum koppel van 64 Newtonmeter bij 6.200 omwentelingen per minuut. Het frame van de SV serie mag dan in eerste instantie wel wat op een vakwerk buizenframe lijken, toch is het opgebouwd uit aan elkaar gelaste aluminium gietstukken. De voorvork is een conventionele constructie met een respectabele diameter en is op veervoorspanning regelbaar. De achtervering is een monoshock systeem dat via een link bediend wordt en eveneens instelbaar is qua veervoorspanning. Twee stevig uit de kluiten gewassen remschijven vooraan met tweezuigerremklauwen en een enkele remschijf met een enkelzuigerremklauw achter vormen de reminstallatie. Voor staat de SV650 op een 120/60-17 band en achteraan zorgt een 160/60-17 band voor het wegcontact. Droog weegt het geheel 165 kilogram en dat is beslist licht; zeker voor een tweecilinder die een plaats heeft in het sportieve toersegment.
Ondanks dat lage gewicht komt de SV beslist niet over als een pocketbike wanneer je ervoor staat. De afmetingen van de motor zijn zelfs ruim voor een middenklasser. De wielbasis is met 1440 millimeter dan ook slechts 5 millimeter korter dan die van de SV1000 en we maken ons sterk dat héél wat componenten van de rijwielgedeeltes van deze motoren onderling uitwisselbaar zijn. In alle geval zit je ruim op de SV650; de grote, doch welgevormde, brandstoftank klem je met plezier tussen de billen en de voetsteunen staan net daar waar je ze hebben wilt om sportief, maar toch ontspannen aan het werk te kunnen gaan. Het ietwat smalle stuurtje valt als vanzelf in de hand en het zadel is zodanig ruim en goed gepolsterd dat je al vanaf het eerste proefzitten zeker bent dat er een degelijke zitbank op deze SV650 aanwezig is. Waar je ook meteen zeker van bent is dat het zwaartepunt van de SV héél laag en centraal zit; de motor laat zich hanteren als de beste. Je moet echt geen krachtpatser of evenwichtskunstenaar zijn -of een heel ervaren motorrijder- om met de SV aan de hand enkele manoeuvres te maken. Dat op zich maakt al dat de SV650 voor een heel breed publiek een aangename partner zal zijn. Of de motor ook op de baan een hoge hanteerbaarheid aan de dag zou leggen wilden we na deze eerste aangename kennismaking natuurlijk meteen onderzoeken. Of dachten jullie nu écht dat we alleen maar over motoren schrijven omdat we dat zo héél graag doen? Natuurlijk komt het rijden met motoren voor ons op de eerste plaats, net als bij jullie!
Ook van het luisteren naar de muziek dat een goed motorblok ten gehore brengt kunnen we hier bij motornet genieten. De SV stelde ons niet teleur en produceerde zelfs vanop zijn zijstandaard een mooi en lustig levenslied. Door de reglementaire demping klinkt zijn stem wel een beetje minder diep dan met een sportdemper mogelijk moet zijn, maar toch klonk de SV650 als een volwassen motorfiets met ballen aan het lijf. Dat het om een twin gaat is duidelijk te horen want de toon is diep en de toerenteller heeft geen bereik tot in het oneindige. Bij 11.000 toeren per minuut begint de rode zone op de toerenteller maar we kunnen jullie nu meteen al verklappen dat we slechts weinige keren de naald van de toerenteller zo hoog hebben laten opklimmen tijdens de test, ook al spaarden we daarbij beslist de zweep niet. De tweecilinder heeft namelijk een heel brede powerband en wordt het liefst op koppel bereden. In de praktijk betekent dat dat je -zelfs al hou je er een sportieve rijstijl op na- slechts zelden zult schakelen boven de 7.500 toeren per minuut. Enkel wanneer we met het mes tussen de tanden een sprintje trokken lieten we de naald van de toerenteller met de 10.000 toeren flirten; de motor tot het bittere –rode- einde doortrekken had namelijk geen zin omdat in de laatste 1.000 omwentelingen naar die kaap de motor duidelijk aan fut verliest. Waarschijnlijk bouwt de twin zelfs vanaf dik 9.500 toeren per minuut zijn vermogen af. Zekerheid daarover hebben we niet maar het voelde in elk geval zo aan. Heel wat lekkerder voelde de Suzuki krachtbron zich duidelijk wanneer hij in zijn middengebied mocht werken; uit de bochten accelereren vanaf 4.000 toeren is een kolfje naar zijn hand en zelfs al lig je een versnelling te hoog –en kom je dus aan een lager toerental uit de bocht- dan maalt hij daar niet om. Vanaf 3.000 toeren per minuut heeft hij pit genoeg in huis om zich strijdvaardig vooruit te werpen. Voor een middenklasser heeft de SV650 dan ook een heerlijk soepel motorblok tussen de ribben dat niet alleen héél aardig van aanpakken weet, maar bovendien ook heel vergevingsgezind is. Een beter all-round motorblok kan je je als motorrijder bijna niet wensen. Temeer omdat de zesversnellingsbak perfect zijn werk doet en de koppeling uit hetzelfde hout gesneden is.
Het nieuwe rijwielgedeelte vangt perfect al dat talent van de tweecilinder op. Het frame is stijf en de vering is deze keer zodanig afgesteld dat zowel de voor- als de achtervering perfect voldoen voor huis- tuin- en keukengebruik. Sportief maar ook comfortabel is de SV650 afgesteld en daarmee komt hij met kop en schouders boven de veereigenschappen van zijn voorganger uit. Zelfs bij écht stevige remacties op de voorrem duikt de voorvork niet meer in dan strikt nodig is, maar toch filteren de beide veersystemen perfect de meeste obstakels in de weg perfect uit. Zelfs op betonbanen van duister allooi houdt de SV650 bij heel respectabele snelheden mooi zijn koers en schudt slechts af en toe meewarig een beetje met zijn kop als wil hij aantonen dat hij het volledig met je eens is over het feit dat sommige wegen in Vlaanderen niet echt die naam waardig zijn. Die eensgezindheid spreidt hij ook tentoon in het bochtenwerk. Het maakt echt niets uit of daarbij nu snel of traag gereden wordt want onverstoorbaar doet de Soes wat zijn baasje van hem verwacht; stabiel en trefzeker de lijnen rijden. Bij echt hoge snelheden wordt de SV 650 vooraan –zowel in de bochten als op de rechte stukken- wel een beetje licht, maar dat is nu eenmaal de tol die je betaalt als je een zwak hebt voor het rijden met naakte motoren. Vergis je echter niet: je moet al heel diep gaan leunen en boven de 160 kilometer per uur gaan rijden om het begin van dat effect op te wekken. Op dat moment eist de rijwind zijn tol en daar is op een naakte motor nu eenmaal geen ontkomen aan. Niet overtuigd? Kijk dan maar eens wat deze Suzuki –in zijn gestroomlijnde versie- presteert in de Vobis-Suzuki Cup in Nederland. Prachtige races rijden ze daar met slechts op details aangepaste SV650S motoren. Dat het er beslist niet rustig aan toegaat kan je trouwens regelmatig in de Nederlandse vakpers lezen. Tussen haakjes: op een dergelijke raceklasse zitten in België wellicht een pak mensen te wachten. Met goed materiaal kunnen racen voor een redelijke prijs, dat slaat niemand af. Inderdaad, meneer de importeur, onze bedoelingen zijn hier glashelder; je weet als journalist immers maar nooit wie je artikels leest en wat een klein zinnetje allemaal teweeg kan brengen…
Indien je de remmen van de SV650 aanspreekt breng je ook wat teweeg. De voorrem vereist misschien wel wat meer bedieningskracht dan die van de laatste nieuwe supersportkanonnen, maar weet wel wat bijten is. Ook achteraan troffen we een heel behoorlijk werkende rem aan die slechts bij echt harde bediening blokkeerneigingen begon te vertonen. Het geheel laat zich simpel en doeltreffend bedienen en is mooi doseerbaar. Een klein beetje meer gevoel in de voorrem zouden we niet afslaan, maar terwijl we deze lijnen schrijven weten we meteen dat we nu eigenlijk wel een beetje veel van Suzuki vragen. Tenslotte is dit een no-nonsense motorfiets die geschikt is gemaakt voor een breed publiek en voor een breed gebruik en dan moet je niet aan raceremmen gaan denken. Een mooie afwerking mag voor dat gebruik wel aanwezig zijn en die is er dan ook op de SV650. Netjes is alles weggestopt wat op een motor niet gezien hoort te worden en ook wat betreft het verstrekken van informatie schiet deze middenklasser op geen enkel punt te kort. Het ietwat eigenzinnig vormgegeven dashboard bevat een ruim bemeten analoge toerenteller. Daaronder is er een digitaal paneel voorzien waarop je je snelheid kunt aflezen en de keuze hebt tussen de totaal afgelegde afstand en twee tripmeters. Ook de temperatuur van de koelvloeistof kan je er aflezen, samen met de juiste tijd en hoe het staat met de oliedruk. Mooi, eenvoudig en goed afleesbaar, ze mogen er ons meteen zo eentje cadeau doen om op onze gouwe ouwe TRX te monteren… Natuurlijk ontbreekt de obligatoire lichtshow ook niet in het dashboard; een verklikkerlampje voor elke richtingsaanwijzer, een eveneens groen lampje voor de neutraalstand en een blauw lichtje dat oplicht als je de koplamp in zijn sterkste stand laat branden. Bereik je de reservevoorraad van de brandstoftank dan word je daarvan eveneens op de hoogte gebracht door een verklikkerlichtje. Iets wat in ons geval slechts gebeurde na dik 270 kilometer met de SV gespeeld te hebben. Gemiddeld liet de SV650 daarmee een brandstofverbruik van net iets meer dan 5 liter noteren wat gezien de testomstandigheden beslist zuinig mag genoemd worden. We hadden tijdens die trip namelijk regelmatig met een duo gereden en de motor op zowat elk soort weg stevig uitgeprobeerd. Die duo had trouwens helemaal geen opmerkingen over de zithouding op de SV. Integendeel zelfs, de SV scoorde ook op dit punt heel goed, om maar niet te zeggen perfect.
Samengevat kunnen we stellen dat deze Suzuki ons positief heeft verrast. De motor is zowel volwassen als speels in de omgang en heeft het in zich om heel wat motorrijders te kunnen behagen. Als opstapmotor zouden we hem volmondig willen aanbevelen omwille van zijn grote hanteerbaarheid en zijn soepele, vergevingsgezinde krachtbron. Gezien zijn capaciteiten en zijn volgroeid gedrag zijn we er zeker van dat deze motor met je meegroeit naarmate je stuurcapaciteiten toenemen, waardoor hij niet binnen de kortste keren meewarig zal bekeken worden door de rijder die er zijn eerste avonturen heeft mee beleefd. Want zelfs een ervaren rijder –of rijdster- die al met heel wat sterkere motoren heeft gereden schept plezier uit het rijden met de SV650. Hij of zij kan dan eindelijk weer eens écht emotioneel aan het gas gaan hangen als de omstandigheden dat even toelaten en volop genieten van een eerlijk en volwassen bochtengedrag. En dat allemaal voor een prijs die de dag van vandaag zeker democratisch mag genoemd worden. De SV650 staat namelijk anno 2004 6.199 euro geprijsd. Hij is ook in 34 pk versie leverbaar en dus ook voor het "kleine" rijbewijs geschikt. Bovendien heeft de fabrikant een héél mooi aanbod van accessoires voor deze SV650 in zijn aanbod opgenomen waarmee je de motor verder kan laten evolueren in zowel de sportieve als de meer toeristische richting. Ook een verlaagd en een verhoogd zadel werden daarbij niet vergeten. Ja, we zullen het maar eerlijk zeggen: we moesten ons op het eind van de test wel inhouden of we kochten er zelf eentje om het bloed in onze stal wat te verjongen. En dat wil –verwend als we als testrijder weldegelijk zijn- toch écht wel wat zeggen… Technische gegevens: Motor Type: V-twin viertakt, dubbele bovenliggende nokkenas, vier kleppen per cilinder. Koeling: vloeistof Boring x slag: 81 x 62,6 millimeter. Cilinderinhoud: 645 cc. Compressieverhouding: 11,5:1 Voeding: elektronisch gestuurde brandstofinspuiting. Max. vermogen: 72 pk @ 9.000 o.p.m. /34 pk @ 7.000 o.p.m. Max. koppel: 64Nm @ 7.200 o.p.m. / 53Nm @ 4.200 o.p.m. Koppeling: natte meerplaatse koppeling. Versnellingsbak: 6 verhoudingen. Eindoverbrenging: Ketting Rijwielgedeelte: Frame: Aluminium frame opgebouwd uit gegoten secties. Voorvering: Teleskoopvork met instelbare veervoorspanning Achtervering: monoshock met regelbare veervoorspanning. Remmen voor: dubbele remschijf met tweezuigerremklauwen Achterrem: enkele remschijf met enkelzuigerremklauw Banden: voor 120/60-17, achter 160/60-17 Maten en gewichten: Lengte: 2.080 mm. Breedte: 745 mm. Hoogte: 1.085 mm. Wielbasis: 1.440 mm. Grondspeling: 150 mm. Zithoogte: 800 mm. Tankinhoud: 17 liter. Drooggewicht: 165 Kg. Prijs: 6.199 euro. Invoerder: www.suzuki2wheels.be