Sym Wolf 125 2011 testverslag
De 125cc motoren gaan afgaande op hun verkoopcijfers meer en meer opduiken in ons straatbeeld. Net als in lang vervlogen tijden al het geval was, tonen ze zich ook nu als goedkope, gemakkelijk te besturen motorfietsen die heel wat te bieden hebben voor een aantrekkelijke prijs.
Bovendien zijn ze ook goedkoop in het gebruik. Een lage verzekeringspremie, een brandstofverbruik van twee keer niets en geen rijtaks verschuldigd; men moet al van ver komen om deze troeven te evenaren toch?!
Bij al die voordelen zou men bijna gaan vergeten dat de moderne 125cc motoren er ook wat betreft hun voorkomen beslist mogen zijn. Neem nu de Sym Wolf SB125Ni, die zou je afgaand op zijn uiterlijk in eerste instantie nooit bij de budgetmotoren catalogeren. De Wolf oogt dan ook voor een 125cc motor ongelooflijk volwassen. Zijn ruime, zwierige lijnen en zijn ruime maten doen veeleer aan een kwartliter dan aan een 125cc motor denken. Jammer genoeg heeft dat ook zijn consequenties als de motor op de weegschaal komt. Dan geeft die aan dat deze 125 droog maar liefst een massa van 155 kilogram laat noteren. En dat is bepaald geen kinderachtige waarde, zeker niet voor een uit de kluiten gewassen 125 met ongeveer 11 pk sterke motor in het vooronder.
Desondanks zet de Wolf 125 een niet onaardige acceleratie neer als je hem daarom vraagt. De luchtgekoelde eencilinder viertakt trekt aardig aan het koord, op voorwaarde dat je hem boven de 5.000 toeren houdt. Moeilijk is dat trouwens niet want de kleine motor draait maar wat graag toeren, welwillend geholpen door een goed schakelende vijfbak en een vlot werkende en precies te bedienen koppeling. Lichte trillingen voelt men bij sommige toerentallen wel, maar die zijn van dien aard dat ze nooit vervelend worden. Met het gas in de hoek dreven we de Wolf gemakkelijk naar een topsnelheid van 109 kilometer per uur. Net genoeg om het op de snelweg in de slipstream van de vrachtwagens goed uit te kunnen houden, maar desondanks net niet voldoende om veilig en langdurig aan het snelwegverkeer te kunnen deelnemen.
Deze lichte motorfiets voelt zich dan ook veel meer in zijn sas in de stad en op de secundaire banen, temeer omdat zijn veersystemen de vaak belabberde staat van die banen moeiteloos aankan. De hydraulisch gedempte telescoop en monoshock ogen dan wel rudimentair in deze exotische tijden, ze doen vlijtig en degelijk hun werk en stellen voor een solorijder van gemiddeld postuur nooit teleur, zelfs niet als er onvervalste kasseien worden aangevoerd. Met een degelijke vering uitgerust en voorzien van een volwassen kader en achtervork ligt de Wolf 125 mooi stabiel op de weg en is beslist niet vies van een bochtje pikken. De bochtensnelheid kan moeiteloos hoog gehouden worden, hetgeen voor een mooi gemiddelde en veel rijplezier borg staat.
Bovendien remt de Wolf ook niet onaardig, zij het wel verrassend. De 260 millimeter schijfrem voor remt dan wel sympathiek, de kleine schijf achteraan komt veel beter uit de verf. En dat zowel op gebied van remkracht als doseerbaarheid. Een zegen voor de autobestuurder die zijn eerste schreden in de motorwereld waagt, minder voor de hand liggend voor de motorrijder die weet dat normaliter de voorrem de meeste remkracht hoort te bieden. Mooi is dan weer dat de Wolf 125 met een echt wel volwassen dashboard is uitgerust. Een duidelijk afleesbaar geheel dat gevormd wordt door een analoge toerenteller en een lcd-display, waarop onder andere de snelheid en de kilometerstand wordt weergeven, geflankeerd met nog wat tripmeters en een klokje. Daarnaast kan men nog wat andere levensnoodzakelijke gegevens tevoorschijn toveren om in onze moderne wereld vooruit te komen.
De bedieningen op het stuur en de achteruitkijkspiegels staan al even hoog genoteerd wat betreft hun bedieningsgemak en degelijkheid. Ook op dat gebied heeft men bij Sym van niemand geen lessen meer te nemen… Het zitcomfort is op de Wolf 125 al even opmerkelijk verzorgd. De zit is niet alleen ruim, de zitbank is ook goed gevormd en biedt een degelijk zitcomfort. De tankpartij is bovendien goed gevormd en het stuur en de voetsteunen staan zo opgesteld dat ze een goede, controlevolle zithouding creëren. Iets wat met name ook door beginnende bestuurders onopgemerkt op prijs zal worden gesteld.
Het comfort van de duo is minder voor de hand liggend. Men zit achteraan op deze Sym, geheel volgens de gebruiken van deze tijd, een verdieping hoger dan de plaats waar de piloot zich ophoudt. Bovendien staan de voetsteunen voor de bijrijder "sportief" opgesteld. Begrijp ons niet verkeerd, met een duo rijden kan op de Sym wel degelijk, maar bij voorkeur niet te lang en te ver als je het ons vraagt…
Mooi afgewerkt, aangenaam rijdend en eruit ziend alsof hij twee maal zoveel longinhoud heeft, is deze Wolf 125 goed geplaatst om heel wat hartjes te veroveren. Niet voor niets was hij slechts met veel moeite te pakken te krijgen in het testpark van de importeur. Komt daarbij dat deze eenzame wolf lang niet zo duur kost als hij eruit ziet. Voor de aangename prijs van 2.999 euro mag je hem de jouwe noemen. Met de lage gebruikskost in het achterhoofd voorwaar een verleidelijk aanbod!
