Triumph Thunderbird Storm testverslag
Triumph heeft het imago de zaken net iets anders aan te pakken dan de rest van de motorindustrie. Het mag dan ook niemand verwonderen dat de cruisers van het merk een geheel eigen interpretatie zijn van die bouwstijl.
Om maar met de deur in huis te vallen: de Thunderbird mag dan wel de look hebben van een cruiser, zijn weggedrag strookt niet helemaal met de door zijn uiterlijk opgeroepen verwachtingen. Ook bij de Storm-uitvoering van het model is dat ontegensprekelijk het geval. Begrijp ons echter niet verkeerd. De Thunderbird Storm heeft een rijgedrag dat héél aangenaam is. Je kan er rustig mee cruisen en de rechtuitstabiliteit staat boven elke twijfel verheven. Maar daarbovenop heeft de Thunderbird Storm nog enkele opmerkelijke eigenschappen in petto. Geloof het of niet, maar deze motor stuurt (bijna) net even strak en gemakkelijk als een eersteklas naked bike en heeft ook dezelfde remkracht in huis. De Thunderbird heeft een lange wielbasis, maar dat deert hem blijkbaar niet. Gemakkelijk laat de motor zich door de bochten dirigeren en echt sportief, snel stuurwerk brengt hem in het geheel niet van de wijs. Zolang je maar mooie lijnen rijdt en geen klop- en smijtwerk doet, is er grondspeling genoeg. De hoeveelheid feedback die de motor aan zijn berijder doorgeeft, wordt - als we alle cruisers op een rij zetten - enkel geëvenaard door zijn broertje, de Thunderbird van hetzelfde merk. De Storm deelt dan ook zijn rijwielgedeelte met deze iets minder krachtige versie.
Op de rechte einden loopt de Storm als op rails en dat zelfs bij snelheden die de dag van vandaag in België als strikt illegaal worden beschouwd. 't Is pas bij snelheden plus 180 kilometer per uur dat de bestuurder enige moeite kan ondervinden om de Storm in goede banen te leiden. En dat is dan nog afhankelijk van de beenlengte van de piloot. Wie kleiner is dan pakweg één meter tachtig zal bij die snelheden ten gevolge van de rijwind last hebben om de voetzolen op de voetsteuntjes te houden. Je zit namelijk nogal ver van het stuur en de voetsteunen af en dat heeft zo zijn consequenties. Opvallend is dat de bestuurder van de Storm voor het zover komt al die tijd relatief goed beschermd is gebleven tegen rijwind. 't Lijkt wel alsof de dubbele koplamp van de Storm en de stuurpartij hem uit de wind zetten. De lage zithoogte draagt daar natuurlijk ook toe bij.
Je zit als chauffeur slechts 700 millimeters met je achterwerk van de grond en je achterpartij wordt heel goed ondersteund door een ruim bemeten en comfortabel zadel. Ga je als duo op de Storm mee, dan bevind je je in een minder benijdenswaardige positie. Al staan de voetsteunen op een aanvaardbare plaats, het zadel voor de bijrijder is klein en alles behalve ergonomisch gevormd. Bovendien is het duozadel een etage hoger aangebracht dan de zetel van de bestuurder, waardoor je met kop en schouders boven haar/hem uitsteekt. Goed voor het uitzicht op de weg, maar minder interessant voor wat betreft de rijwind. De montage van één van de officiële, optionele zadels kan misschien soelaas brengen. Voor een rijder en duo combinatie in één stuk - Longhaul Touring Seat genoemd - dient echter 359 euro op tafel te komen. Niet onoverkomelijk met de kostprijs van de motor in het achterhoofd, maar toch ook niet meteen een habbekrats te noemen…
Gezeten op de duo kan je je ook maar beter goed vasthouden of je tegen de optionele sissy afsteunen. De Storm heeft namelijk zijn naam niet gestolen als het op prestaties aan komt. De twin deelt dan wel zijn krachtbron met de "gewone" Thunderbird, intern is er één en ander aangepast om hem zijn naam waardig te maken. En die standaard Thunderbird stond al niet als een "watje" te boek! De cilinderinhoud is van 1.597 cc verruimd tot 1.699 cc door de boring van de cilinders van 103,8 naar 107,1 millimeter te laten groeien. Dat en nog enkele aanpassingen resulteert in verbeterde prestaties. De Storm-krachtbron zet 98 pk neer bij 5.200 toeren per minuut en levert zo maar eventjes 165 Newtonmeter koppel af bij 2.950 krukasomwentelingen.
Voeg daarbij dat de motor energiek aan het gas hangt en je kent meteen zijn krachtige, desgewenst explosieve, krachtsontplooiing. Ook bij deze Triumph is power dus allesbehalve een loos woord. Overal en altijd heb je tonnen kracht in voorraad, maar het mooie is dat die zich echt wel gehoorzaam en voorspelbaar gedragen. De vermogensafgifte is dus goed te dirigeren; hoe meer en hoe snel je het gas openzet, hoe meer power, zo simpel is dat. Daarnaast staat de werking van de koppeling boven elke twijfel verheven en laat ook de zesbak zich gemakkelijk en trefzeker bedienen. De schakelgangen zijn lekker kort, waardoor je snel van de ene naar de andere verhouding kunt schieten zonder onder het schakelen veel tijd te verliezen. Komt daarbij dat de Thunderbird Storm van een degelijk werkend remsysteem is uitgerust. Voor een rijklaar 339 kilogram wegende motor die twee personen kan vervoeren, mag dat ook wel, maar eerlijk gezegd hebben we het bij andere cruisemotoren al anders geweten. Ook is de Storm optioneel met ABS leverbaar. Niet meer dan logisch lijkt ons dat op een motor met zoveel power en mogelijkheden.
Goed is dat de veersystemen al die remkracht afdoende weten te verteren. Je kan echt het geheel van het potentieel gebruiken, zonder dat de voorvork of de stereo achtervering en swingarm op gaan spelen. En ook dat is niet meteen aan elke doorsnee cruiser gegeven, verre van zelfs… Heeft de Thunderbird Storm dan helemaal geen "kleine" kantjes? Jawel, maar ze zijn heel gering in aantal. Het minimalistische duozadel noemden we al en daar kunnen we het minder functioneel opgestelde dashboard aan toevoegen. De tellerpartij is op zich wel goed afleesbaar, maar door de console geheel buiten het natuurlijke gezichtsveld van de bestuurder te plaatsen (bovenop de tank) is het bekomen van informatie onderweg toch niet zo geheel en al voor de hand liggend. Zeker niet met de gezwindheid waarmee de Thunderbird Storm zich weet voort te bewegen. En omdat we toch aan de klaagmuur staan: we hadden ook graag standaard een met sleutel afsluitbare benzinedop op de Thunderbird gezien. De dag van vandaag vinden we het echt niet meer kunnen dat dit op een motor van een dergelijk kaliber een optie is.
Anderzijds is de Thunderbird Storm één van de meest strakgelijnde en minutieus afgewerkte customs die we ooit hebben gezien. De afwerking van de motor laat echt niets, maar dan ook niets, te wensen over. Ook over de vormgeving, de gebruikte componenten en de finishing geen kwaad woord, integendeel zelfs. Deze custom heeft helemaal geen kitscherig voorkomen en een rommelige afwerking, maar wel een super coole look en dito afwerkingsgraad. Een verademing, zo kunnen we het fysieke van de Thunderbird Storm het beste noemen.
En voor die verademing, het puntgave rijgedrag en het massieve vermogen moeten er natuurlijk centen op tafel komen. Voor een motor - zelfs met de capaciteiten van de Thunderbird Storm - is een verkoopsprijs van 15.990 euro niet min. Maar dat je datzelfde bedrag (of meer!) in de custom wereld beslist veel slechter kunt besteden dan aan de Thunderbird Storm staat vast.