Triumph Bonneville 2007 testverslag
De motoren krijgen dezer dagen allemaal een overwegend agressieve look mee van hun makers. Triumph gooit het sinds jaar en dag met de Bonneville over een heel andere boeg en geeft die motor een ronduit uniek, nostalgisch uiterlijk. Dat dit niet betekent dat deze motor niet verder evolueert blijkt uit het feit dat hij voor 2007 een grotere cilinderinhoud kreeg aangemeten. Voor ons reden genoeg om die motor eens aan de tand te voelen.
De Bonneville hebben we altijd als een "gentleman" motor beschouwd. Niettegenstaande zijn niet echt hallucinante technische specificaties slaan we altijd maar wat graag ons been over zijn ranke body. Ook nu waren we van bij het begin in de ban van het tijdloze, chique voorkomen van de motor. Niets agressieve lijnen, niets drukmakerij, helemaal geen kapsones en tierlantijntjes maar wel een solide beeld van degelijkheid, van betrouwbaarheid… Het is als bij een vrouw: je houdt ervan of je houdt er niet van. En een specifieke reden opgeven voor je gevoelens is daarbij helemaal voor niets nodig… We zijn al voor veel motoren -en vrouwen- gevallen maar in veel gevallen bleek het bij het merendeel ervan maar om een tijdelijke verliefdheid te gaan. Wie de vrouwen zijn die daarboven uitsteken gaat jullie niets aan, maar we willen wel toegeven dat de Bonneville één van die motoren is waar we ten allen tijde met weemoed aan terugdenken. Wellicht is dat omdat hij een vaste waarde in de motorwereld is geworden en omdat we hem ooit op een zomerse avond door de schemering stuurden tijdens een rit naar zee waar geen einde aan mocht komen. Onthaast, relaxed, sereen en vol van de schoonheid van deze wereld… Inderdaad, daar moet je oud voor zijn om dergelijke sentimentele prietpraat op papier te durven zetten…
Maar terug naar de realiteit. De Bonny kreeg voor 2007 een cilinderinhoud van 865cc hetgeen betekent dat er 75cc meer longinhoud werd gecreëerd in de twin. Die extra cilinderinhoud moet volgens de fabriek voor een verhoogd koppel zorgen zonder dat de karaktervolle smeuïge vermogensafgifte -die de Bonneville steeds met zich meedroeg- in het gedrang komt. Uiterlijk is het nieuwe model te herkennen aan een zwart motorblok dat met gepolijste zijcarters is afgewerkt. Die aluminiumkleurige zijcarters zijn behandeld om corrosievorming te voorkomen. Het verstelbare koppelingshendel, dat voor het eerst op de Bonneville toegepast wordt, brengt met zich mee dat de drempel om met deze motor te kunnen rijden verder verlaagd wordt. Kleine handjes, grote handjes, het maakt niets meer uit; iedereen moet met deze Bonny kunnen rijden is de terechte insteek van de Triumph bollebozen… De Bonneville die we ter beschikking kregen was echter een "Black" uitvoering. Als gevolg daarvan waren de zijcarters van de motor matzwart uitgevoerd, net als de rest van het motorblok. Ook had men de motor voor de gelegenheid van enkele opties voorzien uit het gamma Sixty 8. Een riem over de lengte van de tank, een koplampcover, een lederen zadeltas waarin een laptop met toebehoren past, chroom zijdeksels, plexi naamschilden op de tank… Voor ons part mogen ze de Bonneville in deze trim de "Executive" noemen.
Stap je voor het eerst op een Bonneville dan weet je in eerste instantie niet waar je de contactsleutel kwijt kunt. Op de tellerpartij is er vanuit het zadel namelijk nergens een contact te bekennen. Ter hoogte van de koplamp, aan de linkerkant, zit het contactslot weggestopt en dat past volledig bij de look van deze motor. Vroeger hadden namelijk wel meer motoren daar hun contactslot zitten. Het gemakkelijkst is de sleutel in dat slot te plaatsen als je nog naast de motor staat. Als je hem dan ook start geef je meteen de twin de tijd om warm te draaien terwijl je je uitrusting fatsoeneert. Vanaf de linkerkant van de motor kan je ook gemakkelijk aan de manueel bediende choke die zich –lekker ouderwets- rechtstreeks op de carburateurs bevindt. Die choke volledig uittrekken, het contact aanzetten en op de startknop drukken; meer is er niet nodig om de motor te starten. De Bonny blijkt een gemakkelijke starter onder alle omstandigheden. Zowel koud als warm start de motor meteen en draait moeiteloos op vrijloop. Hoe snel hij dat doet kan je enkel raden, want er is geen toerenteller aan boord. De tijd om je helm op te zetten, je handschoenen aan te trekken en je vest dicht te ritsen volstaat om de choke te mogen afzetten. Vlot reageert de motor vervolgens op het gas maar je voelt wel dat hij op dat moment helemaal nog niet op bedrijfstemperatuur is. Bij een relatief grote, luchtgekoelde motorfiets duurt dat wat langer, dus doe je het de eerste kilometers maar beter wat rustig aan. Van zodra de twin de benen kan strekken laat hij je dat weten door te spinnen als een krolse kater en enorm soepel op het gas te reageren. De tijd dat een grote parallelle twin onvermijdelijk trillingen op het rijwielgedeelte overbracht is voorbij. De motor van de Bonny doet zo goed als trillingsvrij zijn werk en pakt smeuïg op vanaf de laagste toeren. Dat gebeurt trouwens niet zonder bravoure, want al is de motor poeslief voor zijn gebruiker, hij wil beslist wel vooruit als je hem daarom vraagt. Vanaf de laagste toeren trekt de twin zich moeiteloos op gang en doet dat heel mooi progressief. Op het gevoel opschakelend in de buurt van het middengebied door de perfect werkende vijfbak accelereert de Bonny sneller dan menig motorrijder zal verwachten. Uiterlijk vertoon heeft deze motor blijkbaar niet van doen om flink van leer te trekken… Niet verwonderlijk, want wat soms wel eens over het hoofd gezien wordt is dat deze motor wel degelijk bijna 900cc cilinderinhoud heeft en dus beslist geen licht oldtimertje is.
Dat de Bonneville in zijn jongste uitvoering een bredere powerband heeft dan ooit tevoren word je duidelijk als je beseft dat je op secundaire wegen overwegend in vierde en vijfde versnelling blijft rijden eens de motor op kruissnelheid is. Terugschakelen hoeft maar nauwelijks en als dat al eens moet dan gaat dat heel gemakkelijk. De koppeling laat zich aangenaam bedienen en de bak schakelt kort en trefzeker. Opschakelen na de bocht kan perfect en zelfs zonder de koppeling erbij te nemen, wat meteen alles zegt over de kwaliteit van de versnellingsbak. Het zadel, dat in eerste instantie wat hard aanvoelt, blijkt na verloop van tijd toch uit het juiste hout gesneden te zijn. De stevige polstering geeft een goede steun aan de onderrug en maakt meteen ook dat je na verloop van tijd niet met een slapende kont en met een ronde rug op de Bonneville komt te zitten. Het relatief smalle stuurtje staat ook al zo opgesteld dat je bijna automatisch mooi rechtop blijft zitten wat zorgt voor een ergonomisch interessante zithouding. Die laat je toe om alert en actief de motor aan te voelen en te besturen en daar vraagt deze Bonny ook om als hij een sportieve bui heeft. Geef je daaraan toe dan blijkt al snel dat de twin zijn sportief verleden beslist niet vergeten is. Strak sturend wil de motor verrassend snel door de bochten en laat zich enorm gemakkelijk van het ene oor op het andere gooien. De relatief smalle banden werken dat natuurlijk in de hand samen met het laag en centraal geplaatste zwaartepunt. De vering van de Bonneville staat –zowel voor als achter- sportief afgesteld. Deinen doet de motor dan ook nooit in de bocht waardoor het geheel veel vertrouwen wekt. Wordt het wegdek hobbelig dan kan je echter maar beter even inbinden. De relatief hard afgestelde ingaande demping –zowel voor als achter- zorgt er anders voor dat de motor op hellingshoek wel eens een klein stapje opzij zou durven zetten indien er een stevige dwarsribbel in de baan zit. Verwijten kan je dat de Bonneville echter niet. Op het moment dat dat gebeurt ben je echt wel "goed bezig" en tenslotte mag je van een klassieke stereovering niet verwachten dat ze even progressief werkt als een moderne monoshock vering. De ietwat hardere ingaande demping van de voorvork heeft echter ook zo zijn voordelen. Je moet al héél hard in de ankers gaan wil de Bonneville een beetje het hoofd laten hangen.
En hard remmen kan je met de Bonneville. De enkele schijf in het voorwiel grijpt maar al te graag in, enkel op gebied van doseerbaarheid geeft de voorrem wat toe op de hypermoderne configuraties. Dat wordt goedgemaakt door één van de beste achterremmen die we ooit op een motorfiets tegenkwamen. Perfect progressief, héél krachtig en meteen alert regerend doet die achterrem zijn werk, zelfs al draag je stevige motorlaarzen. Een waar voorbeeld voor al die "moderne" motoren die met een pover presterende achterrem de baan worden opgestuurd! De duo merkt van dat bij wijlen harde remmen maar weinig, want het vlakke zadel zorgt ervoor dat hij of zij niet naar voor schuift als de ankers worden uitgegooid. Bovendien staan de duo voetsteunen op een respectabele afstand van het zadel opgesteld waardoor de duo ten allen tijde comfortabel in het zadel zit. Bovendien is dat zadel achteraan heel ruim bemeten waardoor even gaan verzitten onderweg beslist tot de mogelijkheden behoort. Van de gemonteerde zadeltas heeft de duo geen last, die hangt volledig vrij van de billen van diegene die achterop zit en is dus beslist wel goed vormgegeven. Minder perfect vinden we de afsluitdop van de benzinetank. Die maak je maar met enige moeite los van de tank en die is ook niet afsluitbaar met een sleutel. In optie kan je van Triumph wel een afsluitbare dop kopen, maar we vinden dat die standaard gemonteerd zou mogen zijn.
De Bonneville is een naakte, levensechte roadster van het zuiverste water. Echt snel kan je er dus niet mee rijden want vanaf pakweg 130 kilometer per uur dien je over een stierennek te beschikken om het geweld van de rijwind het hoofd te kunnen bieden. Zoek je een remedie tegen de snelheidsboetes dan is deze motor daar dus geknipt voor. Stevig opschieten kan perfect, maar astronomische snelheden behalen zonder dat je daar erg in hebt is zo goed als uitgesloten. Het rijwielgedeelte en de motor zorgen echter nooit voor beperkingen, ook al gaat het snel. De motor stuurt terwijl de bestuurder hopeloos naar bescherming zoekt perfect stabiel, en ook de motor rolt maar al te graag eens met zijn spierballen. Zoals altijd in de motorwereld vormt de bestuurder dus ook hier nog maar eens de zwakste schakel in de ketting… Perfect afgewerkt, puur van design en overgoten met een saus waarvan enkel Triumph blijkbaar het recept heeft weten te bewaren; de Bonneville is beslist een unicum in het huidige aanbod van motoren. Daardoor trekt de Bonneville ook een heel specifiek rijdersprofiel aan. Het zijn waarschijnlijk mensen die wars zijn van elke vorm van megalomanisme, die de trend naar agressief gevormde motorfietsen maar niets vinden, die geen boodschap hebben aan prestaties waarmee je in deze wereld toch zo goed als niets kunt aanvangen en die een zwak hebben voor klassiek vormgegeven zaken die perfect te gebruiken zijn. In de Bonneville vinden ze dat allemaal zonder meer terug. Bovendien moet je geen super ervaren motorrijder zijn om met de Bonny aan de slag te gaan. De zadelhoogte is laag, het zwaartepunt ligt lekker laag en de hanteerbaarheid is mede door de grote stuuruitslag en de goed uitgekiende zithouding erg groot. En dan is er nog de prijs. Voor de Bonneville Black moet je slechts 7.890 euro neertellen. Een niet onoverkomelijk bedrag als je bedenkt hoeveel motorfiets je ervoor in huis haalt…
Technische gegevens: Motor: Type: tweecilinder met dubbele bovenliggende nokkenas Koeling: lucht/olie Boring x slag: 90 x 68 millimeter. Cilinderinhoud: 865 cc. Compressieverhouding: 9.2:1 Voeding: elektronisch gestuurde brandstofinspuiting. Max. vermogen: 67 pk @ 7.200 o.p.m. Max. koppel: 71 Nm @ 6.000 o.p.m. Koppeling: dubbele carburator. Versnellingsbak: 5 verhoudingen. Eindoverbrenging: ketting en tandwielen Rijwielgedeelte: Frame: stalen buizenframe Voorvering: hydraulische telescoop Achtervering: stereovering, veervoorspanning instelbaar Remmen voor: enkele remschijf 310 mm, dubbelzuiger remklauw Achterrem: enkele remschijf 255 mm, dubbelzuiger remklauw Banden: voor 100/90 19, achter 130/80 17 Maten en gewichten: Lengte: 2.230 mm. Breedte: 840 mm. Hoogte: 1.100 mm. Wielbasis: 1.500 mm. Zithoogte: 775 mm. Drooggewicht: 205 Kg. Prijs: 7.890 euro. Invoerder: www.triumph.co.uk