Triumph Scrambler 900 2006 testverslag
Ik herinner het me alsof het gisteren was; tijdens mijn bezoek aan de Triumph fabriek stelde ik er de vraag of er plannen bestonden om op basis van de Bonneville een Scrambler versie aan te bieden. Men antwoordde mij dat dat –gezien het feit dat de Truxton caféracer er gekomen was- misschien vanzelfsprekend leek maar dat er desondanks nog geen concrete plannen in die richting bestonden. Nu, nog geen jaar later, staat er een Scrambler 900 in levende lijve voor mij en kan iedereen die motor kopen. Zo zie je maar, ook voor de ogen van de de persjongens willen de fabrikanten nog wel eens een rad draaien…
Vanaf het moment dat we de eerste beelden van de Scrambler onder ogen kregen begon ons zitvlak te jeuken. 't Gebeurd namelijk niet elke dag dat er in de motorfietsindustrie een nostalgisch gelijnde motorfiets het levenslicht ziet, laat staan dat dat een Scrambler zou zijn. Scrambler motoren behoren tot het erfgoed van de motorindustrie. In het midden van de vorige eeuw –en ook nog daarna- was het niet uitzonderlijk dat een motormerk zo'n versie van één of ander model bouwde en te koop aanbood. De motoren waren omgebouwde straatmotoren die door de montage van langere veersystemen hoger op hun poten stonden en van mixt banden waren voorzien. Ze waren geïnspireerd op de trail motoren waarmee de fabrikanten destijds door het deelnemen aan wedstrijden wilden aantonen dat hun producten heel betrouwbaar waren. Nu, vele tientallen jaren later, is er terug een echte Scrambler op de markt en dat hebben we te danken aan de moed van het Triumph management. Bedankt daarvoor mijne heren, want daarmee krijgen ook wij, de motorrijders van de 21ste eeuw, de kans om met deze bouwstijl van motoren op de baan kennis te maken.
Als je de Scrambler 900 voor jou hebt staan weet je meteen dat deze motor zelfs niet in de verste verte vergelijkbaar is met de moderne all-road motoren. Naast het ronduit nostalgische uiterlijk –dat in schril kontrast staat met dat van de hedendaagse all-road's- verraden ook de technische specificaties meteen dat deze motor een geval apart is. En daarvoor moet niet direct naar het maximum vermogen of koppel verwezen worden; de stereo achtervering en de eenvoudig ogende voorvork van de Scrambler hebben onder andere een kortere veerweg dan bijvoorbeeld die van de Triumph Tiger die binnen het gamma van dezelfde fabrikant de dienst bij de all-roads uitmaakt. Kan ook niet anders want dit is een onvervalste Scrambler …
De look die Triumph aan zijn Scrambler heeft meegegeven is ronduit geslaagd te noemen. De pure, onvervalste en mateloos klassieke lijnen zijn op het eerste gezicht identiek aan die van de Triumph TR6 uit 1956 terwijl de tankdecoratie sprekend lijkt op die van de Tiger 110 die een jaartje later aan het gamma werd toegevoegd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat elke Scrambler samen met een golf van nostalgie bij de dealer de deur uit gaat. Maar dat wil daarom niet meteen zeggen dat er achter dat oldtimerachtige uiterlijk geen moderne technieken schuilgaan. Het motorblok van de Scrambler is een moderne 865 cc metende staande tweecilinder. Om optische redenen is dat blok nog steeds luchtgekoeld maar in de cilinderkop tref je 4 kleppen per cilinder aan die aangedreven worden door een dubbele bovenliggende nokkenas. Het ontstekingsinterval staat op 270 krukasgraden, de motor word gevoed door twee carburatoren, er is een vijfversnellingsbak aan boord en de koppeling is van het natte meerplaatse type.
Het frame is een stalen buizenframe dat door toepassing van moderne legeringen –ondanks zijn klassieke lay-out- voldoet aan de normen van vandaag op gebied van stijfheid en duurzaamheid. De voorvork is een klassieke telescoop met een beendiameter van 41 millimeter terwijl de achterschokdempers een instelbare veervoorspanning van huis uit meegekregen hebben. Vooraan staat de Scrambler op een 19 duims voorvelg en achteraan is dat een 17 duims exemplaar. Die zijn geschoeid met Bridgestone Trailwing banden waardoor de Scrambler mag verwacht worden ook op onverhard de benen te kunnen strekken. De voorrem bestaat uit een 310 millimeter remschijf met dubbelzuigerremklauw en achteraan is er een 225 millimeter remschijf gemonteerd die eveneens door een dubbelzuigerremklauw word bediend. In tegenstelling tot wat de bijgaande beelden laten vermoeden is de Scrambler van huis uit geen éénpersoonsmotor. Onze testmotor was namelijk voorzien van een éénpersoonszadel met bijbehorend bagagerekje dat in optie verkrijgbaar is. Ook de nummerplaten op de flanken behoren tot dat optiepakket, evenals de grille die voor de koplamp zat gemonteerd. Wie voor het optionele zadel kiest kan binnen de kortste keren zijn ros terug ombouwen naar een comfortabele tweezit; er moeten slechts twee schroefjes losgedraaid te worden om het zadel en het bagagerekje los te maken om het te vervangen door een ruim tweepersoonszadel. Slim gevonden van Triumph want daardoor blijft niemand van de geneugten van het rijden met hun Scrambler verstoken. Ook worden individualisten die voor een solozadel kiezen worden indien ze met een Scambler rijden geen egoïsten meer genoemd want in een wip slagen ze er in om hun passie te delen met een duorijder of rijdster.
Een motor met een zadelhoogte van 825 millimeter laat niet meteen vermoeden dat zowat iedereen vanuit zijn zadel goed met de voeten aan de grond kan. Bij de Scrambler 900 is dat echter totaal geen probleem want het zadel is lekker smal waar het aan de tank aansluit en de vorm van de tank zelf maakt dat ook de kleinen der aarde zich meteen op de Scrambler thuis voelen. Bovendien is de oudmodisch gevormde brandstoftank lekker kort waardoor je mooi dicht tegen het balhoofd komt te zitten. Het brede stuur zorgt in combinatie daarmee dat je meteen veel controle krijgt over deze motor. Het smal geconstrueerde motorblok en het lage zwaartepunt van de gehele motor maken bovendien dat de Scrambler zich héél gemakkelijk laat manoeuvreren. Dat deze motor schoon aan de haak 205 kilogram weegt zou je echt niet geloven als het niet door de fabriek zwart op wit gedrukt stond. Stond een parallelle staande viertakt tweecilinder ooit te boek als een degelijke en werklustige vibrator, anno 2006 is het een motorblok geworden dat niet meer voelbare trillingen afgeeft dan pakweg een doordeweekse viercilinder. De krachtbron van de Scrambler 900 vormt op deze regel geen uitzondering en draait meteen rustig en zo goed als trillingsvrij van zodra je de motor op gang brengt. Als de motor koud staat moet je daarvoor wel de gemakkelijk bereikbare choke volledig uittrekken maar dat past volledig in het nostalgische sfeertje dat deze motor -ondanks het gebruik van moderne materialen en technieken- weet op te wekken. Bijna beschamend braaf klinkt het geluid van deze twin je in de oren van zodra de motor zelfs nog maar in vrijloop draait. De twee smaakvol vormgegeven dempers die beiden aan de rechterzijde van de motor uitmonden zouden wat ons betreft beslist een wat diepere en luidere stem mogen hebben maar jammer genoeg is daar binnen onze moderne maatschappij -die bulkt van de regeltjes- nu eenmaal geen plaats meer voor te vinden. Na enkele ogenblikken kan de choke reeds volledig dicht en blijft de motor braaf stationair draaien. Bij hoeveel toeren dat gebeurd kan je enkel maar raden want er is geen toerenteller aan boord: het dashboard is mooi sober gehouden en bevat een grote snelheidsmeter/kilometerteller, een dagteller en enkele verklikkerlichtjes. Meer moet dat niet zijn, zeker niet op een motor die met de flair van een pure klassieker van de montageband is gerold.
De koppeling en de versnellingsbak laten zich heel gemakkelijk gebruiken en vergen zo goed als geen bedieningskracht. Zonder slag of stoot gaat de bak in zijn laagste versnelling staan; zelfs al is de motor helemaal nog niet opgewarmd. De Scrambler 900 doen vertrekken gaat opmerkelijk gemakkelijk en vloeiend. Je beseft slechts vaag dat je met een 865 cc metende motor op pad bent, zo eenvoudig laat de motor zich besturen. Wie als beginnende motorrijder op zoek is naar een motor met een grote cilinderinhoud kunnen we dan ook deze motor warm aanbevelen. Hij rijd zo gehoorzaam en volgt zo beleefd je wensen op dat het kinderspel is om met hem te rijden, ook al heb je helemaal nog niet zoveel kilometers op je kerfstok staan. Ervaren rijders zullen deze eigenschap kunnen appreciëren want die zullen het met andere motoren al anders ervaren hebben. De souplesse waarmee het motorblok zijn vermogen neerzet is werkelijk opmerkelijk. Reeds vanaf de laagste toeren pakt de motor vlot op en voor je het weet draait de twin in zijn middengebied. Even de koppeling strelen en een tikje tegen de versnellingspook geven is voldoende om de bak in een hogere versnelling te zetten en voor je het weet bol je met een gezapige vaart van om en bij de 120 kilometer per uur over de wegen. Sneller kan natuurlijk ook; vanaf 140 kilometer per uur komt de rijwind echter duidelijk voelbaar opzetten, herinnert je er aan dat op een naked bike van het zuiverste water zit… en dat je op het punt staat om voor een tijdje je rijbewijs in te leveren en een aanzienlijke bijdrage te leveren aan de staatskas.
Veel leuker dan als een vlag in de wind te hangen wapperen op de snelwegen is het om met de Scrambler 900 op zijn koppel te rijden over secundaire wegen. In welke versnelling je dat doet maakt bijna niets uit want het blok staat altijd klaar om smeuïg op te pakken indien je het daarom vraagt. Laat je het beest in je los dan stroopt de twin graag zijn mouwen op en geeft een acceleratie ten beste die er beslist mag zijn. Gevaar lopen dat je de motor daarbij te hoog in toeren laat klimmen is er niet bij want voor het zover komt grijpt de toerenbegrenzer subtiel in. De motor loop namelijk op dat moment niet tegen een spreekwoordelijke muur maar wil op een bepaald ogenblik simpelweg niet verder in de toeren klimmen. Met "een stijve bovenlip" en geheel naar de goede oude Britse tradities laat de motor je zo fijntjes weten dat het welletjes is geweest en dat je maar beter een hogere versnelling aanspreekt. Het rijwielgedeelte van de Scrambler past perfect bij het karakter van het motorblok. De motor laat zich in een zucht van het ene op het andere oor gooien en doet dat op een eerlijke en gemakkelijke manier. Je kunt met deze motor dan ook spelenderwijs een stevig tempo maken, ook al heb je geen berg paardenkrachten in het vooronder zitten en oogt het geheel zo nostalgisch als maar kan zijn. Die mogelijkheid word je geboden door een stabiel rijwielgedeelte en twee remmen die er beslist mogen zijn. De voorrem vergt wel een beetje handkracht maar bijt goed toe als je daarom vraagt en de achterrem is sterk genoeg om het achterwiel zelfs te laten blokkeren. Een beetje hooliganbloed hebben is dus voldoende om de Scrambler zwaar driftend op het achterwiel naar de bocht te sturen… Terwijl je de zweep erop legt zit je op de Scrambler nog altijd als op een troon. De "gentleman driver" komt automatisch in je naar boven. Met het stuur losjes in de hand druk je de motor met je knieën vlotjes in de richting waar je hem hebben wilt, omzeil je met een glimlach op de lippen de hinderlagen die de weg en je medeweggebruikers voor je in petto hebben en kom je ontspannen op je bestemming toe. En die laatste bewering is echt niet uit de persmap van Triumph gepikt. Hoe Triumph het voor mekaar krijgt is ons een raadsel maar blijkbaar hebben ze het geheim ontdekt waarmee je een motor kunt bouwen die zijn bestuurder enorm ontspant en onthaast. Dat was al zo bij de Bonneville en is nu –terug zonder meerprijs- ook nadrukkelijk aanwezig op de Scramber. Mooi is dat je desondanks vlot door het verkeerd laveert, goede gemiddelde snelheden neerzet en daarbij nooit het gevoel hebt om enkel en alleen maar van punt A naar punt B te rijden. Elke rit met de Scrambler is een relaxtherapie waarvan je opgewekt thuiskomt wat natuurlijk mooi meegenomen is in een tijd die gekenmerkt word door stress en waar de prijzen van de psychologische bijstand de pan uitrijzen. Als die überhaupt al beschikbaar zijn…
Kom je op één van je tochten een stukje onverhard tegen dan haalt de Scrambler daar beslist niet de neus voor op. De Bridgestones laten een ritje op niet geplaveide wegen probleemloos toe en ook de vering en de zithouding staat een stukje avontuur niet in de weg. Wat wel een beetje in de weg zit is het uitlaatsysteem eens je recht op de voetsteunen gaat staan. De uitlaatbochten knellen dan tegen de binnenkant van je rechter kuit en maken dat je snel terug in het zadel gaat zitten. Wie trouwens graag zonder laarzen op de Scrambler wil rijden denkt daarover best tweemaal na; ook zittend op de motor zit je met je kuit dicht bij de uitlaatbochten hetgeen voor nogal wat warmte zorgt. Hoge laarzen dragen op de Scrambler is dan ook zwaar aanbevolen. Maar alles heeft zijn voordelen. Zo heb je door die laarzen te dragen meteen ook minder last van het water dat vanonder het voorspatbord naar boven spuit wanneer je over een natte baan rijd. Het voorspatbord is namelijk te kort om dat te verhinderen waardoor je onderbenen en je voeten in een mum van tijd kletsnat worden. Het achterspatbord is duidelijk afkomstig van dezelfde tekentafel want de smurrie die de band achteraan van de weg plukt vind je bijna integraal terug op het rugpand van je vest. Momenteel heeft Triumph nog geen spatbordverlengers in het accessoirepakket voor de Scrambler opgenomen maar we zijn er zo goed als zeker van dat dat niet lang zal duren… Trouwens van toebehoren gesproken; Triumph heeft ook voor deze motor een uitvoerig aanbod aan accessoires ontwikkeld waarmee je alle kanten uit kan om je motor te personaliseren. Een setje uitlaatdempers die met luide stem de komst van de Scrambler aankondigen is daarbij gelukkig niet vergeten… Na een weekje met de Scrambler 900 gereden te hebben brachten we hem echt wel met pijn in het hart terug naar de dealer. Bij B.M.C. Ertvelde aangekomen, de Triumph dealer waar we de motor achterlieten, stond er een standaard Scrambler in de toonzaal waardoor we beide uitvoeringen meteen met elkaar konden vergelijken. Toegegeven, de standaard motor zag er ook heel mooi uit, maar het optionele zadel/bagagerekje en de nummerborden waaraan we ondertussen gewoon waren geraakt gaven de motor toch net nog dat tikje meer sfeer die onmiskenbaar bij dit type motor hoort. Nu, voor ons computerscherm gezeten, maken we de som op van het rijden met de Scrambler. En dat is deze keer niet echt gemakkelijk. Het duiveltje in ons zegt dat deze motor met zijn 865cc niet echt sterk is met zijn maximum vermogen van 55 pk bij 7.000 toeren en een hoogtepunt van 69 Newtonmeter bij 5.000 omwentelingen per minuut. Van het andere gedeelte van onze hersenen –dat kleine deeltje dat we maar niet leren beheersen- krijgen we daarop echter meteen een antwoord dat niet mis te verstaan is. De Scrambler is een motor die door zo goed als iedereen kan bereden worden, de motor rijdt hoogst aangenaam en vlot, ermee rijden werkt onthaastend én last but not least ziet de Triumph Scrambler er bovendien lekker nostalgisch uit. Bovendien bied hij de mogelijkheid om te ontsnappen aan het rijden met een eenheidsworst –hoe goed en hoe mooi die ook mogen zijn- zonder dat je daarvoor de handen uit de mouwen hoeft te steken. Om het met de woorden van Triumph te zeggen: je gaat met de Scrambler 900 je eigen weg. En dat is in een tijd waarin alles kan maar in feite niets meer mag beslist geen te verwaarlozen factor…
Technische gegevens: Motor: Type: Tweecilinder met bovenliggende nokkenas en 4 kleppen per cilinder Koeling: Lucht/olie Boring x slag: 90 x 68 millimeter. Cilinderinhoud: 865 cc. Compressieverhouding: 9,2 : 1 Voeding: carburatoren Max. vermogen: 55 Pk @ 7.000 o.p.m. Max. koppel: 69 Nm @ 5.000 o.p.m. Koppeling: natte meerplaatse koppeling. Versnellingsbak: 5 verhoudingen. Eindoverbrenging: ketting en tandwielen Rijwielgedeelte: Frame: Stalen wiegframe Voorvering: telescoopvoorvork 41 mm Achtervering: stereovering, instelbare veervoorspanning Remmen voor: enkele remschijf 310 mm met dubbelzuigerremklauw Achterrem: enkele 225 mm remschijf met dubbelzuigerremklauw Banden: voor 100/90 X 19, achter 130/80 X 17 Maten en gewichten: Lengte: 2.213 mm. Breedte: 865 mm. Hoogte: 1.200 mm. Wielbasis: 1.500 mm. Grondspeling: n.b. Zithoogte: 825 mm. Tankinhoud: 16,6 liter. Drooggewicht: 205 Kg. Prijs: 8.590 euro. Invoerder: http://www.triumphmotorcycles.be