Triumph Street Triple R 2008 testverslag
Dat de Street Triple een succesverhaal is geworden heeft Triumph geweten; ze konden de motoren zelfs niet op tijd aanslepen om aan de vraag te voldoen. Net nu dat luxeprobleem lijkt te zijn opgelost komt Triumph echter met meer nieuws op de proppen over de Street Triple; die kreeg een broertje: de Street Triple R…
Dat die R voor Racing zal staan is duidelijk als je de lijst van verschillen overloopt tussen de nieuweling en de motor waarvan hij is afgeleid. Die bevat namelijk componenten die rechtstreeks van de Daytona 675 lijken geplukt en dus meer "racegericht" zijn ontworpen. Een volledig regelbare upside down voorvork, een dito achterschokdemper, radiale remklauwen en rempomp vooraan… men heeft duidelijk niet voor half werk gekozen. Voeg daarbij het taps toelopende nieuwe stuur, een aangepaste zadelbekleding en de nieuwe kleuren en je begrijpt dat er ook voor de R versie nu al een ruime belangstelling bestaat onder het motorvolk. Natuurlijk stonden ook wij te popelen om deze motor aan de tand te voelen. Enthousiast als we waren over de Street Triple waarmee we vorig jaar konden testrijden –zie het testverslag van de Street Triple 2007-telden we bijna de dagen af die ons scheidden van de testritten met de Street Triple R; ja, ook verwende motorjournalisten hebben wel degelijk nog zo hun dromen…
Het eerste dat we gewaar werden toen we de R beklommen hadden was natuurlijk niet de theoretisch iets andere zadelhoogte. Die is het gevolg van de regelbare achterschokdemper van de Daytona die onder de Street Triple is gezet. Wat ons wel meteen opviel was dat de motor stugger afgeveerd leek. Zowel voor- als achteraan voelden de veersystemen veel minder soepel aan waardoor we de indruk kregen dat de R wat stijver op zijn benen stond dan zijn "normale" voorganger. Dat bleek ook te kloppen toen we met de motor aan het werk gingen. De volledig regelbare systemen zijn door de fabriek sportief afgesteld. De Street Triple R gebruikt onder dezelfde omstandigheden met andere woorden veel minder van zijn veerweg dan de Street Triple en voelt daardoor minder comfortabel en meegaand aan. De veersystemen zijn desondanks wel bij machte om de meeste oneffenheden in de weg uit te vlakken maar zorgen voor een iets nerveuzer aandoend stuurgedrag. De koersvastheid komt echter nooit in het gedrang. Wat wel beïnvloed wordt is het adrenalinegehalte dat de motor opwekt bij zijn bestuurder; stuurde de Street Triple scherp dan voelt de R echt vlijmscherp aan bij koerswisselingen en dat laat een sportief ingestelde bestuurder zich natuurlijk geen twee keer zeggen…
Sturen; met de Street Triple R krijgt dat woord bijna een nieuwe dimensie. Denken waar je heen wilt is al voldoende om de motor meteen de goede richting te laten uitgaan, zelfs nog voor je daarvoor luidop het bevel voor hebt gegeven. Opeenvolgende bochten pikken is ook al een plezier op zich want door de sportiever afgeregelde veersystemen is de feedback die je van de motor krijgt echt wel torenhoog te noemen en dus ook perfect vergelijkbaar met die van een onvervalste supersport motor. Meer zelfs: we maken ons sterk dat heel wat supersports-met-stroomlijn de duimen zullen moeten leggen tegen deze Street Triple R op gebied van snelheid van insturen; zo'n breed stuur heeft nu eenmaal zijn voordelen als het op deze materie aankomt… Alsof dat nog niet genoeg is om de bestuurders van gestroomlijnde bolides rijdend op bochtige wegen ongerust te maken is de R ook uitgerust met radiale remklauwen en een dito rempomp. En die combinatie weet echt wel van wanten. Het opgewekte remvermogen is veel groter dan die van de remmen van de gewone Street Triple terwijl de sportiever afgestelde voorvork ervoor zorgt dat de zaak niet volledig op zijn voorwiel komt te staan als het er keihard aan toe gaat. Indien je dat wel wilt is dat natuurlijk totaal geen probleem, met een droog gewicht van 167 kilogram en dergelijke remmen is daar echt niet zo heel veel voor nodig… De keerzijde van de medaille is echter dat je de rem met veel meer respect en gevoel moet bedienen wil je een mooie, progressieve remwerking bekomen. Beginnende motorrijders zullen daaraan hun handen letterlijk meer dan vol hebben en kiezen ons inziens dus maar beter voor de "gewone" Street Triple.
Voor de rest is Triumph met de Street Triple R de originele filosofie die achter de Street Triple stak trouw gebleven. Ook deze motor combineert dus een breed uitgesmeerd vermogen met een lichtgewicht rijwielgedeelte, een werkelijk goed uitgekiende ergonomie en een waarachtig enorme hanteerbaarheid. De prestaties van de krachtbron bleven ook al dezelfde; nog steeds is deze driepitter goed voor 108 pk en voor 69 Newtonmeter. Om die krachten los te weken moet je echt niet op zoek gaan naar de rode zone op de toerenteller; bij 9.100 toeren bereikt de driecilinder al zijn maximum koppel terwijl er vanaf erg lage toerentallen genoeg power aan boord is om snedig vooruit te komen. Gevoelsmatig schakelden we op bij 8.000 toeren met de Street Triple R en beseften daarbij dat zelfs zwaardere motoren er een kluif aan zouden hebben om dat tempo bij te benen. Jammer is dan weer dat Triumph niets gedaan heeft aan de hinderlijke reflexie van het glas van de teller; je ziet bij daglicht dus nog steeds erg moeilijk hoe snel je rijdt. In het donker kan je je echter nog steeds verblijden over de nette, dure look die het dashboard uitstraalt, maar dat had natuurlijk ook gekund met een niet reflecterend stuk glas op de teller… Ook de remwerking van de achterrem had net iets beter gekund maar door de stevige motorrem van de Triple bedekken we deze onhebbelijkheid maar met de mantel der liefde…
De Street Triple R kost 8.840 euro en staat dus 850 euro duurder geprijsd dan de "normale" Street Triple. Voor die prijs krijg je niet alleen een ander kleurenschema, een rijker aandoend stuur en een indrukwekkend remsysteem maar ook veersystemen die zowel een super-de-luxe sportieve rijstijl mogelijk maken als -desgewenst- voor een groot comfort kunnen zorgen. De veersystemen naar eigen wensen afstellen is alles wat nodig is om dat laatste te bereiken; voor de afstelling geschikt voor sportief ramwerk heeft de fabriek al gezorgd. De Street Triple R motoren staan nu al in de toonzaal van de Triumph dealers, de accessoires zijn er eveneens te bewonderen en de levertermijnen zijn naar verluid kort. Dat laatste beweren we natuurlijk volledig onder voorbehoud want alles hangt natuurlijk af hoe groot de stormloop deze keer zal zijn om er eentje te pakken te krijgen…
Technische gegegens: Motor: Type: Driecilinder, dubbele bovenliggende nokkenas, vier kleppen per cilinder Koeling: Vloeistof Cilinderinhoud: 675 cc Boring x slag: 74 x 52,3 mm Compressieverhouding: 12,65:1 Max.vermogen: 108 pk @ 11.700 o.p.m. Max.koppel: 69 Nm @ 9.100 o.p.m. Koppeling: natte platenkoppeling Versnellingsbak: 6 bak Eindoverbrenging: ketting/tandwielen Rijwielgedeelte: Frame: Aluminium brugframe Voorvering: Upside down, volledig instelbaar, veerweg 120 mm Achtervering: Monoshock volledig instelbaar . 120 mm veerweg Remmen: voor dubbele schijfrem 308 mm met radiale vierzuiger remklauwen, achter 220 mm remschijf met dubbelzuiger remklauw. Banden: voor 120/70 ZR 17, achter 180/55 ZR 17 Maten en gewichten Lengte: 2.300 mm Breedte: 736mm Hoogte: 1.250 mm Zithoogte: 805 mm Wielbasis: 1.395 mm Drooggewicht: 167 kg Tankinhoud: 17,4 liter Prijs: 8.840 euro. Importeur: www.triumph.co.uk