Triumph Tiger 2007 testverslag
De Tiger is niet meer, lang leve de Tiger! Dit kon de slagzin geweest zijn waarmee Triumph zijn totaal vernieuwde Tiger aan het motorpubliek voorstelde. Naar goede Britse gewoonte gebeurde die voorstelling echter aanvankelijk met stille trom, maar daar besliste het publiek uiteindelijk anders over. Op het salon van Brussel, waar de motor voor het eerst kon gezien worden in levende lijve, trok die motor namelijk heel wat aandacht. Ook in de showrooms is hij intussen een graag geziene gast en niet in het minst omdat hij er nooit lang staat. Volgens onze bronnen is hij nauwelijks aan te slepen.
Natuurlijk wordt er druk gespeculeerd over hoe deze motor wel zou rijden want deze Tiger heeft in zijn 2007 uitvoering bijna niets meer gemeen met het vorige model. Uiteraard is de motorconfiguratie wel dezelfde gebleven en bleef ook de naam van de motor onveranderd, maar daar houdt elke vergelijking op. Zowel technisch als optisch is het een geheel nieuw bedachte motorfiets. Jonge, agressief aandoende lijnen hebben het eigenzinnig aandoende uiterlijk van de voorgaande editie vervangen. Onderhuids heeft Triumph dan weer gebruik gemaakt van zijn ervaring met andere Triumph modellen. Het frame van de Tiger lijkt bijvoorbeeld als twee druppels water op dat van bijvoorbeeld de Speed Triple en als je goed kijkt kom je tot de slotsom dat er heel wat componenten van het rijwielgedeelte, misschien wel niet identiek, maar toch op dezelfde leest geschoeid zijn.
Het voorkomen van de nieuweling is zoals we al stelden heel eigentijds. De kop van de motor doet denken aan één of ander wild beest dat er tot voor kort op wachtte om ontdekt te worden. Zijn bloedverwantschap met de haarscherp gelijnde Daytona 675 is duidelijk herkenbaar. De verdere lijnen van de Tiger maken de motor tot één sportief ogend geheel dat snelheid, kracht en serieuze prestaties belooft. De hoog oplopende kont, de starende, diepe blik uit de koplampen; de boodschap die deze motor uitdraagt is duidelijk: hij wil niet alleen respect, hij wil ook au sérieux genomen worden… En dat mag best wel, zelfs al heb je enkel nog maar zijn technische gegevens doorgenomen. 114 pk is de driepitter sterk en hij heeft een maximum koppel van 100 Newtonmeter. Zijn gewicht wordt opgegeven voor 198 kilogram en de beide veersystemen zijn volledig regelbaar. Voeg daar een kloeke upside down voorvork aan toe, een aluminium frame, 320 millimeter remschijven vooraan met radiale vierzuiger remklauwen en je hebt althans in theorie en in vogelvlucht de adelbrieven van deze Tiger gezien.
Als je voor de Tiger staat is die een heel indrukwekkende verschijning. Groot, kloek en ogenschijnlijk moeilijk onder de indruk te brengen staat hij hoog en droog op zijn poten. Met een zadelhoogte van 835 millimeter kan je gerust stellen dat je in zijn zadel klimt op het moment dat je hem bestijgt. Maar dat is relatief. Eens je achter het stuur zit valt het allemaal wel mee. De achtervering zakt onder je gewicht gehoorzaam een beetje in, de breedte van het zadel en de brandstoftank is ter hoogte van je kroonjuwelen lekker smal gehouden voor dit type motor en je moet al over korte beentjes beschikken om je voeten niet comfortabel op de grond te kunnen zetten. Op het moment dat je de driecilinder start krijg je meteen te horen dat je deze Tiger niet als een halfzacht poesje kunt bejegenen. De krachtbron reageert héél alert op de bewegingen van het gas en laat dan ook een sportief getinte inborst veronderstellen. De koppeling is lekker zacht te bedienen, de bak laat zich gemakkelijk in zijn laagste versnelling zetten en over de doseerbaarheid van de koppeling zal niemand klagen. Dat de driecilinder motor maar wat graag de mouwen opstroopt -en dat vanaf de eerste meters- merk je meteen als je van start gaat met de Tiger. Vanaf de laagste toerentallen beschik je over een pak power die je best met enig voorbehoud op de baan loslaat. Dit beest heeft echter heel wat meer in de pijplijn zitten, dat word je gewaar als je het gas verder opendraait…
In welke versnelling de bak staat maakt voor de Tiger krachtbron blijkbaar niets uit. Draai je het gas open dan begint de motor te trekken dat het een lieve lust is en dat zonder eerst te moeten denken vanaf welk toerental hij accelereert. Instant power op elk moment, bij elke draaisnelheid, in elke stand van de versnellingsbak, neen, dit is de oude Tiger niet meer… Ook al had je op die motor ook niet meteen te klagen over zijn prestaties. Toch is het opvallend hoeveel krachtiger, frisser en alerter de nieuwe Tiger uit de hoek komt. Vanaf 1.500 toeren per minuut trekt deze driecilinder zich met een rotvaart op gang om slechts in de buurt van de rode zone van de toerenteller wat aan sprintkracht in te leveren. Mocht je niet weten dat je op een Tiger zit je zou zweren dat je de laatste nieuwe Speed Triple onder de kont hebt. En dat die er "aan kan trekken" weet onderhand iedereen wel.
Enorm alert hangt de motor dus aan het gas, hetgeen je als bestuurder noopt om –zeker in het begin dat je met de Tiger rijdt- extra aandacht aan de bewegingen van je rechterpols te schenken. Volg je die raad op dan word je beste maatjes met de driecilinder. Gebruik makend van de enorme soepelheid en de power die het blok ten allen tijde biedt kan je ervoor kiezen om heel sportief over de baan te gaan, maar ook schakellui slenteren is met de Tiger perfect mogelijk. Met de bak een standje hoger dan normaal rijdt de Tiger zo lief als een poesje, wordt de brul van het wilde beest herleid tot het gezellige gespin van een tevreden kater en kan je heerlijk genieten van zorgeloos rijplezier. Kortom, deze versie van de Triumph driecilinder is een enorm polyvalente motor die voor elke gelegenheid het gepaste karakter in huis heeft. Dokter Jackal of Mister Hide, maar dan alleen als jij dat wilt… Het rijwielgedeelte van de Tiger geeft de bestuurder een gevoel van veiligheid gekoppeld aan een stevige brok sportiviteit. De zithouding die deze motor je oplegt is echt wel actief. Je zit relatief dicht op het stuur waardoor de feedback die het rijwielgedeelte je geeft direct en onversneden op je overkomt. Anderzijds reageert de motor heel accuraat op de stuurimpulsen. Haarfijn volgt de Tiger het traject dat je voor hem uitzet en daarbij krijg je het gevoel dat je met een grote supermotard op pad bent. De standaard ietwat harde -lees sportieve- afstelling van zowel de voorvork als de achtervering helpt daar natuurlijk aan mee. De input die nodig is om de motor van lijn te laten veranderen is opmerkelijk klein in verhouding tot het volume en het gewicht van de motor, hetgeen ervoor zorgt dat hij je –indien je je daardoor laat leiden- heel gezwind over de baan laat gaan.
Snel werk vereist goede remmen en Triumph heeft niets aan het toeval overgelaten om de Tiger op dat vlak van de benodigde componenten te voorzien. Twee 320 millimeter remschijven en radiale vierzuiger remklauwen vooraan en een enkele 255 millimeter remschijf en tweezuiger remklauw achter zijn niet niks. Bovendien zijn er standaard stalen remleidingen gemonteerd, daar heb je dus meteen nooit geen omkijken meer naar. De werking van de achterrem is écht wel om over naar huis te schrijven. Die is krachtig, perfect te doseren en in staat om heel wat snelheid uit de Tiger te halen.De indrukwekkende voorrem kan dat natuurlijk ook, en doet dat ook, maar om die rem optimaal aan te voelen moet je toch wel relatief lange vingers hebben. Ondanks de verstelbare afstand tussen het stuur en het hendel –en met de afstelling op de kortste afstand- bleef die kloof verrassend groot. Mochten we zelf een Tiger kopen dan vijlden we meteen een klein beetje van de regelstaaf af om de afstand tussen het hendel en het stuur alsnog een stukje te verkleinen. Ach ja, de Tiger kan je van de fabriek uit laten uitrusten met ABS voor een meerprijs van 800 euro. Lijkt ons gezien de aard van het beestje én zijn all round gebruiksgebied echt wel een aanrader! Op gebied van stabiliteit in lange bochten en op de rechte stukken is de Tiger echt voorbeeldig. Er zal veel moeten gebeuren om deze motor op het verkeerde been te zetten. Ook op gebied van comfort scoort de Tiger goed. Het formaat en de vorm van het zadel is voor de bestuurder écht goed te noemen. Dat zadel voelt in eerste instantie wel een beetje hard aan maar blijkt na een flinke rit niet voor een houten kont en een pijnlijke onderrug te zorgen. Goed nieuws is er voor de duo. Elke Tiger krijgt een nieuw zadel dat minder steil afloopt dan dat van de motor op de foto's. daardoor schuift de duo minder naar voor onder stevig remwerk. Noem het een schoonheidsfoutje dat net op tijd is rechtgezet…
De windbescherming die de Tiger biedt past perfect bij zijn sportieve uiterlijk. De stroomlijnruit neemt een stevig stuk rijwind weg maar laat voldoende wind door om een sportief aanvoelend geheel niet in de weg te staan. Een vleugje wind om de schouders en rond de helm past helemaal in dat plaatje toch? Wil je minder direct contact met de natuurelementen dan kan je de verhoogde ruit monteren die Triumph in optie aanbiedt. Die is niet alleen iets hoger maar ook enkele centimeters breder waardoor je meer uit de wind komt te zitten. Wil je bagage vervoeren dan kan je daarvoor de kofferset bestellen of de grote tas die achter op het zadel past. Beiden zijn rechtstreeks uit het Triumph accessoire assortiment leverbaar.
Zo, dat was het dan betreft onze ervaringen met de nieuwe Tiger. Dat deze motor in vergelijking met zijn voorganger een veel sportievere inborst heeft is jullie intussen wel duidelijk geworden en de beelden spreken ook al voor zich: de Tiger is een echt wel modern uitgevoerde én aangeklede motor geworden. Dat er een nieuwe wind waait door de Triumph design afdeling is duidelijk aan deze motor te zien. Dat deze motor geen spek is voor de bek van een nieuwkomer of een heropstapper mag duidelijk zijn. Dit beest heeft zijn naam echt niet gestolen en zal in onbekwame handen al snel zijn oerinstincten tegen zijn bestuurder gebruiken. Geloof je ons niet? Hoor het dan eens van een ander: toen we het met een écht wel ervaren motorrijder over de Tiger hadden gaf die ongezouten zijn mening: "De nieuwe Tiger? Da's een Speed Triple op hoge poten". En gelijk had hij!
Technische gegevens: Motor: Type: Driecilinder in lijn, dubbele bovenliggende nokkenas, vierklepskop Koeling: Vloeistof Boring x slag: 79 x 71,4 millimeter. Cilinderinhoud: 1.050cc. Compressieverhouding: 12.0:1 Voeding: elektronisch gestuurde brandstofinspuiting. Max. vermogen: 114 Pk @ 9.400 o.p.m. Max. koppel: 100 Nm @ 6.250 o.p.m. Koppeling: natte meerplaatse koppeling. Versnellingsbak: 6 verhoudingen. Eindoverbrenging: ketting en tandwielen Rijwielgedeelte: Frame: Aluminium perimeter frame Voorvering: 43mm upside down, volledig regelbaar Achtervering: monoshock, volledig regelbaar Remmen voor: 320 mm remschijven en radiale vierzuiger remklauwen Achterrem: 255mm remschijf met tweezuiger remklauw Banden: voor 120/70 ZR 17; achter 180/55 ZR 17 Maten en gewichten: Lengte: 2.110 mm. Breedte: 840 mm. Hoogte: 1.320 mm. Wielbasis: 1.510 mm. Zithoogte: 835 mm. Drooggewicht: 198 Kg. Prijs: 10.590 euro. Met ABS 11.390 euro Invoerder: www.triumph.co.uk