Yamaha FZ6 Fazer GT reistest
Op reis gaan met de motor, daar heb je een zware motorfiets voor nodig, anders loopt het slecht af. Dat is een stelling die we de laatste jaren al vele malen moesten horen. We zijn het er niet mee eens, maar een "moderne" motorrijder overtuigen dat het "vroeger" wel allemaal ging met minder grote motoren, is meestal praat voor dovemansoren. Dus maakten we een reistest met een Yamaha FZ6 Fazer om onze stelling te bewijzen.
Toen we Yahaha van onze plannen inlichtten, was men daar meteen bereid om aan dit project mee te werken. Toen we de motor gingen ophalen, wachtte ons een verrassing: er stond wel degelijk een FZ6 Fazer voor ons klaar maar niet zomaar de eerste de beste. We kregen er eentje mee in GT uitvoering! Het verschil tussen een gewone FZ6 Fazer en een GT zit hem in de extra stroomlijnpanelen waarmee de motor is uitgerust. Daarmee verandert de look van deze motor drastisch; zijn sportief imago is hij daardoor een beetje kwijt en in de plaats daarvan meet hij zich een allure aan van een onvervalste tourmotor. Perfect voor het doel dat we met hem wilden bereiken: aantonen dat ook een middenklasser volkomen geschikt is om mee op reis te gaan. Om de critici maar meteen de mond te snoeren en alle twijfel over de echtheid van ons project weg te nemen, hebben we het de Fazer beslist niet gemakkelijk gemaakt. We hadden voor hem een traject uitgestippeld van in totaal +/- 2.500 kilometer waarbij we regelmatig dagtrips zouden maken van bijna 600 kilometer lang. En dat niet enkel over autosnelwegen, maar over een heel gevarieerd wegennetwerk. Om het allemaal nog wat minder voor de hand liggend te maken, gingen we met een duo én volledige bagage op pad. Er werd een tanktas gemonteerd en een set zadeltassen. Die werden niet met lucht gevuld, maar wel met échte bagage. In de tanktas stopten we 6 kilogram materiaal en achteraan kregen de zadeltassen een totaalgewicht van 14 kilogram te torsen. Om het extra gewicht achteraan te compenseren, pasten we de veervoorspanning aan. Die werd in de hardste stand gezet waardoor de motor terug zijn oorspronkelijke geometrie kreeg. De test kon beginnen… 560 kilometer mag dan wel niet zo'n grote afstand lijken, maar als je daarvan +/- de helft op secundaire en zelfs erg smalle wegen doorbrengt, wordt het een hele opdracht voor zowel de bestuurder, de duo als voor de machine. Het eerste dat we merkten, was dat de wegligging van de motor niet leed onder de extra belasting. De vering, die zonder extra bagage een sportief karakter heeft, bleek in staat de surplus van 20 kilogram perfect te verteren. De motor stuurde als vanouds perfect rechtdoor en liet ook in het remwerk en het bochtenwerk een neutraal stuur- en remgedrag noteren. En dat met twee personen aan boord die droog aan de haak –dus zonder motorkledij- 78 en 59 kilogram wegen!
De kwaliteit van het zadel en de zithouding is een ander "gevoelig" gegeven voor de toureigenschappen van een motor. Etappes van 150 kilometer afleggen met de Fazer bleek geen enkel probleem op te leveren voor zowel de bestuurder als de duo en dat kwam ons goed uit want daarmee konden we onze stops perfect en met regelmaat plannen. Indien we ons min of meer aan de wettelijke maximumsnelheden hielden, had de FZ6 namelijk een actieradius van niet minder dan 310 kilometer in zijn mars, voor hij automatisch op zijn reservevoorraad benzine overschakende. Dat kwam er in de praktijk op neer dat de motor een gemiddeld verbruik liet optekenen van +/- 5,5 liter brandstof op 100 kilometer. Zeker een mooi resultaat voor een motor met een topvermogen van 98 Pk! De geboden windbescherming is nog zo'n bepalende factor voor een reismotor. De kuip waarmee de Fazer is uitgerust deed verdomd goed haar werk en zorgde voor een goede windbescherming. Enkel bij snelheden tussen de 110 en de 120 kilometer per uur kreeg de bestuurder –met de duo achterop- last van turbulentie rond zijn helm. Dit kan een specifiek probleem zijn dat enkel veroorzaakt wordt door de lichaamsbouw van de bestuurder en de passagiere -en is ook afhankelijk van de helmen die er gedragen worden- zodat deze opmerking veeleer als een kanttekening, dan als een echt minpunt moet geklasseerd worden. Last but not least komen de prestaties van het motorblok aan de beurt. Zou de krachtbron van de Fazer -die tenslotte afgeleid is van de motor van de supersport R6- niet te piekerig zijn en het betere toerwerk in de weg staan? Wel, het antwoord dat we na meer dan 2.500 kilometers over zowel bergwegels als autosnelwegen kunnen geven, is een besliste en onverdeelde neen! De relatief kleine cilinderinhoud van de motor stond zelfs schakellui rijden niet in de weg. Bijvoorbeeld vanaf 3.000 toeren per minuut in zesde versnelling optrekken, doorstond het blok zonder problemen. Het produceerde dan natuurlijk geen bliksemsnelle acceleratie, maar was in staat om vlot en zonder schokken de motor en zijn belasting zodanig te versnellen dat er meegereden kon worden met het verkeer. Als je weet dat de Fazer maximum 14.000 toeren mag draaien, betekent dat dat deze motor een bruikbare powerband heeft van maar liefst 11.000 toeren. Wie het daarmee nog lukt om in de verkeerde versnelling te zitten verdient het niet om met een motor te rijden, maar wel om in een grote glazen bokaal op sterk water bewaard te worden… Samengevat kunnen we stellen dat de FZ6 Fazer GT het als toermotor voor ons volledig waar heeft gemaakt. En dat voor een motor die in zijn standaarduitvoering anno 2005 7.590 euro kost. Dat hij echter geen alleenstaand geval is van een middenklasser die zich gemakkelijk ontpopt als een doorwinterde reismotor, laat zich raden. Tenslotte hebben ook andere merken motoren in huis die zo goed als dezelfde eigenschappen in zich hebben. Laat je dus niet kisten door kerels die suggereren dat middenklassemotoren ongeschikt zijn om mee op reis te gaan. Wie dat beweert heeft het zeker zelf nog nooit geprobeerd. Haal dus gerust de wegenkaarten maar boven, verzamel wat bagage en tank je "bescheiden" middenklasser maar vol… de wijde wereld verwacht je, ook al heb je nauwelijks een halve liter cilinderinhoud onder je kont!