Yamaha WR250X 2009 testverslag
Supermotard motoren. Wie er eentje van Yamaha wilde kopen, had tot voor kort de keuze tussen de XT660X, de XT125X en de WR125X of anders gezegd tussen het zware en het lichte geschut. Dat die wat betreft prestaties en doelgroep ver uiteenliggen, laat zich raden en het is dan ook geen wonder dat Yamaha dit gat in zijn gamma wilde dichten om zodoende de klant nog beter te kunnen dienen. Wat er niet is, kan je niet verkopen, zo simpel is dat…
Vanuit een Europees standpunt zou je verwachten dat Yamaha om dat gaatje dicht te rijden een WR450X zou ontwikkelen. Tenslotte zou men zich daarbij kunnen baseren op de ééncilinder die in de YZ450F crossmotor steekt en dat is - zeker in tijden waarin wellicht ook elke yen aan ontwikkelingskost tweemaal wordt omgedraaid - een niet te verwaarlozen voordeel. Het heeft echter (voorlopig?) niet zo mogen zijn. De reden daarvoor is misschien wel dat die motor net iets te groot was wat cilinderinhoud betreft om in de in Japan populaire 400cc klasse te kunnen passen. Een kwartliter ontwikkelen, op basis van het reeds bestaande ééncilinder 250cc motorblok van de WR-F en de YZ-F, was een interessantere optie, want die klasse kent niet alleen in Japan heel wat bijval maar zal waarschijnlijk ook in Europa op termijn aanhangers winnen. Met een wat lagere prijs en een iets makkelijker te beheersen vermogen dan de grote supermotard kanonnen, maar desondanks krachtig genoeg voor stads- en plattelandsverkeer… ja, we kunnen ons voorstellen dat de moderne motorrijder misschien wel voor deze cocktail kan vallen.
Aan het uiterlijk van de WR250X zal het in alle geval niet kunnen liggen, mocht deze motor niet meteen hoge verkoopcijfers laten noteren. De motor heeft een uitgesproken jong en fris voorkomen maar oogt niettemin heel volwassen. Kan ook moeilijk anders met een mix van componenten waar niemand zijn neus voor ophaalt. Een aluminium frame, een levensgrote upside down voorvork, monocross achtervering, remmen om U tegen te zeggen en nette spaakwieltjes die geschoeid zijn met banden die wat betreft hun afmetingen zeker al de kinderbanken zijn ontgroeid; wat wil je nog meer? Een slank maar knap gevormd bodywork? Je mag gerust zijn, dat is er ook en al zijn de afmetingen van het dashboard klein, het is heel sportief en stijlvol getekend. De krachtbron steelt dan misschien in het algemene beeld van deze motor niet meteen de show; de kwartliter motor mag er beslist wel zijn. Het betreft een vloeistofgekoelde ééncilinder met een cilinderinhoud van 250cc, met een boring en slag verhouding van 77 x 53,6 millimeter en een dubbele bovenliggende nokkenas die vier kleppen aandrijft. Voor de smering maakt deze motor gebruik van een nat carter waardoor een apart oliereservoir overbodig is. Plaats- en gewichtsbesparing weet je wel. Een natte meerplaatse koppeling en een zesversnellingsbak vervolledigen het geheel dat gevoed wordt door - natuurlijk! - een elektronisch bestuurde brandstofinspuiting. Het startsysteem is met een elektrische startinrichting al even voor de hand liggend. De krachten die deze ééncilinder weet op te wekken, zijn niet meteen opzienbarend maar desondanks ook beslist niet mis; men mobiliseert bij 10.000 toeren 30,7 pk om precies te zijn en 2.000 toeren eerder bereikt men het maximum koppel van 23,7 Newtonmeter. Op zich wijzen deze cijfers niet meteen op een overdaad aan power tussen de wielen maar daar is degene die voor een kwartliter kiest ook niet meteen naar op zoek.
De WR250X heeft een zadelhoogte van 895 millimeter, maar toch dien je niet meteen een trapladdertje mee te nemen als je hem wilt bestijgen. Door de lange veerwegen waarmee deze motor is uitgerust - 270 millimeter vooraan en 265 millimeter achteraan - beschikt hij namelijk over een niet onaanzienlijke negatieve veerweg die van zodra je je gewicht in de schaal werpt het zadel meteen gemakkelijker bereikbaar maakt. Eenmaal in dat zadel gezeten, valt je meteen een opmerkelijk gegeven op; ondanks het feit dat dat zadel beslist rank en smal is uitgevoerd, bekruipt je niet het gevoel dat je op de zijkant van een strijkplank bent gaan zitten. Iets wat bij menig monobike wel degelijk het geval is. Het zadel van de WR250X voelt dus comfortabel en ruim aan, zonder dat daarvoor meteen fysieke bewijzen te leveren zijn. Ja, er is wel meer tussen hemel en aarde waar je niet meteen je vinger kunt op leggen… Je zit aangenaam dicht op het stuur op de WR250X en de vorm van de tank stoort je nergens. De voetsteunen staan daar waar je ze hebben wilt en zelfs stilstaand voel je dat de veersystemen meer doen dan er alleen maar goed uitzien. De ronde achteruitkijkspiegeltjes doen een beetje "basic" aan in vergelijking met de rest van de motor die echt wel héél netjes en afdoende is afgewerkt. Diegenen die een voorliefde hebben voor dashboarden die bijna evenveel data weergeven als de Zimmertoren zullen echter bij dat van de WR250X op hun honger blijven zitten. In het strak uitgevoerde display zit wel een snelheidsmeter, kan je de totaal afgelegde afstand aflezen en nog wat wetenswaardigheden terwijl je via kleine verklikkerlichtjes er attent kunt gemaakt worden op een aantal nuttige gegevens. Zaken als wat je huidige bodymass is, wanneer de maan opkomt en of je schoonouders je nog steeds graag zien, moet je niet aan de WR250X vragen. En dat hoort ook zo op een dergelijke motorfiets, want daar kan je veel leukere dingen mee doen dan je kop zitten breken over pietluttigheden.
Om maar één ding daarvoor als voorbeeld aan te halen, dat meteen voor de hand ligt bij deze WR250X, zouden we puntgaaf stuurwerk naar voor kunnen schuiven. Van bij de eerste meters is je namelijk duidelijk dat deze motor zowel een uitgesproken aanleg als voorliefde bezit om actief bereden te worden. Elke stuurimpuls wordt ook meteen door de WR250X omgezet in daden en daarbij wordt alles net zo uitgevoerd als je aangeeft. Als je input juist is, zal ook de output niets te wensen overlaten bij deze kwartliter. Vergevensgezind als hij is laat de WR250X zich tevens opvallend gemakkelijk corrigeren mocht dat nodig zijn. Dat gaat zover dat je zou kunnen stellen dat zelfs indien je niet meteen een stuurwonder bent je met deze motor binnen de kortste keren zult kunnen lezen en schrijven. Deze eigenschap dankt de WR250X aan een echt wel kwalitatief hoogstaand rijwielgedeelte en een uitgekiende geometrie. De werking van de veersystemen staat boven alle twijfel; de schokdemper en de voorvork zijn van huis uit perfect afgesteld en zorgen zowel voor een strakke wegligging als voor een grote mate van comfort. Er moet werkelijk al een flinke springheuvel of kleine canyon in het wegdek zitten om de vering van de wijs te brengen, laat staan dat een doordeweekse verkeersdrempel of een beschadigd wegdek daarin zou lukken. Geloof ons; als je met deze motor Parijs-Roubaix zou rijden, zou je na afloop nauwelijks herinneren dat op dat traject kasseien liggen. Op de koop toe is de WR250X - zeker in zijn categorie - een schoolvoorbeeld van stabiliteit en dat niet alleen in de bochten maar ook in de rechte lijn. Bijna volgas, dus al voorbij de 130 kilometer per uur, laat de motor nog steeds geen spoor van nervositeit bemerken, maar gaat als een trein op rails door. Daar tegenover staat dat je in bochten die genomen worden bij lage snelheden moet oppassen om niet aan de binnenkant uit de bocht te gaan; zo snel gaat deze rakker plat als je hem daarom vraagt.
Ja, ondanks zijn op papier nederige vermogen van iets meer dan 30 pk weet de WR250X in de praktijk beslist wel van wanten. Iets waar je hem initieel niet zou van verdenken, want zelfs bij een koude motor pakt hij bij lage toeren zo mooi op dat je hem ten onrechte voor een "zacht eitje" zou kunnen verslijten. Eens de zaak warm staat, en het gas er naar believen op mag, pakt de éénpitter echt mooi uit als je hem daarom vraagt. Verrassend soepel trekt de Yamaha zich op gang vanuit lage toeren terwijl je echt niet tot de toerenbegrenzer moet gaan om er de vaart in te houden. In de praktijk schakel je op bij driekwart gas om de zaak vooruit te laten gaan en daaraan heb je meer dan genoeg om heel vlot in het verkeer mee te draaien. En dat zowel in de stad als op secundaire wegen. Zolang er bochten in het traject zitten zal je je met de WR250X niet snel vervelen, zoveel is wel zeker… Dat je daarbij een robbertje rammen met het zwaardere geschut niet perse uit de weg moet gaan, is natuurlijk ook mooi meegenomen. De bochtensnelheden kan je moeiteloos heel hoog houden en ook in de remmen kan de WR250X mooi zijn mannetje staan. De achterrem pakt zo goed dat je de motorrem niet echt dient aan te spreken om het achterwiel te vertragen. De grote schijfrem vooraan is eveneens krachtig en heel mooi te doseren. Vooral dat laatste is niet onbelangrijk. Knijp je echt als een onwetende bruut in de voorrem, dan gaat de WR250X voor die belediging terstond heel diep door de knieën, hetgeen niet altijd als compleet positief ervaren wordt. Met een iets minder snel inverende voorvork zou je nog meer het enorme potentieel van de voorrem kunnen aanspreken, maar dan zou je natuurlijk wel het typische karakter van een supermotard moeten missen…
Maar dat terzijde. Rij je regelmatig met een duo of vervoer je niet zelden bagage; wil je goed beschermd worden door je motor tegen weer en wind; hou je van heel ontspannen cruisen; nou dan ben je bij de WR250X aan het verkeerde adres. Ben je daarentegen jong van hart, hou je van actief motorrijden, sportief bochtjes pikken en schuw je het gebruik van het schakelpedaal niet terwijl je overwegend in de stad en op bochtige secundaire wegen actief bent, dan is de WR250X misschien wel de partner waarnaar je al zo lang op zoek bent. Bovendien lijkt het ons een uitgelezen kandidaat om mee te nemen indien je met een auto met aanhangwagen of sleurhut - en waarom niet? - regelmatig met een mobilhome erop uit trekt. Laag van gewicht, niet te groot qua volume maar groot in daden; wat moet je nog meer hebben? Toegegeven, echt voor een prikje haal je de WR250X niet over om bij jou in te trekken. Daar is 6.990 euro aan overredingskracht voor nodig en dat bedrag is op het eerste gezicht voor een kwartliter zeker niet min. Op basis van het geboden rijplezier is de prijs/kwaliteitsverhouding van de WR250X echter zonder meer verantwoord. En dat, dames en heren is, als je dan toch de centen te besteden hebt, véél belangrijker dan de verhouding tussen de prijs en de cilinderinhoud van een motor. Want positieve emoties, het lente in je buik gewaarworden, de zorgen van je af voelen vallen; dat koop je niet voor geld, zoveel is zeker! Technische gegevens: Motor: Type: Eéncilinder, dubbele bovenliggende nokkenas, 4 klepskop Koeling: vloeistof Cilinderinhoud: 250cc Boring x slag: 77 X 53,6 mm Compressieverhouding: 11,8:1 Voeding: injectie Max vermogen: 30 pk @ 10.000 o.p.m. Max koppel: 23,7 Nm @ 8.000 o.p.m. Koppeling: natte, meerplaatse koppeling Versnellingsbak: 6 verhoudingen Eindoverbrenging: ketting Rijwielgedeelte: Frame: semi dubbel aluminium wiegframe Voorvork: upside down, veerweg 270 mm Achtervering: monocross, veerweg 265 mm Remmen: voor 298mm remschijf met zwevende tweezuiger remklauw, achter 230mm remschijf met zwevende enkelzuiger remklauw Banden: voor 110/70 17, achter 140/70 17 Maten en gewichten: Lengte: 2.115 mm Breedte: 810 mm Hoogte: 1.190 mm Zadelhoogte: 895 mm Wielbasis: 1.425 mm Grondspeling: 265 mm Inhoud brandstoftank: 7,6 liter Prijs: 6.990 euro Invoerder: www.yamaha.be