Yamaha YBR250 2008 testverslag
De motoren met een relatief kleine cilinderinhoud worden steeds maar populairder, ja, ook in Belgenland. De redenen waarom die beter in de markt liggen kunnen velerlei zijn maar we maken ons sterk dat de hoge benzineprijzen, de torenhoge boetes en het feit dat de inflatie steeds maar meer roet in het eten komt gooien daar wel iets mee te maken zullen hebben. Bovendien zijn die "kleintjes" ook niet meer de lelijke eendjes die ze vroeger wel een beetje waren...
Neem nu de Yamaha YBR250. Deze naked bike is vormgegeven met duidelijk het beeld van de XJR1300 voor ogen. Het klassiek/moderne straalt dus ook van deze motor af en dat is geen slechte zaak. Tenslotte zijn de meeste motorrijders niet echt piepjong meer en hebben dus wel kaas gegeten van een motorfiets met een ietwat nostalgisch trekje om de mond. Netjes afgewerkt en voorzien van alles wat je ook op de "grote" motoren aantreft; zo kunnen we de YBR250 omschrijven. Zijn afmetingen doen daar geen afbreuk aan. Die zijn gepast voor een bestuurder van een gemiddelde lichaamslengte terwijl de zithoogte van 805 millimeter –in combinatie met een slanke bouw- geen onoverkomelijke hindernis zal vormen voor de motorrijders die niet over een echt grote binnenbeenlengte beschikken. Zelfs tussen de billen van een frêle dame zal de YBR250 netjes passen terwijl ze met beide voeten aan de grond kan, en daarmee is op dat vlak alles gezegd.
Het motorblok oogt als de eenvoud zelve; en dat wordt op het eerste gezicht bevestigd door de technische gegevens. Via een boring en slagverhouding van 74 x 58 millimeter komt deze ééncilinder aan zijn cilinderinhoud van 249 cc. De koeling geschied door de rijwind en de koelende invloed van de motorolie. De voeding gebeurt natuurlijk door brandstofinspuiting waardoor de éénpitter de voor Europa vereiste schone adem krijgt. In de versnellingsbak zitten vijf verhoudingen en de koppeling is van het natte meerplaatse type. Op gebied van pure prestaties is de luchtgekoelde krachtbron niet echt meteen een uitblinker. Op papier is de motor immers "slechts" goed voor 21 pk bij 7.500 toeren per minuut. Het maximum koppel bedraagt 20,7 Newtonmeter en wordt bereikt bij 6.500 krukasomwentelingen. In combinatie met een drooggewicht van 138 kilogram belooft dit niet meteen spetterend vuurwerk maar de vijfbak verraad dat Yamaha voor de kaart van een koppelrijke, comfortabele vermogensafgifte heeft gekozen. Een piekerig motorkarakter had immers een zesbak gevraagd om de zaak aan de gang te kunnen houden.
Deze bespiegelingen bleken op waarheid te berusten; dat voelden we meteen toen we met de YBR250 op pad gingen. Hoog op toeren rijden was niet nodig om goed op te kunnen schieten en een virtuoos met de versnellingspook moest je ook al niet zijn om er de gang in te kunnen houden. Schakellui rijden was –rekening houdend met de relatief kleine cilinderinhoud- wel degelijk mogelijk zolang je maar geen sportieve hernemingen op het oog had. Bij het aanvangen van inhaalmanoeuvres hielden we de naald van de toerenteller in de buurt van de 5.000 toeren en haalden daarna in elke versnelling alles uit de kast. Dat leverde mooie passages op die mochten gezien worden, zelfs in de rattenrace die de dag van vandaag als normaal verkeer wordt beschouwd.
Snelle ritten over secundaire wegen; de YBR250 gaat deze niet uit de weg. Kruissnelheden van om en bij de 100 kilometer per uur kan deze eenpitter zonder moeite aan en mits wat aansporing perst hij er gemakkelijk een topsnelheid van plusminus 130 kilometer per uur uit. Dat laatste hangt sterk af van de weersomstandigheden en de manier waarop de kleine motor naar zijn top wordt begeleid. Vinnig doortrekken in elke versnelling is de boodschap, zeker bij tegenwind, zo niet maak je kans vroegtijdig te stranden aan lagere snelheden. Voor stadsgebruik is de krachtbron van de YBR250 echter heel geschikt; koppelrijk en snel genoeg, zeker in combinatie met de soepel en precies schakelende versnellingsbak.
Het rijwielgedeelte van de YBR250 is eenvoudig opgevat. Een dubbel wiegframe opgetrokken uit stalen buizen, een traditionele voorvork, een monoshock achtervering; neen, exotische toestanden komen er niet aan te pas. De mooie gietwieltjes, de enkele remschijf vooraan en de trommelrem achteraan doen al even eenvoudig aan als je de YBR250 op zijn uiterlijk monstert. Hoe het geheel presteert staat duidelijk niet in verhouding tot de sobere technieken die toegepast zijn. Deze mono heeft namelijk niet alleen een heel strak sturend rijwielgedeelte maar is ook zeker niet verstoken gebleven van een belangrijke dosis comfort. Het is ronduit opmerkelijk want de vering van de YBR250 allemaal weet te presteren. Ook de remmen tappen uit hetzelfde verrassende vaatje. De 282 millimeter schijfrem vooraan is gemakkelijk en efficiënt te bedienen en zorgt ook in minder ervaren handen voor een mooie stopkracht. De trommelrem achter laat dezelfde prestaties noteren en blokkeert slechts laat het achterwiel, zelfs al gebruik je de "zware voet" om het achterwiel af te stoppen. Stabiel en neutraal sturend hou je als piloot tijd over om op details te letten wanneer je met de YBR250 rijdt. Zo valt het je op dat de achteruitkijkspiegels een duidelijk en ruim beeld bieden, dat het dashboard stijlvol en compleet is uitgevoerd en dat de leesbaarheid van het geheel niets te wensen over laat. Bij langere ritten zal het je bovendien opvallen dat de autonomie van deze kwartliter beslist niet van de kleinste is; in de tank kan je zo maar eventjes 19 liter van het peperdure goedje kwijt waardoor een actieradius van +/- 300 kilometer zonder moeite haalbaar moet zijn.
Met een duo rijden is ook al niet onmogelijk want zowel de afmetingen van het zadel als de vormgeving laten dat probleemloos toe. Bovendien staan ook de voetsteunen voor de duo op een ergonomisch verantwoorde plaats waardoor je niet meteen klachten zult krijgen van degene die achterop plaatsneemt. Wel mogelijk is dat je met zachte hand van achter het stuur verdrongen wordt want deze YBR250 rijdt niet alleen goed, hij ziet er ook knap uit. Het is dan ook een aantrekkelijke motor voor iedereen die zowel een esthetisch verantwoord, praktisch, veilig als prijsbewust voertuig zoekt. Zeker als je bedenkt dat hij amper 4.390 euro moet kosten, bijna geen onderhoud vergt en heel zuinig met de brandstof omspringt.
Technische gegevens: Motor: Type: Eencilinder viertakt Koeling: Lucht & olie Boring x slag: 74 x 58 millimeter. Cilinderinhoud: 249 cc. Compressieverhouding: 9.80:1 Voeding: elektronisch gestuurde brandstofinspuiting. Max. vermogen: 21 pk @ 7.500 o.p.m. Max. koppel: 20,7 Nm @ 6.500 o.p.m. Koppeling: natte meerplaatse koppeling. Versnellingsbak: 5 verhoudingen. Eindoverbrenging: tandwielen en ketting Rijwielgedeelte: Frame: stalen buizenframe Voorvering: telescopische voorvork Achtervering: monoschock veerelement, regelbaar op veervoorspanning Remmen voor: remschijf 282 mm Achterrem: trommelrem 130 mm Banden: voor 100/80-17, achter 130/70-17 Maten en gewichten: Lengte: 2.025mm. Breedte: 745 mm. Hoogte: 1.065 mm. Wielbasis: 1.360 mm. Grondspeling: 190 mm. Zithoogte: 805 mm. Tankinhoud: 19 liter. Drooggewicht: 138 Kg. Prijs: 4.390 euro Invoerder: www.yamaha.be