Dordogne (deel 1)
(klik op de beelden om een groter formaat te zien)Op zoek naar een geschikte bestemming voor een motorreis ziet met soms heel interessante streken over het hoofd. Het departement Dordogne, een gebied net ten oosten van Bordeaux, is zo'n door de motorrijders vergeten bestemming. Ten onrechte zo bleek toen we er ons ter plaatse gingen van overtuigen of die bestemming al dan niet de moeite waard is. De hoofdstad van het departement Dordogne is Périgueux, een stadje dat zich op om en bij de 800 kilometer van Brussel bevindt. 't Is een gemeenschap met plus minus 33.000 inwoners. Wat betreft de bevolkingsdichtheid is het departement Dordogne ook niet superdruk te noemen. In 2007 leefden er gemiddeld 46 mensen per vierkante kilometer. Ter vergelijking: in het Vlaams gewest delen we gemiddeld elke vierkante kilometer met 462 personen. In tegenstelling tot bij ons heeft men in de Dordogne dus nog degelijk plaats om te ademen én ontspannen met de motor te rijden.
Minstens zo belangrijk als een lage bevolkingsdichtheid is het klimaat voor een motorrijder. En ook op dat vlak scoort het departement van de Dordogne goed. Het is er statistisch gezien tijdens de zomermaanden gemiddeld 5 graden warmer dan bij ons en ook het zomerseizoen is er langer. Dagtemperaturen van 30, 35 graden zijn de laatste zomers geen uitzondering geweest. Als er zich al buien voordoen, dan zijn die 's zomers al even snel verdwenen als ze gekomen zijn. En dan de zo belangrijke staat van het wegennetwerk. Wel, ter plaatse hebben we er ons tijdens onze tochten kunnen van overtuigen dat het in Belgenland, in vergelijking met de wegen in de Dordogne, echt wel pover is gesteld met de staat van het wegdek. Betonbanen komen in de Dordogne al even veel voor als goudmijnen en zo goed als alle wegen zijn van een goed geasfalteerd wegdek voorzien. 't Was maar als we de allerkleinste baantjes gingen gebruiken dat we dienden op te passen voor steentjes op de weg. En dan nog stonden er meestal genoeg borden naast de weg om ons daarvoor te waarschuwen.
Ga je langs de autostrade naar de streek rond Périgueux dan moet je ook als motorrijder rekening houden met het betalen van tol. Per motor ben je voor een enkele reis vanuit Brussel net geen 20 euro kwijt. Tanken is gevoelig duurder langs de snelweg dan aan de pomp op secundaire wegen. De dichtheid van het netwerk van tankstations is in de Dordogne goed, maar lang niet overal kan je er met een kredietkaart tanken. Ook zijn de meeste tankstations op zaterdagmiddag en zondag dicht. De lijst van de Carrefour-tankstations meenemen of in je gps opslaan is dan ook geen gek idee. Daar kan je namelijk 24 op 24 en 7 op 7 met je bankkaart tanken.
Op gebied van verblijfsmogelijkheden is er in het departement van de Dordogne een ware weelde. En dat tegen aantrekkelijke prijzen. Gezien het feit dat de toeristenindustrie er - verrassend genoeg!!! - zowat nog in zijn kinderschoenen staat, krijg je meestal veel waar voor je geld. En dat geldt evenzeer als je ergens inkopen doet voor eten. Speciale (hoge) prijzen voor het toerismeseizoen kent men er (nog) niet. Of is die tactiek dan toch enkel en alleen in zwang aan onze vaderlandse kust?
We hebben ons over dit vraagstuk echt niet de kop gebroken tijdens onze verkenningstocht door de Dordogne. Het spreekwoord "leven als God in Frankrijk" is niet voor niets naar alle waarschijnlijkheid uitgerekend daar tot stand gekomen. Het leven gaat er traag aan toe, daar aan de boorden van de gelijknamige rivier en dat is niet anders aan de oevers van zijn zijrivieren, de Maronne, de Cère, de Vézère en de Isle. En niet alleen het oog wordt er volop gestreeld. Ook - onder andere - de tong en de smaakpapillen komen er volop aan hun trekken. Net als overal in Frankrijk stikt het er van de kazen, fruit en groenten. Het uitgesproken agrarische karakter van de streek en het klimaat staan garant voor de geboden kwaliteit. En daarnaast heb je natuurlijk nog dat waar het departement van de Dordogne wereldberoemd om is: zijn wijnen, zijn foie gras, zijn truffels en in iets mindere mate zijn walnoten! Als je kan, proef je die producten best bij de lokale bevolking zelf. In deze streek maakt men zelf nog zijn wijn, brandewijn, vleeswaren en olie van de allerbeste kwaliteit.
De streek van de Dordogne is een heuvellandschap. Golvende velden worden er te pas en te onpas doorbroken met bossen en struikgewas. De rivieren hebben op sommige plaatsen diep in de aardkorst geslepen, waardoor er grillig gevormde landschappen zijn ontstaan. Met name aan de boorden van de rivieren kom je er geregeld voor verrassende landschappen te staan. Soms kan je er mijlenver over het golvende land uitkijken, dan weer rijd je door beschutte, smalle valleien om plots in een brede, gemoedelijke plooi in het landschap terecht te komen. En in dat alles heeft men met gulle hand kleine leefgemeenschappen geplant, al dan niet geflankeerd door prachtige kastelen en abdijen. En die zijn er in alle maten en gewichten en van alle leeftijden. 't Is duidelijk dat ook deze rijke streek in de loop der tijd nooit of te nimmer aan de hebberige blikken van de groten der aarde is ontsnapt…
In de loop van de volgende afleveringen van dit reisverhaal zullen we trachten jullie een beeld te verschaffen van wat er zoal te zien valt. Natuurlijk hebben we deze verkenningstochten op de rug van een motor gemaakt. We maakten daarbij gebruik van een Kawasaki Versys en ER-6f en hebben van die gelegenheid gebruik gemaakt om van beide motoren een diepgaande vergelijkingstest te maken. Neen, wie denkt dat je deze reis alleen maar met een grote toermachine kan maken, heeft het wel degelijk mis. Integendeel zelfs, in dit geval is het wel degelijk niet het formaat dat telt, maar wel wat je ermee doet…!
Interessante links: France Guide: http://nl.franceguide.com/home.html?nodeID=980
France Voyage: http://www.france-voyage.com/frankrijk-gids/dordogne.htm