Bandenwarmers en hoe ze te gebruiken

Wat in eerste instantie bij de topteams gebruikt wordt, vindt in een later stadium steeds zijn weg naar ook de "mindere goden". Nu de motorindustrie volwassen wordt, komen zelfs voor de recreatieve circuitrijders technologieën ter beschikking waar men vroeger alleen maar kon van dromen… of ze namaken met heel wat vindingrijkheid en huisvlijt.
Bandenwarmers zijn dan ook geen exclusief onderdeel meer van de uitrusting van een topteam. Heel wat recreatieve circuitrijders hebben ze eveneens aangeschaft en dat kan best want ze zijn vlot te vinden; ja, zelfs voor democratische prijzen. Jammer genoeg is de investering doen alleen niet genoeg om tot effectieve resultaten te komen; men moet ook nog weten wat men koopt en hoe men met de pas verworven bandenwarmers om moet gaan om tot goede resultaten te komen.
Het doel van bandenwarmers te gebruiken ligt voor de hand maar om het artikel compleet te maken gaan we toch even wat dieper op deze materie in. Banden –en zeker racebanden- hebben een door de fabrikant bepaald gebruiksgebied. Ze werken slechts optimaal als ze op de juiste spanning staan én op bedrijfstemperatuur zijn. Beide waarden zijn kritisch om tot topprestaties te komen. Enkel een band die de correcte temperatuur heeft en van de juiste druk is voorzien zal de nodige flexibiliteit aan de dag leggen om de juiste hoeveelheid contactoppervlak te creëren, zal voldoende grip bieden voor het "betere werk" en zal optimaal bestand zijn tegen de vernietigende invloed van het wegdek. Bovendien dient de piloot zich niet meer te bekommeren om het rijdend opwarmen van de banden waardoor meteen -op een veilige manier- snelle tijden kunnen worden neergezet. Giswerk of de banden al dan niet voldoende warm zijn hoort eveneens tot het verleden waardoor valpartijen ten gevolge van niet voldoende opgewarmde banden uitgesloten worden. Dat alles draagt heel wat bij tot het zelfverzekerd rijden van de piloot die met vol vertrouwen in zijn banden de baan op kan. En dat kan natuurlijk alleen als men de bandenwarmers juist heeft aangewend… Banden warmen wordt nog steeds als heel eenvoudig afgedaan. Men is ten onrechte van mening dat het volstaat om de warmers even rond de banden te leggen, ze van stroom te voorzien en daarna de baan op te gaan. Niets is echter minder waar. In de eerste plaats gebruik je best enkel bandenwarmers die van een thermostaat zijn voorzien. Banden mogen namelijk niet te warm worden want anders gaan hun eigenschappen zienderogen teloor. Je informeren wat de bedrijfstemperatuur is van de banden die je gebruikt, is natuurlijk ook een must, want zonder die gegevens gebeurt alles met de "natte vinger", met alle gevolgen van dien. Toptechnologie gebruiken kan alleen met zorg, tenminste als je er resultaten van verwacht. Met de bandenwarmers om de banden, ingesteld op de juiste temperatuur, moet je voldoende geduld hebben om de zaak de kans te geven door en door op te warmen. Vooral als de baan heel koud is doe je er best aan de bandenwarmers te laten werken tot zowel de band als de velg voldoende warmte hebben opgenomen. En dat hebben we heus niet zelf verzonnen; Werner Daemen, toppiloot sinds jaar en dag, verklapte ons dit in vertrouwen. En als er iemand is die weet wat hij doet dan is hij het wel… wie de pitbox van een goed team heeft bezocht heeft bovendien zeker ook de reserve wielen gezien die lange tijd op voorhand –voorzien van banden en remschijven- opgewarmd worden. Dat alles doet men niet voor de show maar enkel en alleen uit pure noodzaak. De bandenwarmers voortijdig van de motor verwijderen, zoals we heel veel zien gebeuren op circuitdagen, heeft ook geen zin; integendeel zelfs. De opgeslagen warmte gaat heel snel verloren waardoor je evengoed geen bandenwarmers kon gebruikt hebben. Besef je dat niet, en ga je de baan op in de overtuiging dat alles klaar is voor onmiddellijke actie, dan kunnen er levensgevaarlijke situaties ontstaan. De grip die je verwacht is er niet, hetgeen natuurlijk zowel in de bochten als bij het accelereren en remmen funest zal uitpakken. Om dat te vermijden verwijder je zo laat mogelijk de bandenwarmers, liefst net voor je de baan opgaat. Even controleren met een bandentemperatuurmeter geeft je de zekerheid dat alles werkelijk gebruiksklaar is. Een goed bruikbaar instrument daarvoor is een industriële temperatuurmeter die op afstand de temperatuur meet van het object waarop je mikt. Kost de wereld niet, is genoegzaam verkrijgbaar en gaat jaren mee… Om degelijke, kwaliteitsvolle bandenwarmers te vinden schuim je maar beter niet het rennerskwartier af op één of andere race. Daar vind je namelijk meestal de afdankertjes van de teams en wat voor hen niet meer voldoet kan ook voor jou niet echt meer bruikbaar zijn. Bij een kwaliteitsleverancier te rade gaan -je dealer bijvoorbeeld of een raceteam dat ook nieuwe spullen verkoopt dat het zelf gebruikt- is aan te raden. Via het internet zijn ook goede nieuwe spullen op de kop te tikken maar kijk wel uit je doppen, enkel leveranciers met een goede reputatie mogen je voorkeur genieten, anders kan je misschien maar beter het elektrisch deken van je bed halen dat moeder de vrouw met de winter op het oog heeft aangeschaft… Tip:
Omdat er niet altijd stopcontacten beschikbaar zijn net op de plaats dat je gaat staan wachten om de baan op te gaan is het belangrijk dat je zelf de nodige "draagbare stroom" voorziet. Een kleine, handige stroomgroep met voldoende vermogen is daarvoor de aangewezen oplossing. Daarmee kan je zelfs -net als de grote teams doen- tot op de startplek de banden op de juiste temperatuur houden. 't Is natuurlijk een oplossing die weer een investering vraagt maar deze keer kan je ook gebruik maken van een tweedehands apparaat.