Kawasaki KVF650 4x4 2008 testverslag
Het Paasweekend van 2008; geen enkele Belg zal het licht vergeten. Wind, regen-, hagel- en sneeuwbuien teisterden ons vlakke land; kortom het was geen weer om zelfs nog maar een hond door te jagen. Bijna iedereen bleef dus thuis, knus bij de haard… Maar iemand van ons moesten buiten: er stond namelijk een Kawasaki KVF650 in de stal en die moesten we de volgende dag terug afleveren bij de importeur…
Gelukkig heeft motornet onder zijn personeel een testrijder die waarschijnlijk ten gevolge van zijn leeftijd stilaan tekenen van dementie begint te vertonen. De brave borst bleek zowaar meteen bereid om met de KVF650 –door weer en wind- een testparcours van zo maar eventjes 100 kilometer af te leggen. Als opdracht gaven we hem mee om een echt wel gevarieerd parcours te rijden, als het even kon onderweg ook wat beelden te schieten en een nauwgezet verslag van zijn bevindingen af te leveren. En dat verslag, dames en heren, kan je hier lezen… Ik kon wel juichen toen me de vraag werd gesteld of ik met de KVF650 een ritje wilde maken. Reeds geruime tijd koester ik immers het plan om met zo'n voertuig een avontuurlijke reis naar het noorden te maken maar kon tot noch toe deze Kawasaki niet te pakken krijgen voor een test op zowel verharde als onverharde wegen. De 100 mij door de redactie opgelegde kilometers, door letterlijk een waaier van gure weersomstandigheden, zou me een goed beeld moeten kunnen geven van waartoe zo'n moderne ATV allemaal in staat was. Worst-case scenarios zijn nu eenmaal best om de gaven en gebreken van een voertuig aan het licht te brengen.
Al heeft de KVF650 een ietwat vertederend smoelwerk; het gevaarte ziet er uit als kan het letterlijk alles aan. Hoog op zijn poten, kloek gebouwd en voorzien van –naar keuze inschakelbaar- 2x4 of 4x4 aandrijving, is het op het eerste gezicht een mannetjesputter van formaat. Voeg daarbij de tweecilinder krachtbron van 633 cc, de automatische versnellingsbak, een cardan aandrijving en zijn vermogen om maar liefst 120 kilogram bagage te vervoeren op zijn twee bagagerekken en je weet meteen dat dit een voertuig moet zijn dat voor geen gat te vangen is. Tenminste, zo lijkt het, maar enkel een doorgedreven test zou me daarover uitsluitsel kunnen geven.
Gezeten in het zadel van deze bijna 120 centimeter hoge ATV heb je een goed overzicht over wat er zich rond jou allemaal afspeelt. Dat zadel is trouwens zo ruim dat je er bijna de Vier Heemskinderen op kwijt kunt. Het is bovendien goed gepolsterd, je onderrug heeft echt geen enkele reden tot klagen. Het stuur is gelukkig op mensenmaat uitgevoerd en valt meteen goed in de hand. De achteruitkijkspiegels zijn echter aan de korte kant waardoor je geen onbelemmerd zicht naar achteren krijgt zonder dat je daarvoor je rijhouding aanpast. Maar ja, van even opzij te leunen is bij mijn weten nog niemand doodgegaan…
De krachtbron moet echt wel arm afgesteld zijn want zonder de choke krijg je de tweecilinder niet of nauwelijks aan de praat. Goed is dat de bediening van die choke op de linker stuurhelft staat gemonteerd en die gemakkelijk bereikbaar is. De startprocedure is dan ook heel eenvoudig; contactsleutel op zijn plaats zetten, de choke helemaal inschakelen en op de startknop drukken. Met een streepje gas erbij start de KVF650 spontaan en kan de choke er na korte tijd weer af; heeft de krachtbron eerder al gelopen dan kan je gerust de choke achterwege laten waardoor de zaak aan de praat krijgen nog gemakkelijker wordt. De twin kan trouwens ook aan de praat gebracht worden via een manueel bediend trekkoord; goed voor wie deze ATV zolang op stal laat staan dat de batterij er de brui aan geeft… De KVF650 is gezegend met een automatisch transmissie die gecompleteerd wordt door een vrijstand, een achteruitversnelling en zowel een lage als een hoge vooruit versnelling. De bediening -een flinke, korte pook- bevindt zich vlak voor je rechterknie. Onder het rijden is die pook onmogelijk te bereiken zonder dat je het gas loslaat en dat is maar goed ook want de bak bedienen terwijl de ATV rijdt resulteert volgens Kawasaki onherroepelijk in brokken maken ter hoogte van de versnellingsbak. Ook het permanent omschakelen van 2x4 naar 4x4 of andersom kan je alleen maar als je stilstaat. Die keuze maak je met een drukknop op de rechter stuurhelft, dus moeite moet je er echt niet voor doen… Kom je in de 2x4 stand al rijdend in de problemen dan kan je een hendel bedienen die zich op de linker stuurhelft bevindt. Daarmee overhaal je de bak om tijdelijk ook de voorwielen van tractie te voorzien.
Droog weegt de KVF650 maar liefst 273 kilogram. Met een maximum vermogen van +/- 20 pk in huis -wettelijk is niet meer toegestaan voor de gehomologeerde versie- mag je dus geen horizontverruimende acceleraties verwachten van deze ATV. Toch vertrekt het gevaarte uit de startblokken alsof de duivel hem op de hielen zit. Eens de kaap van pakweg 70 kilometer per uur bereikt trekt de KVF zich langzaam maar zeker naar zijn top van plusminus 85 kilometer per uur. Experimenten met de 2x4 en de 4x4 aandrijving leerden me dat het niets uitmaakt hoeveel wielen je van tractie voorziet; sneller loopt de KVF650 niet, wat je ook probeert.
Leuk is dat zelfs bij volgas deze ATV op verharde wegen een heel stabiel rijgedrag vertoont. In tegenstelling tot sommige van zijn soortgenoten houdt hij de gekozen koers strak aan en hoeft bijna geen input van zijn bestuurder om op het rechte pad te blijven, ook al liggen de wegen er niet altijd zo voorbeeldig bij. Natuurlijk is het niet aan te raden om met dit Ros Beiaard in volle vaart een korte bocht aan te snijden maar met een beetje zelfbeheersing en stuurmanskunst wil de KVF650 echt wel leuk de hoek om zonder spontaan een wieltje te lichten. Ook op onverhard doet de KVF650 –ondanks zijn niet echt onaanzienlijk gewicht- stoïcijns zijn ding. Modderbaden, diepe plassen, boomstronken en hellingen verteert hij heel gemakkelijk. De grip van de gemonteerde banden –die het dus ook op verharde wegen goed doen- is opmerkelijk en in de 4x4 stand trekt de KVF650 zich letterlijk overal moeiteloos uit de slag. Bijzonder is dat hij daarbij zijn bestuurder niet onnodig met modder en drek besmeurt; de grote spatborden en de dito treeplanken beschermen de bestuurder -en zijn eventuele copiloot- tegen het vuil der aarde, zelfs al kruist men heel zwaar en vuil terrein. De laagste overbrenging kiezen zal enkel nodig zijn op echt steile hellingen want de souplesse van de twin en de perfect werkende automatische versnellingsbak laten zelfs met de bak in zijn hoogste stand heel wat toe. Het bescheiden uitlaatgeluid die de KVF650 voortbrengt zorgt er trouwens voor dat je nooit de indruk krijgt dat je het blok aan het martelen bent; kan ook moeilijk anders want een 633cc twin die 20 pk aflevert krijg je maar moeilijk in het zweet.
De kleine verharde wegen lijken de KVF650 op het lijf geschreven en ook naast de baan presteert hij moeiteloos. Van de remwerking kan hetzelfde worden gezegd. De twee remschijven vooraan en de geïntegreerde natte platenrem achter zorgen voor een goede vertraging maar spelen desondanks tweede viool achter de motorrem. Van het gas gaan resulteert namelijk steevast in een aanzienlijke vertraging die bewerkstelligd wordt door een werkelijk subliem werkende motorrem. En dat voor een krachtbron die voorzien is van een automatische transmissie… Inderdaad, de wonderen zijn blijkbaar deze wereld nog niet uit! Het duidelijke en voor een ATV wel héél compleet uitgevoerde dashboard verraadde me dat ik zowat halfweg mijn tocht was toen de eerste felle sneeuwbui me in het gezicht striemde. In betere weersomstandigheden zit je waarschijnlijk wel hoog en droog op de KVF650, maar onder deze winterse buien was daar helemaal geen sprake van. Toen de sneeuw ophield en de hagelbuien het roer overnamen kwam daar natuurlijk niet snel betering in en werd ik in een mum van tijd herschapen tot een sneeuwman op vier wielen. Een windscherm -zelfs al had dat maar beperkte afmetingen- zou hier wonderen kunnen doen en handkappen ook. Jammer genoeg zitten uitgerekend die accessoires niet in het aanbod van Kawasaki maar ik durf er veel onder te verwedden dat je op de toebehorenmarkt wel passende spullen zult vinden. Wel in het aanbod van Kawasaki opgenomen zijn diverse aluminium beschermplaten voor de onderkant van deze ATV, een sproei installatie, een tas die past op het bagagerek achteraan… en een vlagspriet van zomaar eventjes 2 meter hoog.
Het honderd kilometer lange traject zat er bijna op en eerlijk gezegd had ik me kostelijk geamuseerd op de KVF650. Deze ATV was met vlag en wimpel geslaagd in dit toch wel niet zo gemakkelijk examen. Er mee op reis gaan naar landen waar de natuur nog de bovenhand haalt op de menselijke "verwezenlijkingen" is zonder meer mogelijk en de broodnodige uitrusting meenemen is totaal geen probleem. Op de twee ruime bagagerekken kan je heel wat kwijt en op het zadel achter je kan je nog je kinderen en moeder de vrouw een plaatsje bieden. Bovendien kan de KVF650 een aanhanger trekken met een gewicht van 567 kilogram dus kan in principe zowat heel je inboedel mee op avontuur. Eerst en vooral dien je echter een plaatsje te reserveren voor een jerrycan met brandstof. De tankinhoud van de KVF650 mag dan wel 18 liter groot zijn, de twin lust beslist wel een slokje onderweg. Dat bleek toen ik de Kawasaki voltankte met bijna exact 100 kilometer op de tripmeter: ik slaagde er zonder moeite in om bijna 12 liter benzine in de tank te krijgen waardoor de theoretische actieradius ongeveer 150 kilometer groot moet zijn. Opgemerkt dient te worden dat de tankdop niet afsluitbaar is uitgevoerd, er eentje voorzien zou zeker in deze tijden geen slecht idee zijn temeer omdat de vuldop heel gemakkelijk bereikbaar is net naast te zadel en dus volop in het oog valt. De KVF650 kost anno 2008 in zijn gehomologeerde versie 10.140 euro en daarvoor krijg je letterlijk zowel een beer van een ATV in huis als een voertuig waarmee je de wereld rond kunt rijden. En dat in zowat alle weersomstandigheden, over elk denkbaar terrein. Rest me nu alleen nog de KVF750 te pakken te krijgen voor eenzelfde test voor ik mijn plannen hard maak om met zo'n vierwieler naar god-weet-waar te rijden. Sneeuw en hagel heb ik daarbij niet nodig maar als die komt dan weet ik nu tenminste dat de KVF's er hun neus niet voor optrekken… Technische gegevens: Motor: 4-takt 90° V-twin, enkele bovenliggende nokkenas, 4 kleppen per cilinder Koeling: vloeistof Cilinderinhoud: 633 cc Boring en slag: 70 x 63 mm Voeding: Carburator: Keihin CVKR-D32 x 2 Startsysteem: elektrisch met startkoord backup Versnellingsbak: CTV automaat, twee versnellingen vooruit + achteruit Eindaandrijving: cardan Rijwielgedeelte: Farme: stalen buizenframe Vering voor: Mac Pherson Vering achter: aluminium achterbrug met regelbare schokdemper Banden voor: AT 25 x 8-12 tubeless Banden achter: AT 25 x 10-12 tubeless Remmen voor: twee remschijven 200 mm met dubbelzuiger remklauwen Rem achter: Geïntegreerde natte platenrem Maten en gewichten: Lengte: 2.185 mm Breedte: 1.212 mm Hoogte: 1.164 mm Spoorbreedte voor/achter: 910/909 mm Laadvermogen: voor 40 kg, achter 80 kg Max gewicht aanhangwagen: 567 kg Tankinhoud: 18 liter Drooggewicht: 273 kg Prijs: 10.140 euro (gehomologeerd) 9.190 euro (niet gehomologeerd). Importeur: www.kawasaki.be