Kawasaki KVF750 off road testverslag
Onlangs stelden we jullie de KVF750 van Kawasaki voor. Dat dat beestje ons terstond een beetje liet dromen over hoe het zou zijn om er een testritje mee te maken is jullie wellicht niet ontgaan; tenslotte is een tweecilinder quad met een cilinderinhoud van maar liefst 749 cc, voorzien van een onafhankelijke wielophanging rondom, wel een speelding om U tegen te zeggen. En kijk, waar we in alle stilte op gehoopt hadden gebeurde: we mochten van de Kawasaki-importeur even het terrein op met deze grote groene om zijn capaciteiten uit te proberen.
Op een crossterrein in de buurt van Brussel heerste er de dag van de testritten een gezellige sfeer, maar toch was de lucht gevuld met een gezonde spanning. Zowel de aanwezige perslui als de Kawasaki quad dealers waren namelijk danig onder de indruk van de verschijning van de KVF750 die er op ons stond te wachten. Niet alleen groot (2.192 mm lang) hoog (1.249 mm) en breed (1.177mm) stond dit groene monster op ons te wachten, maar bovendien stond er op de flanken van de KVF750 in vurig rode letters ook de tekst "Brute Force" te lezen. Een waarschuwing die blijkbaar niemand zonder meer in de wind sloeg want een drooggewicht van 274 kilogram dat is gekoppeld aan een vermogen van 51 pk stond er ons beslist een heugelijke testrit te wachten.
Toch vonden we de KVF750 –ondanks zijn massief voorkomen- beslist snoezig. De ietwat meewarig kijkende koplampjes, de groene kleur, de brede glimlach van de voorpartij… Zou het ons kwalijk genomen worden mochten we hier schrijven dat de KVF750 ons een beetje deed denken aan Vitamitje, het levende autootje dat Suske en Wiske van Professor Barabas in bruikleen kregen? Hopelijk niet, maar dat de KVF750 net als dat stripautootje in een eigen wereld leeft zouden we al spoedig ontdekken. De snoezig ogende quad wordt meer dan levensgroot als we ons gehuld in onze speelkledij aanmelden om een ritje te maken. Van het stripautootje van daarnet is geen spoor meer te bekennen; van de kracht die dit voertuig van dichtbij uitstraalt des te meer… Eenmaal in het zadel blijft ons ontzag voor de KVF750 groeien en dat wordt er niet minder op als we de grote tweecilinder starten. Even de startknop beroeren is daarvoor voldoende; het antwoord uit het vooronder komt meteen onder de vorm van een machtig, doch beschaafd geronk, dat ons toch wel even doet slikken. Dit is geen speelgoedje om gekke toeren mee uit te halen lijkt de twin ons wel toe te zingen en met deze waarschuwing in het achterhoofd zetten de we automatsche versnellingsbak in zijn hoogste stand voorwaarts en geven het overmaatse Vitamitje voorzichtig de sporen.
Meteen schiet de KVF750 krachtig maar toch beheerst naar voren en voert ons in de richting van de piste. Net voor we die bereiken houden we nog even halt om onze crossbril op te zetten, geven onszelf een bemoedigend schouderklopje en rijden daarna voorzichtig de baan op... om al op het eerste rechte stukje eens goed wat door te slikken; zelfs in de hoogste stand van de versnellingsbak sleurt de KVF750 bij halfgas al aan onze armen en gaat ervandoor alsof Krimson –sorry- de duivel ons op de hielen zit. We mogen er even niet aan denken wat er gebeurt als je voluit gas geeft met de bak in zijn laagste versnelling… De heuvels in het parcours lijken wel molshopen door het gemak waarmee de KVF750 ons gezamenlijk gewicht naar boven gooit en als even later de eerste bocht nadert denken we even dat dit manoeuvre beslist niet goed afloopt. Gelukkig heeft ons Vitamitje blijkbaar ook in de gaten dat we met deze vaart beslist de bocht niet heelhuids doorkomen en gaat krachtig en beheerst in de remmen. De banden bijten gretig toe in de harde, Brabantse klei en zorgen ervoor dat we de bocht met een gerust gemoed kunnen aansnijden. Bij het uitkomen zetten we er –nog altijd voorzichtig- het gas op maar desondanks komt de volgende curve in het traject meteen op ons toegevlogen. Een beetje stouter dan daarnet sturen we de KVF750 door de bocht en naderen enkele tellen later de grootste, steilste heuvel die dit parcours rijk is. Ook nu geeft ons Vitamitje geen krimp en katapulteert ons met het grootste gemak naar de heuveltop en brengt ons een fractie van een seconde later veilig terug naar beneden. Indrukwekkend? Meer dan dat, zouden we zo zeggen…
Op de volgende stukken van het traject wagen we het om het gas wat verder open te houden en komen gaandeweg volledig in de ban van de kracht van deze superkrachtige vierwieler. Het koppel van 60,7 Newtonmeter dat het blok er bij 5.000 toeren weet uit te persen zorgt samen met de perfect werkende automatische versnellingsbak voor acceleraties die je van een droog 274 kilogram wegende quad in eerste instantie –en zelfs in tweede instantie- niet voor mogelijk houdt. Op de korte, technische omloop waarop we de KVF750 mochten uitproberen hebben we eerlijk gezegd nooit de mogelijkheid –of de moed- gehad om het gas volledig open te gooien en de motor op zijn volle snelheid uit te testen. En dat was maar goed ook want met het potentieel van de KVF750 in het achterhoofd kunnen we gerust stellen dat dat beslist niet goed zou afgelopen zijn. Zelfs de rondom aanwezige onafhankelijke wielophanging zou dat niet kunnen verhinderd hebben. De wielen bleven door deze voorziening trouwens voor het overgrote deel van het traject perfect aan de grond en maakten door hun onafhankelijke bewegingen de rit beslist minder ruig dan op een voertuig met een starre achteras. Deze constructie zorgde er meteen ook voor dat er heel wat tractie voorhanden bleef onder alle omstandigheden. Dat vooral dat laatste geen overbodige luxe is op een dergelijk raspaard laat zich raden! Driften met de KVF750 is in het uitkomen van de bocht nog altijd perfect mogelijk, maar we zijn er zeker van dat dat veel beheerster gebeurt dan wanneer deze geweldenaar van een starre achteras zou voorzien zijn. Meteen een pluspunt voor deze levensgrote quad want wat heb je aan een berg power als je die niet aan de ondergrond kwijt kunt? Juist, je hebt er meer last mee dan met je lief, of dan je lief is…
Uit de bochten accelereren is met de KVF750 dan ook een fluitje van een cent –als je je tenminste stevig aan het stuur vastklampt- zelfs al staat de vierwielaandrijving niet aan. Kies je ervoor dat alle vier de wielen aangedreven worden, dan word je –zo mogelijk- nog sneller naar het rechte eind gekatapulteerd. Neen, dit voertuig is beslist geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, ook al wordt het door Kawasaki bij de categorie geklasseerd die ze wel heel oneerbiedig "de muilezels" noemen. Schakelen tussen de vier- en tweewielaandrijving is trouwens spoteenvoudig op de KVF750: door een schakelaartje op de linker stuurhelft om te zetten bepaal je je voorkeur van het moment. Inderdaad, die professor Barabas is beslist nog de domste niet als het erop aankomt om een leuk, krachtig en praktisch voertuig te ontwikkelen. Dat merk je ook aan de constructie van de achterrem. Die bestaat niet –zoals op zoveel quads- uit een schijfrem, maar wel uit een systeem dat volledig netjes opgeborgen is in de aandrijving van de achterwielen. Daardoor komt het dat stof en modder geen invloed hebben op de werking van de achterrem die een constructie heeft die je best kan omschrijven als een soort koppeling. Rem je dan worden de platen samengedrukt en remmen ze de draaisnelheid van de cardanaandrijving krachtig af… inderdaad, simple comme bonjour, maar je moet er toch maar op komen. De 200 millimeter schijfremmen vooraan zijn dan wel traditioneel opgebouwd maar bijten –net als de achterrem- heel krachtig en goed doseerbaar toe als je erom vraagt. Het besturen van de KVF750 gaat gemakkelijk als je de mogelijkheden met gezond verstand inschat. Het insturen van de bochten gaat een beetje zwaarder dan bij een vergelijkbare sportquad –bijvoorbeeld de Kawasaki KFX700 V Force- en je moet wat meer werken om dit droog 274 kilogram wegende gevaarte in goede banen te blijven leiden, maar voor de rest is de KVF750 beslist een pak meer dan alleen maar een superkrachtige muilezel. Deze moderne uitvoering van Vitamitje kan je namelijk ook terwijl hij in versnelling staat starten indien je op dat moment de rem activeert; je kunt ook snel tussen de low en de high gear schakelen terwijl het variabel regelbare front differentieel het veel gemakkelijker maakt om de KVF750 uit penibele situaties weer vlot te krijgen. Grijp je niet in op de hoeveelheid koppel die het differentieel naar de voorwielen overbrengt, dan functioneert deze voorziening onder het rijden als een gelimiteerd slipdifferentieel. Natuurlijk is er ook een achteruitversnelling aan boord waarmee je je uit de meest penibele situaties kunt redden. Verder zijn er niet minder dan twee 12 volt aansluitingen voorzien waarmee je gemakkelijk externe apparaten van stroom kunt voorzien. Wil je een aanhangwagentje of een ander werktuig op sleeptouw nemen dan kan dat ook want standaard is een bevestiging voor een trekhaak voorzien. Om gemakkelijk heel wat bagage te kunnen vervoeren zijn er twee stevige rekken gemonteerd; vooraan kan je daar maximum 40 kilogram op kwijt en achteraan kan je zelfs het dubbele van dat gewicht vervoeren. En dat niet alleen rond de kerk, maar ook over lange afstanden: de KVF750 heeft een benzinetank die maar liefst 20,5 liter brandstof kan bevatten en de zit is ronduit comfortabel te noemen.
Juist, je zou om minder beginnen watertanden. Jammer genoeg is er één restrictie die wel een domper zet op de vreugde: de KVF750 is namelijk momenteel enkel gehomologeerd als landbouwvoertuig en mag dus maar binnen een beperkt gebied gebruikt worden op de openbare weg. En dat is beslist jammer want het zou ronduit fantastisch zijn mochten we de kans krijgen om met dit sympathieke –maar beslist super volwassen- Vitamitje op reis te gaan naar verre oorden of –waarom niet- het dagelijkse verkeer mee op te fleuren. Iets wat zelfs de meest veeleisende gebruiker zou lukken want ook voor de KVF750 heeft Kawasaki een hele lijst met accessoires ontwikkeld. Uitgaande van stevige aluminium skidplaten tot een winch, een roterende bezem en bijvoorbeeld een heuse sneeuwruimer kan je voor jezelf excuses genoeg bedenken om dit indrukwekkende, doch mateloos speelse én praktische voertuig, aan te schaffen. Gezien het gebodene lijkt de prijs van 11.250 euro ons niet meer dan gerechtvaardigd. Tenslotte krijg je daarmee de kans om met een hoogtechnologische en levensechte afstammeling van Vitamitje te rijden en dat zal zelfs de mensen die nooit het geluk hebben gehad om een Suske & Wiske strip te lezen beslist aanspreken.