PGO Bug Rider 250 2007 testverslag
Tijdens het Salon hoorden we dat de eerste winterprik op komst was. Sneeuwbuien, gladde wegen, ijzige temperaturen… Neen, dat paste helemaal niet in ons kraam, want door schitterende motorfietsen omgeven keken we eerlijk gezegd wel uit om met al die nieuw voorgestelde motoren de baan op te gaan. Maar waar een wil is is een weg. We hadden al te lang met onze blikken doos op vier wielen gereden…
De oplossing voor ons probleem vonden we op de stand van PGO. Daar stonden immers buggy's tentoon waarvan men vertelde dat ze onder alle weersomstandigheden voor veel rijplezier konden zorgen. Het nieuw voorgestelde 500cc model was na het salon niet meteen beschikbaar voor een testrit maar een vernieuwde 250cc versie van de Bug Rider konden we wel gedurende een weekje aan de tand voelen. Wie motornet volgt weet dat we in het verleden al eens het plezier hadden mogen smaken om met de PGO Bug Rider 250 te rijden. Dat model had onlangs wat aanpassingen ondergaan en alhoewel die optisch niet meteen opvielen moesten ze toch een duidelijke invloed hebben op de wijze waarop de Bug Rider 250 rijdt. We waren benieuwd… Nog wat aangeslagen door onze activiteiten op het salon –met name die nocturnes wegen echt wel loodzwaar door- gingen we de Bug Rider 250 ophalen bij Auto Tronic, de dynamische PGO buggy dealer uit Sijsele. Ogenschijnlijk leek die als twee druppels water op zijn voorganger. Het stalen buizenframe, de van Piaggio afkomstige krachtbron, de twee naast elkaar geplaatste zeteltjes; het kwam ons allemaal heel vertrouwd voor. Het enige wat ons meteen opviel was dat deze Bug Rider van een dakje was voorzien dat gemaakt was uit met glasvezel versterkt polyester. Navraag leerde ons dat dit een in eigen huis ontwikkelde optie was, evenals de roestvrijstalen sportuitlaat waarmee de Bug Rider pronkte. Inderdaad, in het spelletje "zoek de verschillen" zijn we nooit erg sterk geweest…
Maar vragen staat vrij en wat je zelf niet weet, weet een ander… Marnix, de zaakvoerder van Auto Tronic, legde ons uit dat er nieuwe zeteltjes waren gemonteerd, dat de geometrie van de onafhankelijke wielophanging achteraan aangepast was, dat er op deze nieuwste versie een extra radiator vooraan was gemonteerd en dat de boordinstrumenten uitgebreid waren met een temperatuurmeter. Gewapend met deze wetenschap klommen we aan boord om even later –althans voor onze medeweggebruikers- in een loepzuivere "Mad Max" stijl de baan op te gaan. Het kleine stuurwieltje ligt perfect in de hand. De buggy stuurt heel scherp en direct en reageert bij de minste stuurbeweging. Stevig vast geriemd in de kleine kuipzeteltjes zitten we laag boven het wegdek. Vanuit dit kikkerperspectief lijken zelfs gewone auto's huizenhoge terreinwagens en zien de voetgangers eruit als reuzen. Toch kijkt iedereen slechts letterlijk op ons neer; verwonderde blikken en afgunstige tronies vallen ons ten deel, zelfs al is het bitter koud en zijn we maar wat blij dat we onze motoruitrusting en helm hebben aangetrokken. Die helm zijn we op de keper beschouwd niet verplicht te dragen, maar met de heersende temperaturen van om en bij het vriespunt lijkt het ons toch opportuun om die op te hebben. Voeg daarbij dat de rolbeugel van de Bug Rider zich nogal dicht bij onze schedel bevind en je weet waarom we voor de helmdracht kozen. Een ongelukje zit namelijk meestal in een klein hoekje…
De veranderde geometrie van de achterwielophanging zorgt voor meer comfort dan we ons uit de voorgaande test met de Bug Rider 250 kunnen herinneren. De vering slorpt beter de oneffenheden van de naden van de betonbanen op en zorgt ervoor dat het rijden met de Bug Rider aangenamer verloopt. De nieuwe zeteltjes dragen daar zeker een steentje toe bij. Ze zijn ook iets breder dan voorheen, waardoor je zelfs met een motorjas met ingebouwde protectoren probleemloos tussen hun laterale steunvlakken past. Onze rugbeschermer maakt dat we van de relatief harde rugleuningen van de zitplaatsen geen last hebben en dat de trillingen van de motor en de aandrijving niet of nauwelijks tot ons doordringen. De extra radiator die zich net voor onze voeten bevind koelt duidelijk beter het motorblok. Lange tijd op topsnelheid rijden brengt niet met zich mee dat de temperatuurmeter alarmerende boodschappen laat zien. Bij het vorige model hield het blok onder dezelfde omstandigheden niet altijd even voorbeeldig het hoofd koel, dus dat is meteen een niet te versmaden verbetering. Reken je erop –net als wij- dat er voelbaar warmte van die radiator afstraalt op je benen, dan kom je bedrogen uit. Beschermd door onze motorkledij voelden we geen invloed op de temperatuur van onze voeten en benen. Een nadeel als het echt koud is maar een voordeel als je in beter weer met de Bug Rider 250 op pad gaat. Van geroosterde onderbenen is tenslotte niemand echt gediend… Met +/- 85 kilometer per uur op de teller gaat het volgas over de verharde wegen. Dat iedereen ons verbaast nastaart nemen we er maar bij. De vloeistofgekoelde Piaggio viertakt achter ons laat al die aandacht ook niet aan zijn hart komen en geeft het beste van zichzelf. Accelereren gaat even vlot als bij een doorsnee wagen en daardoor kom je in het verkeer geen sprintkracht tekort. De automatische versnellingsbak zorgt daarvoor. Die werkt op het variomatic principe –net als bij een scooter en een Dafje- en wie die dingen al eens heeft zien optrekken weet dat dat verdomd vlot in zijn werk gaat.
De wegligging van de PGO Bug Rider 250 is op verharde wegen goed. Je voelt natuurlijk wel dat er noppenbanden gemonteerd zijn en dat de buggy op de minste beweging van het kleine stuurtje prompt reageert, maar dat ben je in een wip gewoon. Hoge bochtensnelheden aanhouden brengt geen instabiliteit te weeg. Zeker niet als je me een duo van de Bug Rider zijn kwaliteiten gebruik maakt. Het lage zwaartepunt en de goede gewichtsverdeling zorgen ervoor dat je al héél gek moet doen voor de buggy een beentje oplicht. Diezelfde eigenschappen zorgen er ook voor dat je vol van de remkracht kan gebruik maken zonder dat er voelbare negatieve invloeden een rol gaan spelen op de remweg. Ga je vol in de remmen dan kijk je misschien beter eerst of er op dat moment geen ander voertuig achter je rijdt. Deze PGO remt kort en krachtig en de bestuurder die in vervoering achter jou aan rijdt zal misschien niet de gepaste reactietijd in huis hebben om even snel stil te staan… Enkel met deze buggy op verharde wegen rijden zou zonde zijn. Deze vierwieler heeft genoeg echte off road capaciteiten in huis om een stevig potje modder, sneeuw en aardebanen niet te moeten mijden. We sloegen dan ook te pas en te onpas de onverharde wegen in. Die zijn er wel degelijk in Vlaanderen, maar je moet ze wel weten te vinden. Een onverharde weg langs een kanaal –die kilometers lang was- promoveerden we tot onze teststrook. Diepe, met ijs en modder gevulde putten en plassen, een diep karrenspoor, schraal wintergras en afgewaaide takken… we ploegden er ons zonder problemen over en door. Zelfs toen we de PGO een tiental minuten rust gunden voor een fotosessie, en die daardoor wat weggezakt was in de modder, ging die netjes van zijn plaats bij de eerste poging. Gelukkig maar, want al heeft deze buggy een achteruitversnelling, eenmaal je vast komt te zitten onder dergelijke omstandigheden haal je met zekerheid natte en ijskoude voeten op je dak…
Rijdend op onverhard toonde de vering dat ze ook onder deze condities goed haar werk deed. Zolang we de snelheid niet naar idioot grote hoogten opdreven verwerkte te vering probleemloos alle hobbels en bobbels van het terrein. De bestuurbaarheid van het geheel bleef groot en vertrouwenswekkend waardoor er echt van de rit genoten kon worden. De vrije hoogte bleek genoeg te zijn om zelfs diepe sporen probleemloos aan te kunnen, dus wie met deze buggy vast komt te zitten of het chassis tegen de grond rijdt moet al heel gek doen. Maar het is niet allemaal goud wat blinkt. Het enige minpunt dat we bij off road konden noteren manifesteerde zich toen we met het gas er goed op een diepe plas in doken of een zwaar modderig terrein doorkruisten: wat de tapbanden achteraan opwierpen werd bijna onverdeeld meteen naar voor gekatapulteerd. En daar zit je dan; aan de voorkant helemaal proper en aan de achterflank –aan de kant van het wiel- zo vuil als wat… Kan beter Mister PGO, je moet enkel grotere spatborden achteraan monteren! Meteen zouden ook bij hevig regenweer de passagiers van je buggy wat droger kunnen blijven… Maar buggy's zijn nu eenmaal geen speeltuigen voor mietjes, dus mag men aan deze kleine onvolkomenheid niet te zwaar tillen. Beter is het om in gedachten te houden dat de Bug Rider 250 zowat alle terrein aankan, een degelijke wegligging bezit, goed remt, hellingen en andere obstakels neemt zonder te morren en desondanks toch een zekere mate van comfort aanbied. Door het feit dat de duo naast de bestuurder zit geniet die bijna evenveel van het rijden wat bij een quad bepaald niet altijd het geval is. Goed, de snelweg mag je er wel niet mee op, maar daar is ook niet veel fun te beleven, met welk voertuig er je ook op rijdt. Ben je een individualist van het zuiverste water –tegenwoordig noemt men dat soort mensen ook wel eens ten onrechte een egoïst- dan is het goed om weten dat er ook een éénzitter versie van bestaat. Mooi is ook dat de PGP Bug Rider 250 omgebouwd kan worden voor het gebruik door mindervaliden. Op de website van de importeur vindt je daar meer informatie over.
De PGO Bug Rider 250 kost 5.399 euro en dat terwijl de geleverde beleving allerminst saai is. De kick die je krijgt om met een alternatief voertuig in het dagelijkse verkeer te begeven krijg je er gratis bij. Eveneens in de prijs begrepen is de bagagedrager, de lage wegenbelasting, de dito verzekeringspremie en het gemak waarmee je een parkeerplaats ervoor vindt. Met een lengte van amper 238 centimeter, een grote wieluitslag en een gemakkelijk te verdraaien stuur wurm je de PGO zelfs in het kleinste gaatje. Kijken of je portieren allemaal op slot zijn voor je hem achterlaat hoef je zelfs niet te doen, want die zitten er natuurlijk helemaal niet op… Meer informatie over de Bug Rider 250 lees je op de website van de importeur: http://www.philconv.com