Plots analfabeet…
De laatste tijd voel ik me geregeld een volslagen idioot, een analfabeet, een vreemde in mijn eigen land, een buitenaards wezen op bezoek in mijn eigen wereld. Ook dacht ik tot voor kort regelmatig dat mijn computer dol was geworden of mijn mobiel telefoontoestel deze keer net wat te lang in mijn regenpak had gezeten. De reden is daarvoor dat ik met de regelmaat van de klok SMS berichten en mails ontvang die doorspekt zijn met tot voor kort voor mij vreemde tekens in de trant van: -) >- :*-).
De eerste keren dat ik dergelijke mededelingen ontving negeerde ik die raadselachtige boodschappen maar op den duur werd ik te nieuwsgierig om dat spelletje op die manier verder te blijven spelen. Ik begon om verduidelijking te vragen aan de verzenders van de berichten. Tot mijn verwondering antwoorden ze mij dat die punten, pijltjes en sterretjes en die reeksen andere rotzooi allemaal deel uitmaakten van een moderne taal waarmee je in korte tijd heel wat informatie kunt mee doorsturen. Mijn eurocent begon te vallen: dat gekrabbel was verdomme een moderne versie van de hiëroglyfen, het was een eigentijdse variant van het spijkerschrift … weg dus de illusie dat ook maar iemand mij de formules doorstuurde om lood in goud te veranderen, me wilde beheksen tot ik van haar hield of me via het toesturen van bezwerende spreuken wilde bekeren tot één of andere al dan niet lucratieve godsdienst… Men moet meegaan met zijn tijd, krijg ik wel eens te horen; dus pikte ik hier en daar naarstig de betekenis van enkele symbolen op, maar omdat de stroom van geheimzinnige tekens maar bleef aanhouden en de woordenschat zich verder bleef uitbreiden ging ik op zoek naar een soort vertalend woordenboek waarmee dat brabbeltaaltje omgezet kon worden in voor mij gemakkelijk verstaanbaar, zij het ouderwets Nederlands. Het internet werd met succes doorzocht en zo kwam ik terecht op http://internetwoordenboek.kennisnet.nl , een website waar inderdaad tekst en uitleg wordt verschaft over deze moderne manier van communiceren…Onder de button "Emoticons" vond ik eindelijk een uitleg hoe je deze tekens moet lezen en interpreteren. Ik citeer: " Emoticons" zijn plaatjes die gevormd worden door letters en leestekens. Je moet ze bekijken met je hoofd naar links. Ze helpen om een SMS of een e-mail te voorzien van de juiste "emotie" . Einde citaat, maar dat was nog niet alles. Daarnaast bestaan er blijkbaar ook nog Funny's en VIP's… wat een nieuwe opwindende wereld! "Handig! Geniaal! Innovatief zonder meer!" Was mijn eerste reactie en ik was reeds van plan om met die nieuw verworven kennis een volledig artikel te componeren. Tot ik er wat dieper over nadacht. In de eerste plaats kreeg ik wellicht binnen de kortste keren nekpijn door steeds mijn hoofd op mijn linkerschouder te moeten leggen om de boel te kunnen lezen. Bovendien maakte ik me de bedenking dat wie zijn tijd zo optimaal mogelijk wil besteden waarschijnlijk ook geen tijd heeft om dat nieuwe taaltje van buiten te leren. En constant het verklarend woordenboek moeten raadplegen om je stemming weer te geven of een boodschap over te brengen is ook maar onzin, daar komt alleen maar nog meer oponthoud van. Daarbij… wat is er mis met onze taal die we al sinds mensenheugenis hanteren? Is ze plots niet meer bruikbaar genoeg? Is ze te langdradig voor de moderne tijd? Kunnen we er onze emoties niet meer door meegeven? Of is ze –zelfs doorspekt met Engelse woorden en uitdrukkingen- niet trendy genoeg om verder mee te kunnen communiceren? Joost mag het weten…Voeg daarbij dat dat klotengebrabbel kennelijk slechts een rudimentaire woordenschat bezit en blijkbaar bijna geen nuances kent en elke weldenkende mens weet meteen dat dit taaltje wellicht na verloop van tijd even succesvol zal blijken als het al lang ter ziele gegane Esperanto. Voor het woord "motorfiets" hebben die hoenders van uitvinders zelfs geen symbool bedacht terwijl dat op de keper beschouwd helemaal niet zo moeilijk moet zijn. Wat dacht je van o/=o ? Wel? Is't een mooie of niet? Maar ja, een mens moet van een gegeven situatie naar best vermogen gebruik maken heb ik ooit zelf ergens geschreven. Dus gebruik ook ik af en toe in mijn mails en SMSjes een Emoticon, een Funny of een VIP. Daarvoor gebruik ik nooit mijn verklarende woordenboek want… ik vind er gewoon aan de lopende band zelf uit! Ik ram zomaar wat uit mijn toetsenbord als het mij op dat moment goed uitkomt en verlucht op die manier mijn conversatie met mijn medemensen op een moderne, zij het sarcastische manier. Geef toe; zulk een idee bekruipt je niet elke dag! Het toppunt van dat hele gedoe is dat niemand mij ooit naar de betekenis vraagt van mijn zelf uitgevonden symbolen. Kan je nagaan wat een snobisme er ook al in dat wereldje hoogtij viert! En ik… wel, ik lach in mijn vuistje want daarmee bewijzen ze meteen dat hun geouwehoer op de keper beschouwd niets meer is dan een misselijk makende manier om te tonen hoe vooruitstrevend, progressief, ondernemend en creatief ze wel met hun communicatie met hun medemens omgaan. Oppervlakkig, banaal, puberaal… ja, uitvinders van het warm water, probeer het maar, vertaal die emoties maar eens in jullie onvolprezen Emoticons! Ikzelf hou het bij het ordinaire, oubollige Nederlands, ook al schrijf ik hier en daar wel eens een t te weinig of te veel… Maar dat even helemaal terzijde. Laat ons bidden dat de motorwereld in zijn al niet zo gemakkelijk te begrijpbaar vakjargon nooit dergelijke nonsens laat binnensluipen. 't Is al erg genoeg dat ik nu al lezersbrieven krijg die uitleg vragen over zelfs de meest gangbare termen uit onze motor-woordenschat. Met de algemene ingebruikname van de grafische uitvoering van de Emoticons -smiley's genoemd in de volksmond- zou ik daarentegen wel kunnen leven. 't Zijn stuk voor stuk grappige, niet mis te verstane tekens die de conversatie via het internet iets menselijks geven en dat hebben we meer dan ooit nodig in dit leven...