Antireclame ten bate van de automobielsector?
"Motorrijders zijn in België goed voor 15 procent van het totale aantal verkeersdoden. Dat meldt mobiliteitsorganisatie Touring, die aan de Belgische overheden een vademecum voor een veiligere weginfrastructuur voor motorrijders overhandigde. Het document kwam tot stand door een professionele samenwerking van de Europese mobiliteitsorganisaties, motorfederaties en verkeersexperts en ook andere Europese lidstaten ontvangen het rapport. Daarmee willen de organisaties de overheden stimuleren om meer aandacht te besteden aan het aantal dodelijke ongevallen met motorrijders." Einde citaat… en een reden om mijn bloeddruk terstond met een paar punten te laten stijgen. Waarom? Simpelweg omdat zowel Touring als diegenen die hieraan meegewerkt hebben erin geslaagd zijn om met oude, doodversleten en halfslachtige oplossingen niet alleen het nieuws te halen maar tezelfdertijd ook het motorrijden an sich in een slecht daglicht te plaatsen. Niet akkoord? Misschien denkt u er wel anders over als je deze column uit hebt… Ik moet er bijna -groen- om lachen; al die heisa rond deze ophefmakende stimulans naar de wegenontwerpers toe, hoe groot moet de komkommertijd geweest zijn om dat bericht overal in het nieuws te krijgen? Wie de situatie een beetje kent weet namelijk dat verschillende belangenverenigingen sinds jaar en dag druk doende zijn met lobbywerk bij de beslissingsnemers op gebied van wegeninfrastructuur. En die hebben daar –in tegenstelling tot wel eens gedacht wordt- wel degelijk oren naar. Het probleem is echter dat de weg die een infrastructuurproject aflegt vooraleer het gerealiseerd wordt in België héél lang is. Komt daarbij dat eenmaal de werken toegekend zijn aan een aannemer er niet of nauwelijks ruimte is om de zaak aan de nieuwe denkpistes aan te passen. Budgetten en paperassen weet je wel?! Daardoor plaatst men bijvoorbeeld nu nog altijd kilometers van net dat type vangrail dat voor motorrijders levensgevaarlijk is… Bij Touring en consorten, die Vlaams minister Hilde Crevits feliciteren met het vademecum dat ze in maart uitvaardigde over de kwestie, zou men dat moeten weten. En het zou me niets verbazen mochten ze daar ook echt alles over weten. Een "leuke" bijkomstigheid aan het intrappen van deze al jaren openstaande deur is namelijk dat de automobielwereld daarmee een flinke zet in de rug krijgt want motorrijden wordt in hetzelfde bericht als zeer gevaarlijk afgeschilderd. En dat duwtje in de rug zou wel eens nodig kunnen zijn want de auto doet het bepaald niet goed de laatste tijd. De gemotoriseerde tweewielers, die de laatste jaren steeds maar stijgende verkoopcijfers lieten noteren, wat minder populair maken bij het grote publiek brengt misschien net genoeg centen in de markt om de noodlijdende autosector wat zuurstof toe te dienen. Het lijkt er sterk op dat de betrokken motor belangenverenigingen en motorfederaties zich deze keer zonder dat te beseffen voor de verkeerde kar hebben laten spannen… Nu ja, een mens moet zich af en toe eens mogen vergissen en omdat zelfs motorfederaties uit mensen bestaan moet men ook hen zo'n foutje kunnen vergeven. Bovendien; zou men echt begaan zijn met de kwetsbaarheid van de scooter- en motorrijders, en de problematiek onder ogen zien zoals die in de realiteit bestaat, dan zou men niet alleen de platgetreden wegen bewandelen waar reeds met succes heel veel energie is ingestoken. Maar daarvoor moet men wel eerst willen afdalen uit zijn ivoren toren en zich verlagen om zijn licht te gaan opsteken bij de motorrijders. Wat dan uit de bus zou komen zou waarschijnlijk de "specialisten" ter zake verbazen. Naast de staat van het wegdek zijn namelijk ook andere, niet minder belangrijke zaken, de oorzaak van de ongevallen met motoren. Het is bijvoorbeeld algemeen geweten bij zij die er zich écht mee bezig houden dat heel wat motorrijders -jammer genoeg- niet echt afdoende reageren in noodsituaties en van preventief rijden geen kaas hebben gegeten. Testen tijdens rijvaardigheidstrainingen hebben dat tot vervelens toe uitgewezen. Op zich is dat ook héél normaal: de gemiddelde motorrijder in België telt om en bij de 40 lentes. De meeste van die motorrijders hebben nooit een degelijke opleiding genoten; ze zijn aangewezen op hun eigen inzichten om met noodsituaties om te gaan. Met de jongere bestuurders is het al even "goed", bij de rijscholen leert men daar ook niet echt veel over... Met wat men nu weet over rijtechniek kan men echter cursussen maken die op één dag zoveel aarde aan de dijk brengen dat er een duidelijke verbetering van de motorbeheersing wordt verkregen bij de cursisten. En dat brengt meteen resultaten op die blijvend hun uitwerking hebben op de veiligheid van iedereen. Het probleem is echter dat er in Belgenland zo goed als geen faciliteiten bestaan waar deze trainingen kunnen worden gegeven. Ook de kostprijs van zo'n cursus vormt –ten onrechte- bij veel motorrijders een struikelblok. Maar als men wil kan ook daar gemakkelijk iets gedaan worden. Centen en mogelijkheden zijn er genoeg, ze moeten alleen nuttig besteed worden… Een ander zeer punt is dat een automobilist zich amper kan voorstellen wat de problemen zijn die een motorrijder op de baan kan ondervinden én geen benul heeft van de snelheid waarmee een motor kan opduiken op de baan. De hedendaagse motoren zijn namelijk zo snel en bewegelijk dat zelfs motorrijders dat niet altijd ten volle beseffen. Een automobilist is ook veel minder met het rijden zelf bezig dan andere weggebruikers, zo is bewezen. Converseren, telefoneren, eten, lezen, make-up bijwerken… politieonderzoek heeft uitgewezen dat al die activiteiten schering en inslag zijn bij automobilisten terwijl ze achter het stuur zitten en de oorzaak zijn van veel ellende. Maar daar iets aan doen? Ho maar! Buiten een bekeuring om te telefoneren met het apparaat in de hand denkt men daar zelfs nog niet over na! Een duidelijk signaal geven naar de motorrijders dat het dragen van degelijke veiligheidkledij een must is; ook op dat vlak nemen de onvolprezen instanties en verenigingen nog altijd geen actie. Meer zelfs, één van de meest bekende belangenverenigingen kan zich zelfs helemaal niet verzoenen met het idee dat meer veiligheidskledij dragen dan alleen maar een helm nog maar geopperd wordt. Als dat onderwerp ter sprake komt brabbelt men iets over persoonlijke vrijheid, dat de "sfeer" die rond het motorrijden hangt zou kunnen bezoedeld worden etc… Argumenten die kant noch wal raken maar waar men blijkbaar toch geen afstand kan van doen. En laat nu net die organisatie in de praktijk de enige zijn die aan lobbywerk voor de motorrijders doet, dan weet het het wel. Easy Rider; die kutfilm heeft indirect al heel wat mensenlevens verwoest… Met een financiële crisis die zich ook -terecht of ten onterecht- laat voelen in de mobiliteitssector zal elke weldenkende mens de voor- en nadelen tegen elkaar afwegen die met het rijden met een gemotoriseerde tweewieler verbonden zijn. En dat er veel te zeggen valt –zowel economisch, verkeerstechnisch, ecologisch als therapeutisch- voor het rijden met een scooter of een motor weten we allemaal. Wie zich echter laat afschrikken door de dubieuze boodschap van het mediageile Touring en consorten, laat zich deze keer wel heel duidelijk bij de neus nemen. Iets wat helemaal niet mogelijk zou zijn mocht de motorindustrie echte acties ondernemen om het grote publiek degelijk te informeren en te motiveren. Maar ja, daar is men blijkbaar zo druk bezig met een winterslaap die zo lang mogelijk moet duren dat men geen tijd en centen overheeft om zijn eigen belangen, laat staan die van de maatschappij, te verdedigen. Neen, veel verder dan het terug oprakelen van een vangrailactie die al eeuwen aansleept en wat luchtige afleveringen van "De Bende van Wim" komt men voorlopig blijkbaar niet in België… Petit pays, petit peuple... wie zei dat ook weer?