Iedereen is gelijk voor de wet…?!
Ik lees op Wikipedia als verklaring voor het woord "democratie" het volgende: "In een democratie is de voltallige bevolking soeverein en is alle autoriteit gebaseerd op de (minstens theoretische) instemming van het volk. Deze bestuursvorm is gebaseerd op het menselijke gelijkheidsideaal. Als iedereen vrij en gelijk in rechten en plichten geboren is (zoals in het eerste artikel van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens staat) dan heeft ook niemand méér recht dan een ander om bepaalde wetten vast te stellen of beslissingen te nemen. Het implementeren van die theorie in de politieke praktijk is vaak niet eenvoudig en kent vele aspecten.".
Waarom ik de verklaring van dat woord heb opgezicht? Simpelweg omdat ik op de nacht van de Vlaamse feestdag getrakteerd ben op een staaltje van democratie zoals die hier ten lande blijkbaar wordt toegepast. 'k Had het moeten zien aankomen. Reeds ettelijke dagen ervoor werd ik er tot vervelens toe op gewezen dat in de naburige stad -Eeklo, om maar de koe bij naam te noemen- het Festival der Lage Landen zou plaatsvinden in het weekend van 11 en 12 juli. Als inwoner van een naburige gemeente weet je meteen wat dat betekent ; tot in de late uurtjes het bonken van bastonen over de velden en dat zelfs kilometers ver hoorbaar. Met "Helden in het Park" -nog zo'n prachtig cultureel idee- had ik daar al ervaring mee opgedaan. Ik kon toentertijd, als kersverse inwoner van de streek, enkel concluderen dat er in Eeklo iets in het stadswater moest zitten; waarschijnlijk een knoert van een virus die het gehoor aantast want het geluidsniveau waarmee de zaak pleegde afgedaan te worden was bepaald niet van de poes. Dat de affiche van het Festival van de Lage Landen in Vlaanderen wereldberoemde artiesten bevatte had me op scherp moeten zetten maar desondanks was ik totaal verrast met hetgeen de 11de juli voor mij in petto had. Reeds in de vooravond van de Vlaamse feestdag klonken de eerste wanklanken vanaf het podium; ik kon ze duidelijk horen tot in mijn living van mijn woning, ruim drie kilometer van de geluidsbron vandaan. Maar wat doet een mens al niet om de rust te bewaren; ondanks de prachtige zomeravond binnen blijven om niet helemaal gek te worden van de klanken van het "feestgedruis" en de televisie aanzetten, 't is tenslotte maar een kleine moeite en iedereen wil zich wel eens amuseren… Maar van kwaad komt meestal erger; omstreeks de tijd dat de duisternis helemaal was gevallen werd er blijkbaar een tandje bijgezet daar in Eeklo; met de deur dicht en boven het geluid van mijn televisie uit kon ik duidelijk de herrie horen die het festival teweeg bracht. Zo goed zelfs dat het ronduit storend was. Na een kwartiertje was bij mij de maat vol; even bellen met de politie om een klacht neer te leggen leek mij niet meer dan logisch in dit geval want tenslotte liep het nu toch wel de spuigaten uit met die gasten. Of ik gestoord mocht worden om een verklaring op te nemen over mijn klacht? Natuurlijk meneer de politieagent, laat je collega's ondanks het ondertussen nachtelijke geworden uur maar langskomen. Kunnen ze meteen vaststellen hoe bont het men daar in Eeklo wel maakt. Vijf minuten later hoorde ik boven het "feestgedruis" uit mijn telefoon rinkelen. Bleek het de Eekloose politie te zijn die me opbelde met de vraag of ik echt een klacht wegens geluidsoverlast wilde indienen. Ik bevestigde dat wat aan de andere kant van de lijn blijkbaar onbegrijpelijk overkwam want even viel er een geladen stilte… en dan kreeg ik een antwoord dat als een koude douche over mij heen viel: men kon mijn klacht wel noteren maar wist nu al dat er toch niets mee gedaan zou worden. De burgemeester van Eeklo -hoofd van politie toch?- en de gouverneur hadden namelijk toestemming gegeven voor het festival. Toen ik fijntjes vroeg hoeveel decibel er in zo'n geval mag geproduceerd worden bleek dat de politie in een provinciestadje als Eeklo beslist nood heeft aan een vervolmakingcursus: het antwoord moest men mij schuldig blijven en mijn klacht officieel noteren, dat zag de lange arm van de wet blijkbaar die nacht ook niet zitten. Ja, soms is men maar wat gelukkig dat de telefoon bestaat; je kan op tijd de hoorn neerleggen als je het gevoel krijgt op het punt te staan iemand een trap in zijn kruis te verkopen wegens wraakroepende onbeschaamdheid Elke ingezetene die in de buurt woont van een plaats waar optredens georganiseerd worden zal de onmacht begrijpen die een mens op dat moment voelt. Ik stond gewoon voor een voldongen feit en de enigen die -uit de aard van hun beroep- mijn klacht minstens moesten registreren en onderzoeken stuurden me met een schamper antwoord wandelen en dat terwijl ik alleen mijn rechten als burger wilde verdedigen. Meer zelfs, 't is hun opperhoofd dat beslist had dat de organisatoren het rechten op nachtrust van de omwonenden naast zich neer mochten leggen. En dat terwijl je op de keper beschouwd als brave burger toch de politie en de burgermeester hun loon helpt betalen en dus op hun diensten zou moeten kunnen rekenen. Wie de volgende dag moest werken en dus zijn nachtrust nodig had heeft dus twee opeenvolgende nachten pech gehad; wie kleine kinderen heeft ook want die deden tot een gat in de nacht natuurlijk geen oog dicht. Leve de cultuur, leve het festival, leve de stad die leeft en voor zijn inwoners in een zo aangenaam mogelijk leefklimaat voorziet… kortom, leve ons democratisch Vlaanderen of wat daarvoor wil doorgaan. Vergelijken we de situatie met de problemen die gemaakt worden rond sporten die -overdag en slechts voor enkele uurtjes- voor geluidsoverlast kunnen zorgen dan kan men niet anders dan tot de vaststelling komen dat er met twee maten en gewichten wordt gewerkt. Vaste locaties om die sporten te beoefenen weet men in Vlaanderenland inmiddels ook al jarenlang niet te vinden. Maar dat hangt de media natuurlijk niet aan de grote klok; daarover zwijgt men als het graf terwijl elke burgervader zich fier op de borst klopt als zij of hij erin slaagt het zoveelste festival in zijn gemeente of dorp te laten neerstrijken. Het volk van brood en spelen voorzien; de Romeinse aristocratie kende er al de waarde van en het volk, ja, dat laat er zich eeuwen later nog altijd aan vangen…