Belgen zijn kutchauffeurs !
Onlangs overkwam het me; ondanks het feit dat ik al meer dan 30 jaar de wegen teister aan boord van allerlei gemotoriseerde voertuigen, voelde ik me opeens nerveus toen ik de baan opging, als aangeschoten wild dat schichtig alle kanten opkijkt in de hoop een blik van genade te zien in de ogen van de jagers. En dat terwijl het helemaal geen spitsuur was, er geen file te bekennen viel en alles op de baan zijn normale, dagelijkse gangetje ging. Maar eerst toen ik thuis was en de motor veilig en wel in de garage geparkeerd had, viel mijn frank… euh, sorry, euro. Ik was net terug van een weekje bollen door Groot Brittannië en daar neemt men blijkbaar op een heel andere manier deel aan het verkeer. Tijdens de meer dan 2500 kilometer die ik daar aflegde –over allerlei snelwegen en banen- werd mij nooit de pas afgesneden, stak niemand boos zijn middenvinger op naar mij, kwam ik geen rugridders tegen en zwegen de hoorns in alle talen. En dat terwijl het op sommige wegen daar beslist wel druk was geweest, het er in de rattenrace minstens even snel aan toe gaat als in Belgenland, men er de vrachtwagens en firmawagens bijna niet kan tellen… Nadenkend over dit opvallend verschil haal ik me de incidenten voor ogen waarop ik op mijn voorbije trip over vaderlandse wegen –die amper 100 kilometer lang was geweest- getrakteerd was. Die kerel in zijn donkere break die met één arm in de vensteropening geleund zomaar van het derde naar het eerste vak verhuisde zonder het achteropkomende verkeer ook maar één blik waardig te gunnen om vervolgens met gierende banden de afrit te nemen; die mevrouw die druk telefonerend zwalpend over het tweede vak reed van de snelweg; de bestuurder van die grote –ja, alweer donkere- terreinwagen die zo dicht achter mij reed dat hij met zijn voorbumper ei zo na mijn achterlicht doofde. Ja, op zo'n momenten wil ik ook meer blauw op straat zien, maar dan liefst wel van het soort dat op zijn strepen staat en weet waarmee het bezig is. De dienders die ik onderweg tegenkwam, en die een Renaultje Twingo naar de kant deden gaan omdat de vrouw achter het stuur vergeten was haar gordel om te doen, mogen voor mijn part in de kazerne blijven; en niet in het minst omdat er zich tijdens hun interventie in hun onmiddellijke omgeving taferelen afspeelden die mijn bloeddruk nog maar eens de hoogte injoegen. Mocht men gegevens gaan bijhouden over het hooliganisme op de weg, dan zouden er heel wat verrassende resultaten aan het licht komen. De klasse bestuurders die het meest frequent terreurdaden plegen zijn ontegensprekelijk goed geklede mensen in dure wagens; het soort mensen dat "in zaken" is, overal te laat komt, overal te laat vertrekt en van mening is dat iedere andere weggebruiker dan maar aan de kant moet om hun ego door te laten. Waarschijnlijk gaat het hier om het "kleine grut" uit de zakenwereld want iemand die iets te vertellen heeft op de zaak veegt er doorgaans vierkant zijn botten aan als hij ergens te laat opduikt. De tweede categorie van wegpiraten zijn volgens mijn bescheiden mening bestuurders van vrachtwagen en bestelbusjes; die maken misbruik van het imposante volume van hun voertuig om voorrang af te dwingen; het zijn zij die zonder kijken van rijvak veranderen en het achteropkomende verkeer soms dwingen om de meest creatieve capriolen uit te halen om toch maar een ongeluk te vermijden. Over de zondagsrijders gaan we het hier niet hebben want daar heb je maar om de zeven dagen last van op de weg… En dan heb je de motorrijders -samen met de nieuwe lichting die zich voortbeweegt op die toch zo handige motorscooters- die aan woon/werkverkeer doen. Een overgroot deel van die heren moet blijkbaar zijn flair en rijkunsten te pas en onpas demonstreren door slalommend tussen de rest van het verkeer de weg te zoeken; zelfs al is de rest van de weggebruikers aan een "slakkengangentje" van 120 kilometer per uur naar zijn bestemming aan het rijden. Nu het mooi weer is voegen zich daar ook de motorrijders bij die enkel in de zomermaanden de tweewieler van stal halen om -zogenaamd- de files te vermijden; die herken je meestal aan hun standschoenen, hun broek die ooit bij een goedkoop pak heeft gehoord en hun systeemhelm die ze open dragen van zodra de zon schijnt. Voorwaar; het is me een zooitje ongeregeld dat zich de dag van vandaag over de weg begeeft… Jammer genoeg zijn de gedragingen van de weggebruikers een weerspiegeling van hoe de mens zich in het moderne leven opstelt. Wie slechts een "kleine" heeft moet het tegen die figuren welke denken een "grote" te hebben afleggen; en dat geldt zowel voor de penis van meneer als de buste van mevrouw. Ook het verschil in maatschappelijke status (al is die op het oog moeilijk uit te maken) wordt uitgespeeld; hoeveel compacte autootjes heb je al een grote bak de pas zien afsnijden? Juist, bijna geen één… En toch worden we allemaal naakt geboren; het enige verschil is dat sommigen nadien hun verstand willen gebruiken en anderen niet weten dat ze er veel te weinig van in huis hebben. Gezond verstand; je kan het faken maar je valt toch zo snel door de mand!